8508892483

•    Autonomicznym Utrzymaniu Ruchu

Ścieżki te są oparte na procesach, decyzjach, dokumentach i użyciu baz danych w celu ciągłego doskonalenia i poprawy stanu obecnego. Pierwsza ścieżka traktuje głównie o sposobie eliminacji głównych problemów, opisując, jakie kroki powinny być podjęte przy rozwiązywaniu powtarzających się (nawracających) problemów. Zastosowanymi narzędziami są: analiza Pareto, arkusze rozwiązywania problemów, proces zarządzania zmianą (ECR- Engineering change record).

Druga ścieżka opisuje podejście autonomicznego UR i przeprowadzania „okien TPM” wraz z narzędziami stosowanymi przy wykonywaniu okien TPM.

Bazą odniesienia były metryki stanu początkowego (rys.30 - rys.34). Analiza tych danych potwierdza, iż istniejący stan w zakresie organizacji systemu TPM w firmie nie gwarantuje wymaganego poziomu sprawności maszyn. Dlatego też docelowo, w okresie 6 miesięcy monitorowania projektu, Doktorant założył uzyskanie do 70% stopnia wykorzystania siły roboczej i co najmniej 30% wskaźnika prewencyjnych czynności konserwacyjnych maszyn (str.71).

Rozdział 5 pracy zawiera informacje dotyczące implementacji nowych procedur w obszarze zarządzania utrzymaniem ruchu w firmie Bosch. Implementacja została przeprowadzona na trzech płaszczyznach. Najpierw dokonano reorganizacji działu UR (rys.35 -rys.36), następnie przygotowano nowe macierze obowiązków wg metodyki RASIC (tab.12 -tab.14), a następnie wprowadzono procedury zarządzania UR do zakładowego systemu jakości (rys.37- rys.39). Kolejne, zastosowane procedury zostały opisane przez Doktoranta.

Proces implementacji rozpoczyna się od utworzenia planu okien TPM, następnie poprzez analizę potrzeb i identyfikację akcji są przeprowadzane działania Autonomicznego Utrzymania Ruchu. Ważne jest raportowanie zdarzeń mogących skutkować awarią lub przestojem. Aktualizacja danych w komputerowym systemie zarządzania utrzymaniem ruchu (CMMS - Computerized Maintenance Management System), w tym przypadku SAP PM, jest również zaznaczona, jako wymagana w procesie. W ostatnim etapie następuje przekazanie sprawnej maszyny do eksploatacji.

W rozdziale 6 mgr D. Gadomski prezentuje wyniki weryfikacji opracowanych modeli i efektów ich implementacji w firmie Bosch. Na podstawie przedstawionych przykładów można stwierdzić, że:

•    nastąpił wzrost dostępności technicznej (TA) maszyn (rys.40, rys.44, rys.46);

•    uzyskano wzrost wydajności produkcji (rys. 41);

•    zostały zredukowane straty na wybranych liniach technologicznych (rys.42, rys.43, rys. 45);

•    wzrósł procent wykorzystania czasu pracy przy równoczesnym zwiększeniu czasu na obsługę prewencyjną w miejsce reaktywnej (rys.47).

Zaprezentowane, syntetyczne ujęcie uzyskanych efektów (tab. 15) potwierdza, że „implementacja nowej strategii zarządzania utrzymaniem ruchu, pozwala zwiększyć dostępność techniczną sprzętu do poziomu 90% w obszarze montażu i 95% w obszarze obróbki”.

Podsumowując, Autor rozprawy stwierdza, że firma R. Bosch sp. z o. o. Jest na najlepszej drodze, aby w ciągu najbliższych lat osiągnąć standard światowy wynoszący 15% czasu spędzonego na zadaniach reakcyjnych". Przedstawione wyniki w pełni potwierdzają ten optymistyczny wniosek.

Pozytywne wyniki były podstawą do zaproponowania przez Doktoranta zmodyfikowanej strategii utrzymania ruchu (TPM) dla firm Bosch (rys.48).

To skrótowe przedstawienie przeze mnie zakresu opracowań Doktoranta upoważnia do wyrażenia opinii, że zastosowane metody oceny bieżącego stanu organizacji systemu

4