9733773823

marłych na badanym terenie) — tabela 12. Największa koncentracja stanowisk gatunków ustępujących (ryc. 76) występuje na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego (DF4844 — 76 gal., DF4843 — 35 gat., DF4822 — 33 gat., DF5804 — 31 gal., DF4834 — 28 gat., DF5910 — 27 gat.), a nieco niniejsze ich zagęszczenie stwierdzono w okolicach rezerwatu „Parkowe” (DE9620 — 32 gal.) i Olsztyna (DE8444 — 26 gal.).

13.    /a inwazyjne uznano 53 gatunki (tabela 13). Największy stopień inwazyjności wykazują: Soli da go canadensis, S. serotina oraz Impa-tiens parviflora. Najwyższe liczby gatunków inwazyjnych (ryc. 77) odnotowano w okolicach: Trzebini (DF5620 — 33 gat., DF5621 — 30 gat.), Wolbromia (DF3802 — 33 gat.), Olkusza (DF4710 — 31 gat.) i Mstowa (DE8500 — 29 gat.).

14.    Od 1860 roku na badanym terenie prawdopodobnie zanikło 47 gatunków roślin, podczas gdy w tym samym czasie pojawiły się aż 134 nowe gatunki (ryc. 78).

15.    Na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej odnotowano 156 gatunków roślin ściśle chronionych i 18 gatunków chronionych częściowo (tabela 14). Stanowiska roślin chronionych (ryc. 79) koncentrują się głównie na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego (DF4844 — 76 gat., DF5804 — 51 gat., DF4822 — 46 gat., DF4843 — 45 gat., DF4834 — 42 gat., DF5910 — 38 gat.) oraz w rezerwatach: „Parkowe” (DE9620 — 49 gat.) i „Zielona Góra” (DE8433 — 39 gat.).

16.    Największe walory botaniczne są charakterystyczne dla okolic (ryc. 81): Ojcowskiego Parku Narodowego (DP4844 — 58 pkt., DF5804 — 46 pkt., DF4834 — 31 pkt., DF4822 — 26 pkt., DF5910 — 24 pkt., DF4843 — 25 pkt., DF5824 — 12 pkt.), rezerwatu „Parkowe” (DE9620 — 38 pkt.), Olsztyna (DE8444 — 15 pkt., DE8433 — 13 pkt.) i Krzeszowic (DF5742 — 11 pkt.).

17.    Florę Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej wyróżnia 41 gatunków, które nie występują na terenach sąsiednich (Wyżynie Śląskiej i Niecce Nidziańskiej), oraz 30 gatunków, które spotykamy tu znacznie częściej (tabela 18). Cechuje ją większa liczba gatunków z klasy Querco-Fagetea niż sąsiednie regiony (ryc. 82).

18.    Na podstawie wartości współczynników korelacji rang Spearmana między natężeniem

wyróżnionych 10 czynników środowiskowych a liczbami gatunków należących do wybranych grup (tabela 20) przedstawiono ich wpływ na skład Hory badanego obszaru.

W jednostkach kart ograniu położonych na większej wysokości nad poziomem morza stwierdzono wzrost liczby gatunków wskaźnikowych starych lasów oraz ksero-termów, a także zmniejszanie się liczby gatunków bardzo rzadkich i ustępujących.

W obrębie pól badawczych obfitujących w cieki, zbiorniki wodne lub tereny podmokłe zaobserwowano większe bogactwo florystyczne oraz wyższe liczby gatunków bardzo rzadkich, ustępujących, inwazyjnych, specyficznych dla Okręgu Krakowskiego oraz należących do natyfitów, apofi-tów i kenofitów. Jednocześnie odnotowano tu niższe liczby gatunków kserotermicz-nych.

Na terenach, gdzie przeważały gleby bielico we, stwierdzono większe liczby gatunków wyróżniających Okręg Częstochow-sko-Olkuski oraz bardzo rzadkich i ustępujących, a mniejsze gatunków specyficznych dla Okręgu Krakowskiego oraz archeofi-tów. W przypadku wzrostu udziału gleb brunatnych występowały odwrotne zależności oraz dodatkowo wzrost liczby gatunków ciepłolubnych. Na obszarach o większym udziale rędzin węglanowych zaobserwowano wyższe liczby kserotermów, gatunków charakterystycznych dla Okręgu Często-chowsko-Olkuskiego oraz archeofitów.

Jednostki kart ograniu, w których występuje duża powierzchnia terenów leśnych, cechują większe liczby gatunków należących do następujących grup: bardzo rzadkich. górskich, gatunków wskaźnikowych starych lasów, natyfitów, ustępujących, chronionych i Okręgu Częstochowsko-Ol-kuskiego. Natomiast spotykamy tu mniej archeofitów, kenofitów oraz gatunków inwazyjnych.

Każdy z trzech wyróżnionych czynników antropogenicznych wywierał wpływ na skład gatunkowy flory jednostek kartogra-mu w odmienny sposób. Niekiedy wzrost ich natężenia powodował podobny elekt, np. zwiększanie się liczby archeofitów, kenofitów oraz gatunków inwazyjnych. Jednakże w wielu przypadkach wpływ tych czynników był zróżnicowany. Zwiększaniu się liczby gatunków należących do różnych