T7 Podstawy Technik Wytwarzania Wykonywanie odlew贸w precyzyjnych metod膮 traconego modelu opracowanie tematu ( B1 129 ) 佛 Opisa膰 metod臋 traconego modelu (etapy) 佛 Zalety pe艂nej formy 佛 Jak si臋 tworzy form臋 jednorazowego u偶ytku 佛 Metody skorupowe & made by Bodziu : ) Ad.1 Odlewanie metod膮 traconego modelu (metoda pe艂nej formy i metoda zgazowanego modelu) [definicja]: jest technologi膮, w kt贸rej stosuje si臋 model ze spienionego polistyrenu (styropianu) pozostaj膮cy w formie piaskowej w trakcie zalewania. Model jest wytapiany i zgazowywany poprzez ciek艂y metal. Metal wype艂nia wn臋k臋 formy, zast臋puj膮c model i odwzorowuj膮c jego kszta艂t. Modele uk艂adu wlewowego i nadlew贸w wykonuje si臋 oddzielnie i 艂膮czy z g艂贸wnym modelem za pomoc膮 kleju lub gwozdzi stalowych. Ukszta艂towanie uk艂adu wlewowego uwa偶a si臋 za racjonalne, gdy doprowadzanie ciek艂ego metalu nast臋puje wlewem syfonowym do najni偶ej po艂o偶onych miejsc wn臋ki formy. Po wykonaniu modelu nale偶y przetrzyma膰 go kilka dni, kiedy to nast臋puje jego niewielki skurcz. Do wlewu g艂贸wnego ze styropianu do艂膮czony jest zbiornik wlewowy. Jest to zazwyczaj ceramiczny lub stalowy zbiornik. W czasie zalewania stop贸w aluminium, model styropianowy wstrzymuje przep艂yw metalu ciek艂ego, pr臋dko艣膰 jest kontrolowana przez przepuszczalno艣膰 pow艂oki ogniotrwa艂ej. Temperatura jest wy偶sza ni偶 przy zalewaniu do tradycyjnych form. Przy odlewaniu stop贸w 偶elaza, model zgazowywany jest znacznie szybciej. Du偶e obj. Gaz贸w przechodz膮ce przez piasek mog膮 spowodowa膰 przemieszczenie piasku co mo偶e wywo艂a膰 zapadni臋cie formy. Ad.2 Zalety i wady: - brak zalewki w odlewie; -konieczno艣膰 stosowania ka偶dorazowo nowego modelu; -model wykonywany z materia艂u podatnego na zagazowanie za pomoc膮 temperatury ciek艂ego metalu; -materia艂 formierski zapewniaj膮cy mo偶liwo艣膰 wiernego odtworzenia modelu, niewymagaj膮cy stosowania du偶ych si艂 zag臋szczaj膮cych, a nawet umo偶liwiaj膮cy ca艂kowite ich wyeliminowanie; - odpowiedni materia艂 oddzielaj膮cy; -istotnym post臋pem sta艂o si臋 zastosowanie mas formierskich bez materia艂贸w wi膮偶膮cych (masa bez materia艂贸w wi膮偶膮cych to materia艂 nie zawieraj膮cy materia艂u wi膮偶膮cego albo nie zawieraj膮cego sk艂adnik贸w szkodliwych dla otoczenia); -mo偶liwe pe艂ne wykorzystanie w艂a艣ciwo艣ci osnowy piaskowej, kt贸ra nie ma na powierzchni ziaren warstewki materia艂u wi膮偶膮cego; - ogranicza a nawet eliminuje gazotw贸rczo艣膰 masy, kt贸rej zr贸d艂em s膮 substancje wi膮偶膮ce; -powa偶nie ogranicza nak艂ad pracy niezb臋dny do przygotowania surowc贸w i przerobu mas; -upraszcza proces regeneracji mas; - umo偶liwia stosowanie masy z艂o偶onej z tego samego regeneratu; -zmniejsza ilo艣膰 sprowadzanych i zu偶ywanych materia艂贸w; -zmniejsza koszt masy i szkodliwo艣膰 dla otoczenia. Ad.3 1 proces wytwarzania formy piaskowej zaczyna si臋 od umieszczenia w modelu na warstwie piasku (model jest zasypywany do ca艂kowitego pokrycia suchym sypkim piaskiem. Piasek w celu zag臋szczenia poddaje si臋 wibracji) . 1a wibracja zapewnia odpowiedni膮 i r贸wnomiern膮 g臋sto艣膰 piasku i doprowadza do wype艂nienia przez piasek wszystkich wn臋k wok贸艂 modelu. 2 - nast臋pnie forma jest zalewana& (chyba to wszystko) Ad.4 Odlewanie do form skorupowych polega na wype艂nieniu ciek艂ym stopem cienko 艣ciennych form odlewniczych, wykonanych z syntetycznej mieszaniny piasku kwarcowego z 偶ywic膮 termoutwardzaln膮 i utwardzaczem, przy zastosowaniu gor膮cej metalowej p艂yty modelowej lub rdzennicy. W procesie Croninga wytwarzanie form skorupowych polega na grawitacyjnym naniesieniu masy termoutwardzalnej na p艂yt臋 modelow膮 podgrzan膮 do temperatury do 200-280*C. Pod wp艂ywem ciep艂a p艂yty 偶ywica ulega stopnieniu w warstwie o grubo艣ci kilku do kilkunastu milimetr贸w, przylegaj膮cej do powierzchni p艂yty i modeli. Powstaje cienka plastyczna skorupa, kt贸rej grubo艣膰 zale偶y przede wszystkim od temp. P艂yty modelowej i czasu wytrzymywania masy formierskiej na p艂ycie do momentu usuni臋cia pozosta艂ej sypkiej masy przez obr贸t p艂yty o 180*. W procesie Dieterta mas臋 formiersk膮 wprowadza si臋 w spos贸b wymuszony, przez wstrzeliwanie lub wdmuchiwanie, pomi臋dzy dwie nagrzane p艂yty: modelow膮 i kszta艂tow膮 lub do rdzeni.