9576709113

Literatura fitosocjologiczna dysponuje licznymi opracowaniami, których przedmiotem była analiza antropogenicznych przekształceń roślinności leśnej na niżu, jednak problem tych zmian na terenach górskich był analizowany dotychczas sporadycznie i wybiórczo. Nastręcza to szczególne trudności w praktyce oraz uniemożliwia studium porównawcze danych uzyskanych z Beskidu Małego z pozostałymi pasmami Karpat Zachodnich. Ponadto wyciąganie wniosków, przy niewystarczającym zbiorze danych, na temat przemian antropogenicznych roślinności, określanie stadiów degeneracyjnych i regeneracyjnych na tle pełnej zmienności zespołów jest utrudnione. Nie można bowiem wykluczyć, że poczynione uwagi i wyciągnięte wnioski odnośnie opisanych układów mają słuszność tylko w skali lokalnej, w specyficznych warunkach topograficznych Beskidu Małego, jak na przykład niewielkie wyniesienie ponad poziom morza czy brak regla górnego oraz w warunkach trwającej od stuleci gospodarki leśnej. Niewątpliwie jednak powyższe badania podkreślają potrzebę opisywania roślinności rzeczywistej oraz kontynuowania studiów nad degeneracją zbiorowisk leśnych w górach. Punktem wyjścia w takich badaniach powinna być dyskusja nad stworzeniem spójnego systemu klasyfikacji zaburzonych fitocenoz w celu uchwycenia ich zmienności oraz uniknięcia wydzielania kolejnych jednostek syntaksonomicznych. Biorąc pod uwagę stan roślinności leśnej oraz nasilającą się antropopresję, należy założyć, że badania nad antropogenicznymi przekształceniami zbiorowisk leśnych obszarów górskich wejdą do kanonu prac fitosocjologicznych.

- 162-