8331763657

13

3.2. Sonary ultradźwiękowe

Rysunek 3.2: Zasada pomiaru sonaru US.

zależności od powierzchni przetwornika p i długości emitowanej fali A {r_min — f\) wyróżniamy, tzw. pole Fresnela (przed r_mj_n), w którym rozchodzi się ona drastycznie wszerz i powstają niepożądane listki boczne, oraz tzw. pole Fraunhofera, w którym fala rozchodzi się w jednym kierunku. Z tego względu pomiar łatwo może być zafałszowany, gdyż odbita fala może pochodzić ze źródła innego niż przeszkoda (np. z podłoża).

pole Fresnela    pole Fraunhofera

Rysunek 3.3: Fala generowana przez dalmierz ultradźwiękowy.

Ponieważ odbiornik zwykle znajduje się w niewielkiej odległości od emitera, musi być wyłączony w trakcie generowania fali, gdyż ta dotarłaby do niego przed odbiciem. Powoduje to istnienie tzw. martwego pola, czyli minimalnej odległości, od której sensor faktycznie może mierzyć.

Prędkość dźwięku w ośrodkach sprężystych zależna jest od kilku czynników, takich jak prądy (wiatry), temperatura czy wilgotność. Powoduje to utrudnienia podczas kalibracji urządzenia. Ponadto jeżeli powierzchnia przeszkody jest gładka i duża w stosunku do długości fali, może zajść zjawisko odbicia zwierciedlanego, gdy kąt padania będzie zbyt duży. Niektóre materiały mają właściwości absorbujące silniejsze niż inne, co również może wpłynąć na precyzję pomiaru. Problem pojawia się także gdy mierzona jest odległość do narożnika lub zwężenia. Powstające między ścianami echa przekłamują odczytywaną