8658359983

BIBLIOTEKĄ POLSKA W PARYŻU 19

wą założenia w Warszawie Instytutu Francuskiego. W polskich kołach rządzących zaczęto myśleć o ustanowieniu instytucji polskiej w Paryżu

0    podobnym zakresie 'działania, związanej z Biblioteką Polską. Miała ona pozostać dalej pod opieką PAU, a Ministerstwo Spraw Zagranicznych zostało zobowiązane do pokrycia materialnych potrzeb placówki. W związku z tymi nowymi funkcjami Biblioteki postanowiono zmienić profil jej zbiorów — z historycznego na współczesny, z ogólnego — na specjalny. Odtąd położono nacisk w gromadzeniu na literaturę dotyczącą Polski współczesnej, a w księgozbiorze dokonano selekcji pod tym kątem, wyłączając druki obce.

Rozpoczął się najpomyślniejszy organizacyjnie okres w dziejach Biblioteki. Dyrekcję jej obejmuje w 1926 r. Franciszek Pułaski, który będzie nią kierował do roku 1956. W latach 1926-1929 przebudowano i wyremontowano zaniedbany dom Biblioteki. 3 maja 1929 r. nastąpiło uroczyste otwarcie Biblioteki Polskiej, udostępniono czytelnię, zamkniętą podczas prac budowlanych. Z Warszawy zjechał dziewięcioosobowy zespół bibliotekarzy, który pod kierownictwem Jana Muszkowskiego katalogował zbiory (1926-1927), nadrabiając wieloletnie zaległości w ich opracowaniu. Po ich wyjeżdzie w lipcu 1927 r., dalszym katalogowaniem zajmował się mniejszy zespół pod kierownictwem Czesława Chowańca. W całym okresie 1926-1939 skatalogowano alfabetycznie i rzeczowo 61 145 dzieł w 78 296 woluminach, tak że we wrześniu 1939 r. pozostawało w magazynach już tylko 5000 nie opracowanych woluminów. Druki nieprofi-lowe w liczbie 95 085 woluminów wysłano do bibliotek krajowych, głównie do Biblioteki Narodowej i Biblioteki PAU w Krakowie. Wydzielono dział druków ulotnych (20 000 pozycji) oraz periodyki (3000 tomów). Łączna liczba druków Biblioteki w 1939 r. (wraz z drukami ulotnymi i periodykami) wynosiła 106 296 woluminów. Przystąpiono także do opracowania zbiorów specjalnych. Zinwentaryzowano mapy i atlasy (3362 pozycje), w dziale rycin wyłączono 32 594 pozycje sztychów obcych i przekazano je w 1931 r. do Biblioteki PAU w Krakowie. Skatalogowano ryciny — 5648 pozycji i 1350 reprodukcji. W roku 1927, kiedy je spisano, numizmaty Biblioteki liczyły 1700 monet polskich, medali srebrnych

1    brązowych.

Przystąpiono do opracowania rękopisów, które postanowiono skatalogować w trzech tomach. Wojna przerwała druk pierwszego tomu.

Poważnego wysiłku dokonano opracowując zbiory Muzeum Mickiewicza. Skatalogowano rękopisy, zbiory ikonograficzne, pamiątki Mickiewiczowskie.

W 1935 r. zainaugurowano wykłady na kursach Centrum Studiów Polskich, założono katedry Cywilizacji Polskiej, Historii Polski Współczesnej, Historii Wojskowości Polskiej. Okres ten był również okresem intensywnej'działalności odczytowej i wydawniczej.

Wybuch II wojny światowej /iie od razu przerwał działalność Biblio-