Ćwiczenie nr 2
Temat: Wyznaczanie przyspeszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego.
Tabela pomiarów:
Ad 2a - wahadło matematyczne :
|
10 cm |
110 cm |
||||
Lp. |
t1 |
T1 |
|
t2 |
T2 |
|
1 |
35,33 |
1,766 |
10-6 |
53,41 |
2,671 |
10-6 |
2 |
35,34 |
1,767 |
0 |
53,52 |
2,676 |
1,6*10-5 |
3 |
35,3 |
1,765 |
4*10-6 |
53,49 |
2,675 |
9*10-6 |
4 |
35,2 |
1,760 |
5*10-5 |
53,47 |
2,674 |
4*10-6 |
5 |
35,2 |
1,765 |
5*10-5 |
53,42 |
2,671 |
10-6 |
6 |
35,35 |
1,767 |
10-6 |
53,48 |
2,677 |
2,5*10-5 |
7 |
35,47 |
1,773 |
3,6*10-5 |
53,41 |
2,671 |
10-6 |
8 |
35,48 |
1,774 |
4,9*10-5 |
53,63 |
2,682 |
10-4 |
9 |
35,39 |
1,767 |
4*10-6 |
53,30 |
2,665 |
4,9*10-5 |
10 |
35,33 |
1,767 |
10-6 |
53,35 |
2,672 |
0 |
|
|
|
|
|
|
|
Przyspieszeniem ziemskim nazywamy przyśpeszenie jakie siła ciężkości nadaje ciałom swobodnie spadającym.
Zasady pomiaru.
Przyspieszenie ziemskie można wyznaczyć z dużą dokładnością przy użyciu wahadła matematycznego .
Wahadłem matematycznym nazywamy punkt materialny o ciężarze Q zawieszonym na nierozciągliwej ,giętkiej nitce o długości l. Na punkt materialny M wychylony z położenia równowagi działa siła siła ciężkości skierowana pionowo w dół .Siłę tę rozkładamy na dwie siły jedna skierowaną wzdłuż nici a drugą prostopadłą do nici . Składowa Q1 napina nitke i jest równoważona przez opór sprężysty nitki druga Q2 powoduje ruch punktu materialnego w kierunku położenia równowagi . Siła Q2 jest przy małych wychyleniach proporcjonalna do wychylenia , ponieważ
Q2=Qsin
Oznaczmy przez x odległość punktu M od nici w położeniu równowagi w dowolnej chwili :
Q2=Q
Dla małych kątów
Sin=
Oznacza to że dla małych kątów wychylenia łuk koła MM0=s różni się niewiele od x :
==
wobec tego
Q2=Q
Q2 jest zatem w przybliżeniu proporcjonalne do s. Ruch punktu w którym działająca na niego siła jest skierowana zawsze wzdłuż tej samej prostej w kierunku jakiegoś stałego punktu i wartość jej jest proporcjonalna do odległości między między tymi punktami nazywamy ruchem drgającym prostym lub harmonicznym .
Długością wahadła l nazywamy odległość punktu zawieszenia od środka ciężkości kulki .Wyznaczanie długości wahadła od punktu zawieszenia do środka ciężkości jest obarczone pewnym błędem powstałym na skutek złożoności pomiaru . Aby uniknąć tej trudności możemy stosować metodę Bessela :
T1=2
T2=2
Następnie podnosimy stronami do kwadratu i odejmujemy:
T12-T22=42; g=42
Wyznaczanie przyspeiszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego( Katera)
Opis przyrządu :
Wahadło Katera jest wahadłem rewersyjnym w którym położenia osi zawieszenia są stałe . Składa się ono z metalowej sztaby , wzdłuż której można przesuwać dwie masy m1 i m2 o kształcie soczewek . Kształt ten ma na celu zmniejszenie oporu powietrza podczas ruchu .
Na sztabie znajdują się dwa prostopadłe do niej , skierowane do siebie ostrza 1 i 2 . Jedno z nich znajduje się między wspomnianymi masami drugie na zewnątrz nich .Wahadło może się wahać dokoła każdego z tych ostrzy po uprzednim oparciu ostrza na płytce stalowej lub agatowej . Płytka ta przytwierdzona jest poziomo do masywnego statywu lub znajduje się w uchwycie wmurowanym w ścianę .Do przeprowadzenia pomiaru potrzebny jest sekundomierz i długa suwmiarka z noniuszem lub katetometr ; zamiast suwmiarki lub katetometru można użyć dokładnej miarki milimetrowej .
Zasady pomiaru
Wahdłem fizycznym nazywamy każdą bryłę sztywną wahającą się pod wpływem siły ciężkości dokoła osi , nie przechodzącej przez środek masy tej bryły. Wypadkowa sił ciężkości działających na wahadło równa się ciężarowi wahadła Q=mg , punktem przyłożenia tej wypadkowej środek ciężkości wahadła G. Wahadło jest wówczas w równowadze gdy jego środek ciężkości znajduje się w płaszczyźnie pionowej , przechodzącej przez oś obrotu O. Z zasady d'Alemberta pochodna względem czasu momentu pędu jakiegoś układu materialnego względem stałej osi tego układu jest równa w każdej chwili sumie momentów sił zewnętrznych względem tej osi .Moment pędu tego układu wynosi
K=J
Gdzie J jest momentem bezwładności wahdła względem osi O.
J=mr2
=
gdzie jest prędkością kątową wahadła
Rysunek przedstawia wahadło rewersyjne ( Katera).
Ts=; jest to średni okres wahadła rewersyjnego
g= wartość przyspieszenia ziemskiego
T== okres wahań wahadła rewersyjnego
Tablica pomiarów dla wahadła rewersyjnego:
Lp. |
T |
|
T' |
|
1 |
11,705 |
0,25*10-6 |
10,875 |
0,25*10-6 |
2 |
11,710 |
0 |
10,872 |
0,04*10-6 |
3 |
11,706 |
0,16*10-6 |
10,870 |
0 |
4 |
11,707 |
0,09*10-6 |
10,875 |
0,25*10-6 |
5 |
11,715 |
0,25*10-6 |
10,870 |
0 |
6 |
11,707 |
0,09*10-6 |
10,876 |
0,36*10-6 |
7 |
11,715 |
0,25*10-6 |
10,877 |
0,49*10-6 |
8 |
11,710 |
0 |
10,877 |
0,49*10-6 |
9 |
11,713 |
0,09*10-6 |
10,876 |
0,36*10-6 |
10 |
11,712 |
0,04*10-6 |
10,875 |
0,25*10-6 |
|
|
|
|
|
Niepewność pomiarów:
Ad 2a:
U =
U =
Ucałk.=
Ad 2b:
d = 3,71cm
Ua1=
Ub1= Uc1= 0,000589
Ua2=
Ub2= Uc2= 0,000593
U=
Ucałk.=
Wynik końcowy:
2a)
2b)