ZASADY EDYCJI TEKSTÓW NAUKOWYCH
Wskazówki pomocne przy pisaniu pracy dyplomowej i magisterskiej
I. Formatowanie tekstu:
1. tekst rozdziałów należy pisać w formacie WORD 6 - WORD 7,
2. wielkość czcionki 12,
3. krój czcionki: Times New Roman CE,
4. odstęp między wierszami: 1,5 wiersza,
5. numery stron należy umieszczać w prawym dolnym rogu strony,
6. marginesy standardowe:
" górny: 2,5 cm.
" dolny: 2,5 cm.
" lewy: 2,5 cm.
" prawy: 2,5 cm.
7. wyrównywanie: justowanie,
8. wcięcie akapitowe: górny suwak na 1,25.
II. Rozdziały i podrozdziały
1. należy stosować następujący sposób pisania tytułu rozdziału i podrozdziału:
Rozdział I
Globalizacja działalności gospodarczej
1. 1. Pojęcie i charakterystyka procesu globalizacji
2. rozdział zaczyna się zawsze od nowej strony, natomiast podrozdział jest pisany ciągiem,
3. przed tytułami podrozdziałów oraz za nimi muszą się znajdować co najmniej trzy wiersze tekstu.
III. Tabele i rysunki
1. w pracy tabele i rysunki należy numerować kolejno zaczynając od numeru 1. Należy
używać słów: tabela i rysunek. W tekście słowa rysunki i tabele należy pisać z małej
litery, pełnym słowem, nie używając skrótów.
2. y
ródło pod tabelą lub rysunkiem podajemy w ten sam sposób jak przypis. Gdy tabela
lub rysunek jest opracowany przez autora należy napisać: y
ródło: opracowanie
własne. Gdy tabela lub rysunek jest opracowany przez autora na podstawie innego
rysunku lub tabeli należy napisać: y
ródło: opracowanie własne na podstawie:.......
Przykład:
Tabela 1
Profil oceny
y
ródło: Opracowanie własne.
Rysunek 1
Możliwość wystąpienia konfliktu
Tu rysunek
y
ródło: R. A. Webber, , PWE, Warszawa 1996, s. 4.
IV. Wyliczenia
1. jeżeli w tekście stosuje się wyliczankę, to należy stosować następujące stopniowanie:
- cyfry arabskie (z kropką ): 1., 2., 3., itd.
- litery małe (z nawiasem): a), b), c), itd.
- kropki.
2. elementy wyliczeń można zaczynać dużą a kończyć kropką lub małą literą a kończyć
przecinkiem. Sugeruje się zaczynać małą literą elementy wyliczeń w postaci
pojedynczych wyrazów i krótszych wyrażeń; dużą natomiast - elementy wyliczeń w
postaci całych zdań lub ustępów,
3. należy unikać stosowania wyliczeń więcej niż dwustopniowych.
V. Akapity
1. ilość tekstu w końcowym wierszu akapitu powinna być co najmniej dwa razy większa od
wcięcia akapitowego,
2. ostatni akapit na stronie może się składać z jednego wiersza. Pierwszy akapit na stronie
lub końcowa część akapitu z poprzedniej strony musi składać się z co najmniej dwóch
wierszy,
3. akapity powinny rozpoczynać nową myśl.
VI. Dzielenie i przenoszenie wyrazów
1. liczba przeniesień w następujących po sobie wierszach nie powinna przekraczać trzech,
2. nie należy przenosić słów ze strony nieparzystej na parzystą,
3. nie należy dzielić i przenosić do następnego wiersza:
- wyrazów dwusylabowych,
- liczb,
- sylaby li,
- skrótowców pisanych kursywą, np.
- słów połączonych łącznikiem, np. koszałki-opałki,
4. nie należy rozdzielać między kolejne wiersze:
- imion od nazwisk,
- złożonych nazw własnych, np. Nowy Jork,
- tytułów od nazwisk, np. profesor Kowalski,
- cyfr lub liczb od ich określeń, np. 350 metrów,
- elementów daty,
5. nie należy pozostawiać na końcu wiersza wyrazów jednoliterowych, np. o, i, a,
6. nie należy używać w skrótach znaków nieliterowych, np. w\g należy napisać wg, d\s
należy napisać ds.
VI. Daty
1. w tekście zasadniczym daty zapisujemy w sposób następujący: dzień cyframi, miesiąc
słownie, rok cyframi, np. 23 maja 2001 roku.
2. w materiałach uzupełniających, np. w tabelach daty można pisać cyframi, po cyfrach
oznaczających dzień i miesiąc stawiamy kropki, np. 23.05.2001.,
3. oznaczeń roku nie należy skracać do dwóch ostatnich cyfr,
4. daty stanowiące ramy chronologiczne wydarzenia łączymy dywizem bez spacji, np.
1834-1987, przy czym gdy chodzi o ten sam wiek, w drugiej dacie należy podać tylko
dwie ostatnie cyfry, np. 1985-99.
5. okresy, które obejmują część dwóch lat następujących po sobie oznaczać należy stosując
kreskę ukośną oraz skracając drugą datę do dwóch ostatnich cyfr, np. 2000/01.
6. w określeniach dziesięcioleci stosuje się następujący zapis:....w latach 80-tych., na
przełomie lat 80. i 90.
VII. Czas
1. w zapisie czasu dnia posługujemy się cyframi arabskimi,
stosuje się zapis 24- godzinny,
w przypadku podawania godziny z minutami stawiamy kropkę pomiędzy cyfrą
oznaczającą godzinę a cyframi oznaczającymi minuty.
VIII. Liczebniki
4. w tekście zasadniczym zapisując cyfry od 1 do 9999 stosujemy zapis cyfrowy,
natomiast od 10 000 wzwyż - zapis cyfrowo-słowny, np. 10 tysięcy dolarów,
5. w materiałach uzupełniających liczebniki podajemy w zapisie cyfrowym,
6. w liczbach więcej niż 4-cyfrowych oddziela się spacją tysiące, miliony, miliardy itd.,
np. 24 567, 1 198 976,
7. zasada dzielenia liczb na grupy 3-cyfrowe nie dotyczy liczb określających lata,
numery i ułamki dziesiętne,
8. wszelkie symbole matematyczne należy składać we wzorach kursywą,
9. znaki podstawowych działań matematycznych stosowane we wzorach należy
oddzielać z obu stron spacjami,
IX. Przypisy
10. przypisy należy łączyć z tekstem za pomocą odnośników w postaci cyfr arabskich
(bez nawiasu), czcionką mniejszą o 2 punkty od czcionki tekstu zasadniczego (10),
11. odnośniki powinny mieć numerację ciągłą w obrębie całej pracy,
12. numery przypisu oddzielamy od treści przypisu odstępem w postaci spacji,
13. podawane w treści przypisu numery stron wyrażające zakres od-do łączymy dywizem
bez spacji, np. s. 25-34,
14. przypisy należy umieszczać na dole strony, na której się mieści w następujący sposób:
przypis książki - autor, tytuł, wydawnictwo, miejsce i rok wydania, s.
Przykład: Cz. Sikorski, , PWE, Warszawa 1999, s. 56.
Przypis artykułu - autor, tytuł, czasopismo, rok wydania, numer, strona.
Przykład: Cz. Sikorski,  Organizacja i Kierowanie 1996, nr 3, s.
15. przypis pracy zbiorowej
Przykład: M. Romanowska [red.]: , Difin, Warszawa
2001, s. 57.
16. jeżeli opracowanie na które się powołujemy jest zamieszczone w innej pracy należy
stosować przypis:
Przykład: J. Bieliński, , [w:] H. Bochniarz, S. Krajewski [red.]: Sektorowe
programy restrukturyzacji i prywatyzacji, Przedświt, Warszawa 1997, s. 28.
17. jeżeli autor powołuje się na książkę wymienioną w przypisie bezpośrednio
poprzedzającym, stosuje się określenie: Ibidem pisane kursywą z podaniem numeru
odpowiedniej strony,
Przykład: M. Romanowska [red.]: , Difin, Warszawa
2001, s. 57.
, s.58.
18. jeżeli autor powołuje się na książkę wymienioną w jednym z wcześniejszych
przypisów, należy w przypisie podać nazwę autora i tytuł, op. cit., s.
Przykład: Cz. Sikorski, , op. cit., s. 76.
X. Literatura
1. bibliografia powinna być umieszczona na końcu pracy,
2. należy zachować podział na książki, artykuły, i inne z
ródła, ewentualnie wyodrębnić
ważne dla pracy z
ródła np. internet lub akty prawne,
3 pozycje należy umieszczać alfabetycznie ,
4. w przypadku pracy indywidualnej podaje się nazwiska wszystkich autorów wraz z
inicjałami imion (w takiej kolejności jak autorzy podali w oryginale), rok wydania w
nawiasie, tytuł pracy (kursywą), wydawnictwo, w przypadku kolejnego wydania
należy podać numer wydania, miejsce wydania według. wzoru:
Przykład: Ansoff H.I. (1985), wyd. II, PWE, Warszawa.
5. w przypadku pracy zbiorowej
Przykład: Romanowska M. [red.]: , Difin, Warszawa
2001.
6. w przypadku artykułu należy podać nazwisko i inicjały imion autora, tytuł artykułu
(kursywą), nazwę czasopisma w cudzysłowie (bez przecinka) rok wydania, numer
czasopisma (w przypadku dzienników i tygodników można podawać zamiast numeru
dzień wydania)
Przykład: Mering K.,  Wektory 1991, nr 8.