984501862

Jeżeli ją uniewinni - czy może ją uniewinnić po tym, co właśnie mówił o pożądaniu i cudzołóstwie? - oskarżą Go przed wysoką Radą Sanhedrynu o pogwałcenie Prawa (...) jeśli natomiast wyda wyrok skazujący, przypomną mu Jego własne słowa, które w różnych okolicznościach powtarzał: „Nie sądźcie, a nic będziecie sądzeni”, albo „Jak sądzić będziecie, tak was osądzą”, i spytają Go, czy godzi się zaprzeczać własnej nauce (IIMV, 137).

Jezus jednak przejrzał ich przebiegłe zamysły i wybrał postawę niezrozumiałą, budzącą zdziwienie wszystkich. Zaskoczenie świadków tej sceny dobrze oddają trzy zdania pytające:

Jezus na pytanie starca nic nic odpowiedział. Pochylił się i począł pisać palcem na ziemi. Dlaczego pisał palcem na ziemi? Dlaczego pisał na ziemi? I co pisał? (1I1-IV, 137).

Oceniając wartość egzegetyczną tego fragmentu, nie można pominąć metatekstu, jaki stanowo tytuł rozdziału: Zapisani na ziemi, gdyż jest on istotną wskazówką interpretacyjną. Odnosi się bezpośrednio do szczegółu zanotowanego przez św. Jana. Ewangelista, przedstawiając zachowanie Jezusa i Jego przeciwników wobec niewiasty pochwyconej na cudzołóstwie, dwukrotnie zaznaczył, że Jezus pisał palcem po ziemi³'. W opinii Ricciottiego jest to gest człowieka, który nie zamierzał dać odpowiedzi na postawione mu pytania i skracał sobie czas oczekiwania na decyzję oskarżycieli kobiety³⁴. Podobne stanowisko zajmują autorzy nowego opracowania Biblii - ich zdaniem był to gest wymijający³⁵. Daniel-Rops pisząc o tym geście Jezusa, dochodzi do wniosku, że niemożliwe jest dziś odkrycie tego, co Jezus zapisał na piasku - i jako jedną z możliwych interpretacji przywołuje stanowisko św. Hieronima:

Na próżno pytalibyśmy, co napisał Jezus na piasku: Czy tylko jakieś znaki, czy jakieś nieokreślone rysunki? Czy imiona oskarżycieli, czy

" J 8. 6-8.

³⁴    G. R i c c i o 11 i, Zycie Jezusa Chrystusa; Warszawa 1956, s. 447.

³⁵    BP, komentarz do J 8, 1-11.

238