9988996342

zrobić« - bez względu na to, czym będzie to nasze dzieło”¹⁹. Człowiek, jego zdaniem, powinien żyć świadomie, odkrywać siebie, rozwijać własną duchowość i osiągać w ten sposób wyższy poziom istnienia: „Działanie i zbieranie doświadczeń nie są same w sobie jedynym sposobem wzbogacania naszego życia. Wszystko zależy od jakości naszych czynów i doznań. Wielka liczba źle wykonanych czynności i tylko na wpół przeżytych doświadczeń wyczerpuje i zubaża nasze istnienie. Spełniając źle różne zadania, oddalamy się coraz bardziej od rzeczywistości (...). Trzeba nam najpierw odzyskać posiadanie własnego istnienia, dopiero później będziemy mogli rozumnie działać i przeżywać różne doświadczenia w ich ludzkiej rzeczywistości. Dopóki nie posiadamy samych siebie, każde działanie jest daremne”²⁰. „Odzyskanie siebie” - to ważna wskazówka i zarazem podstawa fenomenologii przywództwa.

W przywództwie, które prowadzi do moralnego wzlotu znaczenie wartości moralnych jest podstawowe²¹. Pełne uświadomienie sobie znaczenia tego faktu jest podstawą wyjścia poza „czysto” ekonomiczną interpretację zarządzania. Podejście takie jest bowiem uproszczeniem, ponieważ nie dostrzega „bogactwa”, jakim jest menedżer jako osoba. Podejście technokratyczne analizuje wszelkie zdarzenia zachodzące w gospodarce przez sprowadzenie ich do kategorii korzyści. Prowadzi to do przedmiotowego

¹⁹    T. Merton, Nikt nie jest samotną wyspą, Znak. Kraków 1982, s. 154.

²⁰    Tamże, s. 155-156.

²¹    Można je utożsamiać z naczelnymi wartościami życia, który ch spełnienie sprawia, że człowiek uznaje własne życie za satysfakcjonujące. Należą do nich: potrzeba poczucia podmiotowości w zachowaniach społecznych, tj. przekonanie, że w swoich zachowaniach człowiek ma znaczny zakres wolności wyboru, że nie jest manipulowany i sprowadzany do roli pociąganej za sznurki marionetki; potrzeba afiliacji, czyli przekonanie, że doznawane uczucia - przyjaźni, miłości, gotowości niesienia pomocy - są „szlachetne’" i bezinteresow ne, że nie są to postawy wyrachowane; poczucie członkostwa w określonej wspólnocie ludzkiej -etnicznej, zawodowej, politycznej - i towarzyszące mu zadow olenie (św iadomość, że jest się członkiem wspólnoty nie gorszej od innych); potrzeba posiadania nadziei na nieśmiertelność, że śmierć nie jest całkowitym unicestwieniem - non omnis moriar, co wyzwala dążenie do pozostawienia po sobie trwałych wartości (dziel sztuki, nauki); potrzeba poczucia Ważnej Misji, którą mamy w życiu do spełnienia, czyli celu, który jest na ty le ważny, by na jego realizację poświęcić swoje życie. Brak św iadomości takiego celu prowadzi do poczucia pustki życiowej. Niestety wiele poglądów pochodzących z nauk szczegółowych (socjobiologia. behawiotyzm) godzi w te wartości. T. Bielicki, „Światopoglądnaukowy” i naczelne wartości ludzkiego życia: harmonia czy dysonans? [w:] Wizje człowieka i społeczeństwa w teoriach i badaniach naukowych, (red.) S. Nowak. PWN, Warszawa 1984. s. 190.

19