8812711685

1. Wprowadzenie

Dyrektywa niskonapięciowa 2006/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich, odnoszących się do sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia jest podstawową dyrektywą nowego podejścia do harmonizacji technicznej i normalizacji, zawierającą wymagania zasadnicze, które musi spełnić każdy wyrób będący sprzętem elektrycznym, o określonym w dyrektywie zakresie napięcia, aby można go było umieścić na rynku unijnym bądź oddać do użytku [1].

Obejmuje ona wszystkie zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa związane ze sprzętem elektrycznym przeznaczonym do użytku przy napięciu z zakresów między 50 V a 1000 Vprądu przemiennego oraz między 75 V a 1500 V prądu stałego. Dotyczy nie tylko zagrożeń elektrycznych, ale także mechanicznych, chemicznych i innych. Obejmuje także wpływ na zdrowie hałasu, wibracji, emisji pól elektromagnetycznych wytwarzanych przez ten sprzęt oraz nakłada obowiązek spełnienia wymagań ergonomicznych w celu ochrony zdrowia przed zagrożeniami ujętymi w dyrektywie. Postanowienia dyrektywy 2006/95/WE określają również procedurę oceny zgodności sprzętu elektrycznego przed wprowadzeniem do obrotu. W dyrektywie niskonapięciowej zatem sformułowano zasadnicze wymagania dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa jaki musi spełniać sprzęt elektryczny, a szczegóły techniczne związane z tymi wymaganiami zostały zdefiniowane przez organizacje normalizacyjne.

2. Implementacja dyrektywy niskonapięciowej do polskiego prawa

Państwa Członkowskie dysponują swobodą w zakresie wyboru formy i środków (w szczególności wyboru organu, formy aktu, procedury prawodawczej), co do wprowadzenia dyrektywy do krajowego systemu prawnego. Dyrektywy wiążą Państwa Członkowskie w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty. Cel taki może być obrazowo porównany do programu harmonizacyjnego zawartego w danej dyrektywie, który Państwo Członkowskie musi wykonać w swoim porządku prawnym. W Polsce za harmonizację i wdrożenie dyrektywy niskonapięciowej odpowiada Ministerstwo Gospodarki.

Dyrektywa Rady 2006/95/WE dotycząca sprzętu elektrycznego została zaimplementowana do ustawodawstwa krajowego poprzez rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 sierpnia 2007 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla sprzętu elektrycznego [2]. Rozporządzenie to należy stosować łącznie z ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności [3].

Państwa członkowskie są zobowiązane do wyznaczenia i powołania organów odpowiedzialnych za nadzór nad wprowadzeniem do obrotu wyrobów spełniających dyrektywę niskonapięciową. W Polsce nadzór tego rodzaju sprawuje Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów poprzez: Inspekcję Handlową, Państwową Inspekcję Pracy, Wyższy Urząd Górniczy. Każde państwo członkowskie może również wyznaczyć jednostki notyfikacyjne realizujące zadania związane z procedurą oceny zgodności określoną w dyrektywie [1]. W Polsce również są jednostki notyfikowane w zakresie dyrektywy niskonapięciowej.