Unreal Past - przeszłość nierzeczywista... form subjunctive używamy wtedy, gdy mówimy o sytuacji, na temat której jedynie snujemy przypuszczenia, nie wiemy na pewno, zastanawiamy się 'co by było gdyby...', lub wyrażamy swoją opinię na jakiś temat.

Jak wygląda konstrukcja unreal past podpowiada już sama nazwa - w zdaniu musi pojawić się czas przeszły, który nie jest prawdziwym czasem przeszłym. Na przykład:

Ekhm... I do not want to sound offensive, but it's time you washed your socks...

Nie chciałabym żeby to zabrzmiało obraźliwie, ale... powinieneś uprać skarpetki (czas uprać skarpetki).

Zdanie odnosi się do teraźniejszości. 'Coś' w tym momencie każe mi sądzić, że te skarpetki są... takie trochę... niebardzo. Ale czasownik wash ma formę czasu przeszłego. I na tym właśnie unreal past polega.

It's time	pora/czas żeby coś się wydarzyło
It's high time	najwyższy czas, żeby (mocniejsza opinia)
[woul]'d rather	wolałabym (preferencja) żeby
If	gdybym *
If only	gdybym tylko *
Wish	chciałabym /żałuję, że **
Suppose	załóżmy, że/ przypuśćmy że
As though	tak jakby/ jak gdyby
As if	tak jakby/ jak gdyby

It's time you washed your jeans, too.	Powinieneś też uprać swoje dżinsy. (opinia)
It's high time you learned how to browse the Internet.	Powinnaś w końcu nauczyć się, jak korzystać z Internetu. (mocniejsza opinia)
I'd rather you paid me now.	Wolałabym, żebyś mi teraz zapłacił.
If I had more money, I would get my own jet.	Gdybym miał więcej pieniędzy, miałbym swój odrzutowiec. (II okres warunkowy)
If only I were beautiful and brainy.	Gdybym tylko była taka piękna i mądra. (bardzo bym chciała taka być)
Suppose you failed the finals, then what?	Załóżmy, że oblewasz egzaminy, wtedy co?
She behaves as though she were some movie star.	Zachowuje się jakby była conajmniej jakąś gwiazdą (a nie jest).
She is nodding as if she knew what I am talking about.	Ona przytakuje tak, jakby miała pojęcie o tym, o czym mówię.

Podsumowując: unreal past odnosi się do teraźniejszości, opisuje nasze wrażenia, preferencje czy życzenia, ale żeby podkreślić dodatkowo fakt, że nie jest to RZECZYWISTOŚĆ, a jedynie nasze gdybania, używamy czasu przeszłego. Że zdanie w unreal past nie jest FAKTEM, a jedynie PRZYPUSZCZENIEM, widać najlepiej po formach przeszłych czasownika to be (być). Kiedy używamy go w unreal past we wszystkich osobach można użyć formy were

If I were rich...	Gdybym był bogaty... (ale nie jestem)
He laughs as if he were/was crazy	Śmieje się jakby zwariował. (ale raczej nie zwariował)

* W przypadku zdań z if należy odnieść się do drugiego okresu warunkowego (nieprzypadkowo akurat II warunkowy jest często omawiany razem z subjunctive - podlega dokładnie tym samym zasadom: odnosi się do teraźniejszości, nierealnej i dlatego wyraża się ją czasownikiem w czasie przeszłym).

Konstrukcja (i logika) zdań z wish jest podobna do II okresu warunkowego (lub zdań w unreal past). Dlatego dość często te zagadnienia omawiane są albo razem, albo przynajmniej 'koło siebie'. Zasada budowania zdania jest prosta, bo bardzo regularna:

I wish I had his attitude towards life. But I don't and I take everything personal...	Chciałbym mieć taki stosunek do życia, jak on. Ale nie mam i wszystko biorę do siebie...
I wish I lived in the 19th century... There were so many things to be yet discovered.	Chciałabym żyć w 19th wieku... Wtedy jeszcze było tyle do odkrycia.

Zdania w czasie teraźniejszym, informujące o tym, co 'by się teraz chciało' mają po czasowniku wish powtórzoną osobę, a następny czasownik występuje w formie czasu przeszłego.

W zdaniach w czasie przeszłym, odnoszącym się do tego, co już się stało, czasownik występujący po czasowniku wish ląduje w formie czasu past perfect - czyli pojawia się obowiązkowe had + III forma czasownika (bo forma czasu past simple jest już przecież zajęta dla mówienia o czasie teraźniejszym):

Przeczenia robimy oczywiście tak, jak wymaga tego konstrukcja danego czasu - w past simple używając didn't, w past perfect hadn't.

I wish I had gone fishing that day.	Chciałbym, żebym wtedy poszedł był na ryby.
She wishes she hadn't taken that present.	Ona chciałaby, żeby wtedy nie była wzieła tego prezentu.
I wish I had gone fishing that day.	Żałuję, że wtedy nie poszedłem na ryby.
She wishes she hadn't taken that present.	Ona żałuje, że wzięła ten prezent.

Może kilka kolejnych przykładów pozwoli się trochę lepiej zaznajomić z tym rebusem. Mind you, że na sprawdzianach różnego rodzaju może się pojawić zarówno wersja polska wariant jeden, jak i wersja polska wariant dwa (przy ćwiczeniach zabójczo-rozwojowych z gatunku: przetłumacz...). Z reguły z dopiskiem: do NOT use 'regret'. Zgadza się?

Czas teraźniejszy:
I wish I had a city map with me.	Chciałbym mieć ze sobą mapę. Żałuję, że nie mam ze sobą mapy.
He wishes he was more assertive.	On chciałby być bardziej asertywny. On żałuje, że nie jest bardziej asertywny.
Tom wishes he didn't have to call his Mummy.	Tom chciałby/wolałby nie dzwonić do mamusi. Tom żałuje, że musi dzwonić do mamusi.
Czas przeszły:
I wish I hadn't spent so much money.	Żałuję, że wydałem tyle kasy.
He wishes he hadn't asked her out.	On żałuje, że się z nią umówił.
Sheila wishes she had listened to her mother.	Sheila żałuje, że nie posłuchała mamy.

Good news corner:

Formy czasowników po wish nie zmieniają się, jeśli mówimy o 'życzeniach' w czasie przeszłym.

Wystarczy zmienić samo wish na wished, żeby uzyskać informację o tym, że ktoś czegoś żałował lub chciał w momencie mówienia, lub wcześniej:

Oh, how I wished I were rich that day!	Och, ile bym dał żebym tylko był wtedy kasiasty! (w tym samym momencie i mówił i żałował)
She wished she hadn't eaten that fourth help of chocolate cake...	Żałowała, że zjadła tą czwartą dokładke tortu czekoladowego... (zjadła wcześniej, żałowała dopiero później)

Nie ma zmian w zdaniach tego typu, gdy zamieniamy je na Reported Speech (oprócz zamiany wish na wished):

I wish I had better sight.	Chciałbym mieć lepszy wzrok. Żałuję, że nie mam lepszego wzroku.
He said that he wished he had better sight.	Powiedzał, że chciałby mieć lepszy wzrok. Powiedział, że żałuje, że nie ma lepszego wzroku.

She wished she had had her drawing stuff with her.	Żałowała, że nie miała wtedy ze sobą swoich przyborów do rysunku.
She said that she wished she had had her drawing stuff with her.	Powiedziała, że żałowała, że nie miała wtedy se sobą swoich przyborów do rysunku.

Jeszcze jedna rzecz do zapamiętania przy zdaniach z wish... Przykład:

I wish he stopped smoking.

Chciałabym, żeby on przestał palić.

Ja chcę, żeby on nie palił, on pali (w dużej mierze na złość mi oczywiście). W zdaniu pojawiają się dwie osoby (ja i on - nazwijmy drania Ben) i jakaś czynność. Ja chciałabym mieć jakiś wpływ na wykonywanie tej czynności (w tym przypadku jej zakończenie), ale piłeczka (to znaczy papieros) jest po stronie Bena... To Ben może się do mojej prośby przychylić lub nie.

To samo zdanie można przedstawić w taki sposób:

I wish he would stop smoking.

Chciałabym, żeby on przestał palić.

Znaczenie jest takie samo, tyle tylko, że używając would podkreślam fakt, że ja nie mam tak naprawdę wpływu na to, co zrobi Ben... choćbym się wymownym kaszlem zanosiła za każdym razem jak on sięga po zapalniczkę, to marne szanse, żeby go przekonać do rzucenia...
Tu tylko on może zdecydować.

I wish he would read more books.

Chciałabym, żeby on czytał więcej książęk. Żałuję, że on nie czyta więcej książek.

Ponownie, ja mogę sobie chcieć, ale to jego decyzja co zrobi.

Użycie takiej konstrukcji pozwala także nieco pomarudzić na inne tematy:

I wish he would change the background color of this site.

Czy on nie może w końcu zmienić koloru tła tej strony?

Takie zdanie można zinterpretować następująco:
a) to nie ja mam wpływ na kolor strony, tylko niejaki on
b) niejaki on nie chce zmienić tego koloru
c) ja mam nadzieję (ale baaaardzo wątpię), że w przyszłości może uda się tego koloru pozbyć

I wish the train would come...

Ten pociąg, to mógłby już w końcu przyjechać... (Cóż tu więcej można dodać)

UWAGA

Jeśli pamiętamy, że w zdaniach w tej konstrukcji muszą pojawić się dwie różne osoby (ta chcąca i ta decydująca), to jest oczywiste, że sformułowanie:

I wish I would...

jest nielogiczne. Prawda? Bo jeśli ja czegoś chcę, to raczej będę ostatnią osobą, żeby to sobie utrudniać. Dlatego wersja I wish I would jest niepoprawna.

---