Cześć I - chrześcijaństwo do roku 150. Chrzest

*Dzieje Apostolskie

- chrzest daje nawrócenie, odpuszczenie grzechów, dar Ducha Św.

- Szymon, zajmujący się wcześniej magią, przyjmuje chrzest od Filipa

- chrzest przyjmuje przełożony synagogi Kryspus

- chrzest Janowy - wodą, chrzest Jezusa i apostołów - Duchem św.

*Nauka apostołów -Didache - chrzest w formule trynitarnej

- W Imię Ojca i Syna i Ducha św.

-W wodzie bieżącej (ale może tez być w innej, ostatecznie nawet w ciepłej lub trzykrotne wylanie wody na głowe.)

- przed chrztem chrzczący i chrzczony (1 -2 dni) mają pościć i inni

*Ignacy Antiocheński

- nie wolno chrzcić bez biskupa

Część II - chrześcijaństwo w latach 151- 210

*Justyn Apologeta (IIw)

- chrzest + wspólna modlitwa za oświeconego i za wszystkich (by otrzymac łaskę pełnienia dobrych uczynków i życia wiecznego) + pocałunek pokoju + eucharystia (chleb i woda zmieszana z winem w imię ojca i syna i ducha św.) + modlitwa dziękczynienia + AMEN, potem diakoni rozdaja każdemu cząstkę chleba eucharystycznego, wina i wody.

*Tertulian o chrzcie

- po chrzcie święte namaszczenie - olej spływa fizycznie, ale przynosi duchowy owoc - tak jak sam chrzest - daje oczyszczenie z grzechów.

- potem wkładanie rąk - zaproszenie Ducha św. (potwierdzenie w ST)

- chrzest (w imie ojca i syna i ducha św) jest konieczny, bo Jezus tak powiedział, wiara nie wystarczy do dostąpienia królestwa bożego

- chrzest krwi - zastepuje nieprzyjęty zwykły chrzest i utracony przywraca

- prawo udzielania chrztu posiada biskup, nastepnie prezbiter i diakon z upoważnienia biskupa, a także laicy gdy nie można wezwać wymienioych wcześniej przełożonych (może być ostatecznie sprawowany przez wszystkich)

- nie można lekkomyślnie sprawować chrztu - prawidłowe jest odkładanie chrztu, zwłaszcza w przypadku dzieci (narażanie rodziców chrzestnych na niepowodzenia wychowawcze), lepiej gdy zostaną ochrzczone gdy dorosną i zaczną się uczyć, poznają Chrystusa

- najbardziej uroczysty dzień chrztu - Wielkanoc, potem Zielone świątki, ale w sumie to każdy dzień, każda godzina jest dobra

- przed przyjeciem chrztu - modlitwa, czuwanie na Kleczkach, post, wyznawianie grzechów, proszenie Boga

Część III - chrześcijaństwo w latach 211 - 313

*Hipolit

- przed chrztem w Wielki Czwartek należy wziąć kąpiel

- gdy kobieta ma okres, chrztu udziela się kiedy indziej

- post w piątek i sobotę

- w sobote biskup w obecności wszystkich kandydatów modli się razem z nimi, klekają i wkłada na nich ręce, wygania złe duchy, dmucha w twarz kandydata, czyni znak krzyża na czole, uszach i nosie i każe powstać, potem czuwanie całonocne i słuchanie nauk biskupa

- trzeba ze sobą przynieść tylko naczynie na Eucharystie - od razu składa się ofiarę

- o świcie kandydaci podchodzą do czystej i bieżącej wody (ostatecznie jakakolwiek), mają się rozebrać, zaczyna się od chrztu dzieci, potem mężczyźni, potem kobiety (rozpuszczone włosy i bez biżuterii), trzeba się pozbyc wszystkich cudzych rzeczy

- biskup odmawia modlitwe dziekczynną nad olejem - olej dziękczynienia

- nad innym egzorcyzmy - olej egzorcyzmów

- 1 diakon z olejem egz. Staje po lewej stronie prezbitera, 2 diakon z Ol. Dziekcz. Po prawej jego stronie

- prezbiter zaleca modlitwe ku zachodowi: wyrzekam się ciebie szatanie...+ olej egzorcyzmu

- potem w wodzie chrzciciel kładzie reke na głowie i pyta o wiare w Boga, Chrystusa, ducha św i chrzci trzykrotnie polewając wodą (zanurzając?) potem namaszczenie Ol.Dziękcz.

- potem każdy wyciera się, ubiera i wchodzą do kościoła, tam biskup wkłada na nich rece i modli się, prosi o łaskę dla nowoochrzczonych, namaszcza olejem, czyni znak krzyża i pocałunek pokoju, od tej pory mogą się modlic ze wszystkimi i dawac poc. Pokoju.

- diakoni podaja biskupowi dary ofiarne nad którymi odmawia modlitwe dziekczynną: chleb, wino, mleko i miód, woda, potem łamie i rozdaje chleb, kielich z wodą, mlekiem i winem

- synod stwierdził, że chrzcic można zaraz po urodzeniu, nikomu nie można odmawiac łaski, bo noworodki proszą o łąske kwilenie i płaczem

- także chorzy, chrzczeni przez pokropienie mają w pełni łaskę Boga

Część IV - chrześcijaństwo w latach 314 - 395

*Sobór w Nicei

- powtórny chrzest powracających do Kościoła paulinistów

*Synod w Neocezarei 314-325

- chrzest kobiety w ciąży kiedy tylko chce

- ochrzczony w czasie choroby, nie może być wyswiecony

*synod w Laodycei 343

- nie wolno przyjmowac chrztu po upływie pierwszych 2 tygodni Wielkiego Postu

- przed chrztem nauka zasad wiary i test przed duchownym

- ci co przyjeli chrzest podczas choroby - tez maja uczyc się zasad wiary

*Synod w Arles

- każdy chrzest w imie trójcy jest wazny

*Św. Ambroży

- jeśli wierzący umarł bez chrztu to liczy się czy bardzo pragnął go przyjąć, nie tak ważne są obrzędy (jak cesarz Walentynian II)

*Eteria - opis przygotowania do chrztu w Jerozolimie 384 r

- zgłoszenia do chrztu przed Wielkim Postem, kapłan spisuje imiona

- w dzien czterdziestnicy do Martyrium przybywa biskup i klerycy i kandydaci mężczyźni z ojcami, a kobiety z matkami swoimi

- biskup pyta krewnych kto zacz i czy dobrze zyje - „wywiad” jeśli jest ok. - zapisuje jego imie, jeśli nie, to go odsyła. Jeśli ktos jest obcy i nie ma krewnych ze soba to ma problem

- biskup naucza kandydatów przez 40 dni - wykłada pisma (katecheza, trwa 3 godziny)

- po 5 tygodniach otrzymują symbol - czyli ustne przekazanie podstawowych prawd wiary, biskup wyjasnia im symbol

- po 7 tygodniach kandydaci z krewnymi w Martyrium zdają egzamin przed biskupem, ale jeszcze nie mogą im być wyjawione głębsze tajemnice

*Cyryl Jerozolimski - katecheza wstepna

- godność ochrzczonego - jest duża różnica miedzy ochrzczonym, a katechumenem

- katechumen widzi wszystko z zewnatrz, a ochrzczony ma dostep do sedna prawd wiary, ma ducha sw.

- nie można próbować dostąpić chrztu kilkakrotnie, albo raz albo nigdy

- duchowe skutki chrztu - odpuszczenie grzechów, odrodzenie duszy, naznaczenie pieczęcią, przyznanie obywatelstwa w królestwie bożym

---