7648595288

394 OJCZE NASZ.

panna róża (głosem urywanym).

Dzięki za wizytę.

Ale widzi ksiądz proboszcz, dziś mi wszystko szkodzi, Rozstraja. . . Ja w rozpaczy. . . serce jak rozbite. Pomówimy, lecz później, wkrótce. Do księdza przybędę. Ksiądz go kochał, wiem dobrze. . . Takem dzisiaj dzika. . . Kiedy mówić mam o tem, ja się nie zdobędę Na spokój, wpadam w wściekłość... rozum gdzieś mi znika. Dzisiaj czuję potrzebę, bym sama w swym domu Wypłakała mą boleść.

ks. proboszcz.

To daruj, odchodzę.

Rozumiem, że żałujesz gorzko brata zgonu,

Lecz jedno słowo powiem — może ból osłodzę:

Kobieto ! łzy twe otrzej: twój brat dzisiaj w niebie !

# ,.

PANNA 110ZA.

W niebie! Ha, tej czekałam błahej odpowiedzi,

Którą wiecznie egoizm każe mamić siebie !

Brat w niebie. Dajmy na to ! Lecz z łaski gawiedzi Jest także tam na Haxo. W trupiarni cmentarnej Leżał, skrzepłą krwią zbroczon, zorany ranami.

To pewniejszem od nieba obietnicy marnej.

W niebie !. . . Ja nie ujrzę tam poza obłokiem Mego Jana w zachwycie z męczeństwa palmami,

Lecz śmierć jego prawdziwa — trupa widzę okiem.

To pewnem!... Gdy na zwłoki zsypywano żwiry W ohydnej krwawej fosie — niech to ksiądz pamięta —

I mą wiarę wraz z trupem pogrzebały zbiry.

Niebo !. . . wiecznie to niebo ! A gdy czerń przeklęta Wlokła Jana do kaźni, raziła kulami,

To niebo się stroiło w pogody kolory!

Dziś ono się nie troszczy lada drobiazgami.

Już przeszły czasy zemsty: Sodomy, Gomory. . .

Niebo ! jak ono czyste, patrz, nic się nie schmurza !

Paryż w ogniu i rzezi — zda się wkrótce skona Miasto we krwi potopie, bruk się w nafcie nurza —

A niebo wciąż pogodnem!... cisza niezmącona, —

Choć zawsze krwi niewinnej zabrania przelewu...

Twe niebo ja przeklinam! Tak ja, siostra księdza!