Fronda - Archiwum - Nr 02-03
TABLE.main {}
TR.row {}
TD.cell {}
DIV.block {}
DIV.paragraph {}
.font0 { font:6.5pt "Arial", sans-serif; }
.font1 { font:7.5pt "Arial", sans-serif; }
.font2 { font:8.0pt "Arial", sans-serif; }
.font3 { font:9.5pt "Arial", sans-serif; }
#divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt}
#divMenu a{color:black;}
#divMenu a:visited{color:#333333;}
#divMenu a:hover{color:red;}
self.name = 'dol'
/********************************************************************************
Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com
Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com
This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli
This may be used freely as long as this msg is intact!
This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com
********************************************************************************
Browsercheck:*/
ie=document.all?1:0
n=document.layers?1:0
ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0
var ltop;
var tim=0;
//Object constructor
function makeMenu(obj,nest){
nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.'
if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj)
else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style
else if (ie) this.css=eval(obj+'.style')
this.state=1
this.go=0
if (n) this.width=this.css.document.width
else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth
else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth')
// this.left=b_getleft
this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this")
}
//Get's the top position.
function b_getleft(){
if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)}
else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)}
return gleft;
}
/********************************************************************************
Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after
********************************************************************************/
function checkScrolled(){
if(!oMenu.go)
{
oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop)
oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef)
}
if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30)
}
/********************************************************************************
Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place,
show it
********************************************************************************/
function menuInit(){
oMenu=new makeMenu('divMenu')
if (n||ns6)
{
scrolled="window.pageYOffset"
ltop=oMenu.css.top
scrollex="window.pageXOffset"
llef=oMenu.css.left
}
else if (ie)
{
scrolled="document.body.scrollTop"
ltop=oMenu.css.pixelTop
scrollex="document.body.scrollLeft"
llef=oMenu.css.pixelLeft
}
var sz = document.body.clientWidth;
if(!sz) sz = window.innerWidth-20;
oMenu.css.width=sz
oMenu.css.visibility='visible'
ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled();
}
//Initing menu on pageload
window.onload=menuInit;
vitae meritorum" opisuje kary, jakie czekają człowieka nie postępującego w myśl tych napomnień.
"Liber vitae meritorum" została napisana w latach 1158-63. Składa się z sześciu wizji, które są połączeniem jednego tematu: postać człowieka nałożonego na świat od niebios do otchłani, który obraca się z jednego punktu do drugiego, i obserwuje oddziaływanie pomiędzy siłami światła i ciemności. Hildegarda wylicza i opisuje 35 wad razem z karą i pokutą. Oto przykład z piątej wizji, traktującej m.in. o wadzie zwanej "ziemskim smutkiem" (tristitia saeculi):
"Zobaczyłam piąty obraz w formie kobiety, na której plecach było drzewo stojące, całkowicie uschnięte i bez liści, a jego gałęzie obejmowały kobietę. Jedna gałęź okrążała czubek jej głowy, inna szyję i gardło, inna wokół jej lewego ramienia inna wokół prawego, dlatego ramiona były trzymane blisko ciała z dłońmi opuszczonymi. Stopy były zdrewniałe. Nie miała na sobie innych szat, tylko oplatały ją gałęzie", (wizja 5, rozdz.9)
A oto słowa Ziemskiego Smutku:
"Nieszczęsna, że się urodziłam, nieszczęsna, że żyję. Kto mi pomoże, kto mnie uwolni? Słyszałam wiele od filozofów, którzy uczą, że jest dużo dobra w Bogu, ale w tym wszystkim Bóg nie uczynił mi żadnego dobra. Jeśli On jest moim Bogiem, dlaczego wziął całą swą łaskę ode mnie? Zostałam poczęta w nieszczęściu, w nieszczęściu urodzona i żyję bez żadnego pocieszenia".
Ziemskiemu Smutkowi odpowiada Niebiańska Radość:
"Teraz obserwuj słońce i księżyc i gwiazdy i całą upiększoną zielonością ziemię i rozważ jak dużo dobra dał Bóg człowiekowi z tymi rzeczami, chociaż człowiek grzeszy z wielkim zuchwalstwem przeciwko Bogu. Kiedy dzień przychodzi do dębie, ty nazywasz go nocą, a kiedy twoim zbawieniem jest noc, ty nazywasz ją potępieniem, a kiedy wszystkie twoje rzeczy są dobre, ty nazywasz je złymi. Więc ty jesteś diabelska!", (wizja 5, rozdz.11)
Potem przeciwstawia jej własne zachowanie:
Ja posiadam niebiosa, bo we wszystkim co Bóg stworzył i co ty nazywasz szkodliwym, ja zauważam prawdziwe światło. Delikatnie zbieram kwiecie róż i lilii i całą zieloność w moim łonie, odkąd chwalę wszystkie dzieła Boga, podczas gdy ty przyciągasz smutek smutków do siebie, ponieważ jesteś smętna we wszystkich swoich dziełach".
Dalej opisana jest kara oczekująca na dotkniętych przez tę wadę:
"l zobaczyłam suche i pozbawione wody miejsce pełne robaków, otoczone przez ciemność... l złe duchy pędziły dusze tu i tam, poprzez to miejsce, ognistymi biczami, krzycząc: Dlaczego nie powierzyłeś się Bogu?"
Wtedy następuje pokuta dla tych, którzy chcą takiej kary uniknąć:
"...powinni poświęcić się duchowemu życiu; lub jeśli już żyją w klasztorze, pozwólcie im publicznie umartwiać się bardziej niż zwykle, i oddawać się często pokornemu posłuszeństwu, niech namyślają się nad Pismem Świętym, które stawia przed nimi niebiańską radość", (wizja 5, rozdz. 63)
Trzecia i najważniejsza praca wizjonerska Hildegardy "Liber divinorum operum" ( 1163 - 74). Jej celem miało być przedstawienie zbliżenia między początkiem Ewangelii św. Jana, a opisem stworzenia świata z pierwszego rozdziału Genesis. Wiele tematów z tej księgi było już poruszanych w poprzednich np. opis Ziemi z jej koncentrycznymi powłokami w "Scivias", czy doktryna pokuty i moralnej winy w "Liber vitae meritorum". Hildegarda próbuje wykazać sens i prawidłowości w życiu ludzkości i kosmosu zgodnie z jej teologicznimi przekonaniami. "Liber
divinorum operum" to synteza wiedzy Hildegardy obejmującej teologię, wiedzę o fizjologii człowieka, jej poglądy na temat funkcjonowania ludzkiego umysłu i ówczesną wiedzę o strukturze kosmosu.
Praca ta zawiera dziesięć wizji dzielących się na trzy części. Długości wizji są bardzo nierówne, np. czwarta zawiera ponad sto rozdziałów, a ósma zaledwie cztery. Pierwsze pięć wizji dotyczy związku między człowiekim, a naturalnym porządkiem wszechświata; ostatnie pięć łączy historię świata z historią zbawienia osiągając kulminację w Sądzie Ostatecznym. Jest to tak duża i skomplikowana praca, że nie ma tu miejsca na szczegółowe zajmowanie się nią, jednak interesujące będzie podanie chociaż tytułów poszczególnych wizji i niektórych ich rozdziałów, aby przynajmniej częściowo wczuć się w atmosferę tego misterium:
Wizja I: O pochodzeniu życia (6. O aniołach jako istotach światła i postaciach w lustrze; 8. O decyzji i upadku aniołów; 13. Miłość niszczy całe zło i uwalnia nas od strachu; 17. O pochodzeniu i celu duchowego życia). Wizja II: O budowie świata (9. O wewnętrznej solidarności struktury kosmosu; 11. O tajemniczym regionie na północy; 15. Co znaczy ludzka postać w środku serca świata; 18. Dlaczego zwierzęce głowy w kosmicznym kole mają związek z ludzkimi istotami; 20. O sile wiatrów we wszechświecie; 27. O działaniu Boga w duszy; 32. Co słońce i księżyc znaczą dla ludzkości; 33. O duchowym znaczeniu planetarnego systemu; 42. O wewnętrznym znaczeniu systemu gwiezdnego).
Wizja III: O ludzkiej naturze (2. Całe stworzenie jest w służbie ludzkości; 3. Bóg jest źródłem ludzkiej mocy; 9. O grze humorów w ludzkim organizmie; 15. Jak ludzie stają się chorzy).
Wizja IV: O artykulacji ciała (3. O firmamencie i jego siłach; 8. O mocy chmur i jej znaczeniu; 12. O pięknie aniołów i ich jasnym świecie; 17. O znaczeniu głowy; 23. O mózgu i jego funkcjach; 29. Mózg jako słońce małego świata; 32. O darze łez i jego realizacji do deszczu; 60. Jak Ziemia, ludzkość ma także pory roku; 70. O głodzie ciała i głodzie duszy).
Wizja V: Miejfca oczyszczenia (2. Co Ziemia znaczy dla ludzkości; 7. O Bożym sądzeniu Ziemi).
Wizja VI: Znaczenie historii (4. O świecie aniołów i stworzeniu ludzkiego rodzaju).
Wizja VII: Przygotowanie dla Chrystusa (3. Bóg daje moc Syna na Ziemię; 7. O zmianie sprawy świata i o znaczeniu tęczy; 15. O zadaniu Syna Bożego; 17. O przystosowaniu wiernych do życia).
Wizja VIII: O skutkach miłości (4. Miłość prowadzi ludzki rodzaj do królewskiego wesela).
Wizja IX: Ukończenie kosmosu (5. O przyjściu Syna Bożego; 7. O tajemnicy Wcielenia; 13. Co znaczą ciemności na zachodzie).
Wizja X: O końcu czasów (12. Bóg trzyma oko na tym okresie historii; 28.O przyjściu Antychrysta; 32. O sztuczkach i magicznych czynach Antychrysta).Dla podkreślenia proroczego charakteru wizji, każda kończy się mniej więcej takimsamym zdaniem:
"Niech wszyscy, którzy boją się i kochają Boga otworzą swe serca pobożnie na te słowa i zrozumieją, że te słowa są głoszone dla zbawienia ciała i duszy i nie pochodzą z ludzkich ust, ale przeze mnie, od Tego, Który Jest".
Można by postawić proste pytania dotyczące strony praktycznej wizji: czy głos z wizji mówi po łacinie, czy po niemiecku, czy Hildegarda zna Biblie z lektury czy przez wpływ Ducha Świętego, itd. Takie właśnie pytania zadał Hildegardzie
302
FRONDA JESIEŃ / ZIMA 1994
FRONDA JESIEŃ / ZIMA 1994
303
« Poprzednie [Spis treści] Następne »
_uacct = "UA-3447492-1";
urchinTracker();