Rok akademicki : 1995/96 |
LABOLATORIUM Z FIZYKI |
|
|
|
|||
Numer ćwiczenia : 63 |
Temat ćwiczenia : PROCESY FIZYCZNE W LAMPACH ELEKTRONOWYCH |
|
|
|
|||
Wydział : Mechaniczny Kierunek :Mechanika i Budowa Maszyn Grupa : K06-2 |
Nazwisko i imię : Rafał Markut, Marcin Wirkus |
|
|
|
|||
Data wykonania : 08.04.1996 |
Ocena : |
Data zaliczenia : |
Podpis : |
|
|||
|
T |
|
|
|
|||
|
S |
|
|
|
I. ZASADA POMIARU :
Zadaniem naszym w tym ćwiczeniu było wyznaczenie pracy wyjścia elektronu z wolframu . Całe doświadczenie skupiło się na znalezieniu parametrów dzięki którym można tą pracę wyjścia znaleźć . W obliczeniach wyszliśmy ze wzoru Richardsona- Dushmana :
( W )
jn = B * T2 * exp (-----)
( kT )
gdzie:
B - stała emisyjna zależna od stanu powierzchni metalu i stopnia jego czystości ,
T - temperatura bezwzględna katody ,
jn - gęstość prądu nasycenia ,
k - stała Boltzmana ,
W - praca wyjścia elektronów .
Po zlogarytmowaniu stronami i dokonaniu pewnych uproszczeń :
| W |
ln jn = cost. | - ----- |
| kT |
Wykresem powyższej zależności w układzie współrzędnych ln jn i 1/T jest tzw.
prosta Richardsona.
Z wykresu i w oparciu o powyższy wzór wyznaczamy pracę wyjścia „W” :
W = k * tgα
Po zbudowaniu układu według schematu ustaliliśmy napięcie anodowe na wartości
Ua = 150 V , prąd żarzenia na Iż = 0,54A . Następnie zwiększaliśmy prąd żarzenia co 0,02 A i odnotowywaliśmy odpowiednie : Uż oraz In .
II. SCHEMAT UKŁADU POMIAROWEGO :
III. OCENA DOKŁADNOŚCI POJEDYŃCZYCH
POMIARÓW :
Podczas ćwiczenia dokonywaliśmy pomiarów : miliamperomierzem oraz woltomierzem.
Woltomierz :
Klasa : 0,5
Zakres : 3 V
0,5 * 3
Błąd pomiaru (ΔV) = ---------- = 0,015
100
Miliamperomierz :
Klasa : 0,5
Zakres mernika był raz zmieniany. Pierwsze 8 pomiarów było mierzone na zakresie : 7,5 mA.
Natomiast, pozostałe 4 pomiary byłe mierone na zakresie : 30 mA
0,5 * 7,5
Błąd pomiaru dla pierwszego zakresu (1-8) = ------------- = 0,0375
100
0,5 * 30
Błąd pomiaru dla drugiego zakresu (9-12) = ----------- = 0,15
100
Do obliczenia błędów użyłem wzoru :
klasa miernika * zakres
Błąd pomiaru (ΔX) = -------------------------------
100 %
IV. TABELA POMIARÓW :
Ua = 150 V
L.P. |
Iż +/- ΔIż /A/ |
Uż +/- ΔUż /V/ |
In +/- ΔIn /mA/ |
1 |
0,54 +/- 0,005 |
1,09 +/- 0,015 |
0 |
2 |
0,56 +/- 0,005 |
1,14 +/- 0,015 |
0,07 +/- 0,0375 |
3 |
0,58 +/- 0,005 |
1,26 +/- 0,015 |
0,2 +/- 0,0375 |
4 |
0,60 +/- 0,005 |
1,41 +/- 0,015 |
0,68 +/- 0,0375 |
5 |
0,62 +/- 0,005 |
1,47 +/- 0,015 |
1,08 +/- 0,0375 |
6 |
0,64 +/- 0,005 |
1,56 +/- 0,015 |
1,75 +/- 0,0375 |
7 |
0,66 +/- 0,005 |
1,67 +/- 0,015 |
2,60 +/- 0,0375 |
8 |
0,68 +/- 0,005 |
1,70 +/- 0,015 |
3,87 +/- 0,0375 |
9 |
0,70 +/- 0,005 |
1,93 +/- 0,015 |
11,50 +/- 0,15 |
10 |
0,72 +/- 0,005 |
2,04 +/- 0,015 |
16,50 +/- 0,15 |
11 |
0,74 +/- 0,005 |
2,14 +/- 0,015 |
21,60 +/- 0,15 |
12 |
0,76 +/- 0,005 |
2,23 +/- 0,015 |
27,70 +/- 0,15 |
L.P. |
Pż +/- ΔPż /W/ |
T /K/ |
1/T +/- Δ1/T /K-1/ |
jn /mA/cm2/ |
ln jn |
1 |
0,5886 +/- 0,0135 |
675,02 |
0,00148 +/- 0,00000848 |
0 |
- |
2 |
0,6384 +/- 0,0140 |
688,866 |
0,00145 +/- 0,00000794 |
0,07 |
-2,659 |
3 |
0,7308 +/- 0,0149 |
712,543 |
0,00140 +/- 0,00000713 |
0,2 |
-1,609 |
4 |
0,846 +/- 0,0160 |
739,101 |
0,00135 +/- 0,00000638 |
0,68 |
-0,385 |
5 |
0,9114 +/- 0,0166 |
752,989 |
0,00132 +/- 0,00000601 |
1,08 |
0,076 |
6 |
0,9984 +/- 0,0173 |
770,349 |
0,00129 +/- 0,00000558 |
1,75 |
0,559 |
7 |
1,1022 +/- 0,0182 |
789,635 |
0,00126 +/- 0,00000495 |
2,60 |
0,955 |
8 |
1,156 +/- 0,0186 |
799,1 |
0,00125 +/- 0,00000476 |
3,87 |
1,353 |
9 |
1,351 +/- 0,0201 |
830,855 |
0,00120 +/- 0,00000446 |
11,50 |
2,442 |
10 |
1,4688 +/- 0,0209 |
848,403 |
0,00117 +/- 0,00000416 |
16,50 |
2,803 |
11 |
1,5836 +/- 0,0217 |
864,516 |
0,00115 +/- 0,00000393 |
21,60 |
3,072 |
12 |
1,6948 +/- 0,0225 |
879,308 |
0,00113 +/- 0,00000375 |
27,70 |
3,321 |
gdzie :
Pż - moc właściwa katody
T - temperatura katody
jn - gęstość prądu nasycenia
Iż - prąd żarzenia
In - natężenie prądu nasycenia
V. PRZYKŁADOWE OBLICZENIA WYNIKÓW
POMIARÓW WIELKOŚCI ZŁOŻONEJ :
Moc właściwa katody, czyli moc żarzenia przypadającą na jednostkę powierzchni katody obliczamy ze wzoru :
Uż * Iż
Pż = ----------
Sk
gdzie :
Pż - moc właściwa katody
Iż - prąd żarzenia
Sk - powierzchnia katody, dla lampy elektronowej AZ-1 przyjeliśmy, że Sk = 1 cm2
np. dla pomiaru nr 1 :
1,09 V * 0,54 A
Pż = ---------------------- = 0,5886 W
1 cm2
Temperaturę katody wyznacyliśmy ze wzoru :
______
| Pż
T = 4| --------
\| ε*σ
gdzie :
Pż - moc właściwa katody
W
σ - stała = 5,76 * 10-12 ----------
cm2*K4
ε - emisyjność całkowita równa 0,5 dla katody lampy AZ-1
np. dla pomiaru nr 1 : ________________
| 0,5886
T = 4| ---------------------- = 675,02 K
\| 0,5 * 5,76 * 10-12
Przykładowe obliczenie wartości 1/T dla pomiaru nr 1 :
1 / 675,02 = 0,00148 K-1
Gęstość prądu nasycenia obliczyliśmy ze wzoru :
In
jn = -----
Sk
gdzie :
jn - gęstość prądu nasycenia ,
In - natężenie prądu nasycenia ,
Sk - powierzchnia katody, dla lamy elektronowej AZ-1 przyjeliśmy Sk = 1 cm2
np. dla pomiaru nr. 2 :
0,07 mA
jn = ------------ = 0,07 mA/cm2
1 cm2
Przykładowe obliczenie wartości lnjn dla pomiaru nr 2 :
ln 0,07 = -2,659
VI. RACHUNEK BŁĘDÓW :
Sposób obliczania błędów pomiarów, takich jak : Uż, In przestawiliśmy w punkcie III (Ocena dokładności pojedyńczych pomiarów).
Błąd ΔPż (moc właścia katody) obliczyliśmy ze wzoru :
( |ΔUż| |ΔIż| )
ΔPż = (|-----| + |-----|) * Pż
(| Uż | | Iż |)
np. dla pomiaru nr 1 :
(|0,015 A| |0,005 V|)
ΔPż = (|----------| + |----------|) * 0,5886 W = 0,0135 W
(| 0,54 A| | 1,09 V |)
Błąd Δ1/T obliczyliśmy ze wzoru :
Δ1/T = 1/4*(ΔPż / Pż)* 1/T
np. dla pomiaru nr 1 :
Δ1/T = 1/4*(0,0135 W / 0,5886 W) * 0,00148 K-1 = 0,00000848 K-1
VII. ZESTAWIENIE WYNIKÓW POMIARÓW :
W opracowaniu wyników pomiarów należało umieścić wykresy zależności :
jn = f(Iż)
jn = f(Pż)
lnjn = f(1/T)
w oparciu o ostatni wykres , oraz o wzór :
W = k * tgα
wyznaczamy wartość pracy wyjścia elektronu z wolframu .
gdzie :
W - praca wyjścia elektronu
k - stała Boltzmana = 1,38 * 10-23 J / K
tgα - kąt α prostej Richardsona do 1/T (rys. poniżej)
Z trygonometrycznej funkcji tgα = a / b obliczymy kąt α
a = 5,98
b = 0,00033 K-1
Po podstawieniu : tgα = 5,98 / 0,00033 = 18121,21212 K
Po podstawieniu do wzoru na pracę wyjścia :
W = 1,38 * 10-23 J/K * 18121,21212 K = 2,5007273 * 10-19 J
Po zamienieniu J na eV (elektronowolty), czyli 2,5007273*10-19 * 6,242*1018
Praca wyjśca elektronu z wolframu po zaokrągleniu wg naszych obliczeń wynosi : 1,56 eV
VIII. UWAGI I WNIOSKI :
Podczas pomiaru po zwiększeniu prądu żarzenia należało odczekać chwilę aż ustabilizuje się temperatura katody,jednak wtedy prąd zaczął spadać po czym wzrastać w dużym zakresie, co utrudniło nam dokładne pomiary i przyczyniło się zwiększenia błędu pomiaru.