9814372301

601

Wnęko

%

Rys. 6. WNĘKA REZONANSOWA zachowuj© się podobni© jak cząstki nietrwałe zwane rezonansami. „Wnęka" dla mezonu n (750,1-) jest uwidoczniona u góry rysunku ze źródłem energii włączonym (z lewej) i wyłączonym (z prawej). Energia (grube strzałki) może wpływać do wnęki przez jeden kanał, a opuszczać ją przez jeden lub kilka otwartych kanałów. Jednakże kanał 6tt jest zamknięty, gdyż dostęp do niego wymaga wyższej częstości (to znaczy wyższej energii) niż posiada n (750,l^-). Krzywe faliste pokazują, że przy pewnych częstościach wnęka rezonuje i gdy wyłączyć dopływ energii, rezonans może trwać przez kilka okresów. Pierwszy rezonans odpowiada samej cząstce n (750,l^-). Drugi rezonans o tych samych liczbach kwantowych także mógłby istnieć. Krzywa z prawej strony przedstawia amplitudę fal rezonujących

przy ustalonej amplitudzie źródła i zmienianej częstości

Rys. 7. PIERWSZY REZONANS, nietrwała cząstka zwana A (1238,]⁺) odkryta przez Enrico Fermiego i towarzyszy w r. 1952. Rezonans pojawia się przy bombardowaniu pro tonów pionami o wysokiej energii. Gdy wykreślić przekrój czynny na oddziaływanie jako funkcję masy efektywnej układu pion-proton, znajdziemy maksimum w okolicy 1238 MeV. Maksimum jest znacznie większe dla oddziaływania n* p niż dla tt p. Inne rezonanse występują przy energiach 1512, 1688 i 1920 MeV, przy czym każde maksimum odpowiada cząstce nietrwałej

40

Postępy Fizyki, Tom XV, Zeszyt 6