Dagmara Krysiak

REGISTRATURY POLICYJNE

Wprowadzenie:

- w ostatnim czasie znaczna zmiana co do metod rejestrowania informacji niezbędnych do właściwego działania ,

- zmiany w związku z komputeryzacją, techniką.

- Ustawa z 6 VII 2001 roku o gromadzeniu, przetwarzaniu, i przekazywaniu informacji kryminalnych - reguluje zasady postępowania przegromadzeniu i przekazywaniu informacji kryminalnych w celu wykrywania i ścigania sprawców przestępstw oraz zapobiegania i zwalczania przestępczości, a także podmioty właściwe w tych sprawach

- art. 20 Ustawy o Policji

- Krajowe Centrum Informacji Kryminalnych - prowadzi bazy danych w Polsce

- to informacje istotne przy działaniach wykrywczych a i czasem dowodowych,

-

Registratury policyjne:

- registratury mają ułatwiać:

* typowanie potencjalnych sprawców przestępstw (np. na podstawie cech modus operandi),

* identyfikowanie sprawców przestępstw (np. ślady daktyloskopijne),

* identyfikowanie narzędzi przestępstwa (np. ślady na elementach naboju),

* łączenie przestępstw, które w różnym czasie i miejscu mogły być popełnione przez tych samych sprawców,

* identyfikowanie przedmiotów pochodzących z przestępstwa (np. samochodów)

- policja może gromadzić informacje na temat osób podejrzewanych i popełnienie przestępstw, o osobach o nieustalonej tożsamości, o osobach poszukiwanych oraz o nieletnich, co do których podejrzewa się, że popełnili czyn zabroniony.

- do registratur zaliczają się:

* Zintegrowany System Informacji Policyjnej

* Registratura daktyloskopijna

* Zbiory zdjęć sygnalitycznych („album przestępców”)

* Krajowy Zbiór Łusek i Pocisków z Miejsc Przestępstw

* Zbiory Wzorców Broni i Amunicji

* Centralna Kartoteka Broni Utraconej

* Centralna Kartoteka Dokumentów Anonimowych.

1. Zintegrowany System Informacji Policyjnej:

1. Zbiór informacji o osobach, rzeczach i zdarzeniach

2. Zawiera opisy przestępstw, ich czas i miejsc, modus operandi, opis narzędzi, opis pokrzywdzonych, strat, opis zabezpieczonych śladów,

3. Informacje o osobach - dot. sprawców lub osób podejrzewanych, osób poszukiwanych, o nieznanej tożsamości, nieznanych zwłok; pomocniczo w skład systemu wchodzi ewidencja pseudonimów oraz ewidencja znaków szczególnych

4. Identyfikacja o rzeczach - dane o przedmiotach posiadających cechy trwałe, co pozwala na ich identyfikację jednoznaczną, które zostały następnie użyte w celach przestępczych, zostały utracone w ten sposób, takie których obrót nimi jest zabroniony, takie, które mogą stwarzać zagrożenie dla życia i zdrowia w warunkach braku właściwego zabezpieczenia

5. Policja rejestruje także miejsca, które są w szczególnym jej zainteresowaniu z uwagi na fakt, że gromadzi się tam czynnik przestępczy, może istnieć handel rzeczami niedozwolonymi w obrocie

2. Krajowe Centrum Informacji Policyjnej

1. uruchomiono w 2003 roku przy KGP

2. gromadzi, przetwarza i przechowuje informacje kryminalne

3. wymiana informacji między bazą KCIP a podmiotami uprawnionymi dokonuje się drogą elektroniczną

4. informacje do KCIP przekazać muszą organy administracji rządowej, wiele instytucji publicznych itd.

5. Korzystać może Policja, Prokuratura, Straż Graniczna, Żandarmeria Wojskowa, BOR, CBA, organy kontroli skarbowej i finansowej, Generalny Inspektor Informacji Finansowej oraz organy administracji, które są właściwe do spraw obywatelstwa, repatriacji, cudzoziemców.

3. Registratura daktyloskopijna

1. registratury daktyloskopijne należą do jednych z najstarszych,

2. wykorzystany w Polsce system AFIS pozwala na automatyczne kodowanie, zapisywanie i porównywanie śladów i odbitek linii papilarnych

3. w Polsce funkcjonuje od 2000; jest wersją pochodzącą z Francji

4. wprowadza się do niego odbitki opuszek palców z kart daktyloskopijnych, odbitki całych dłoni, ślady daktyloskopijne i dłoni

5. system pozwala na porównania karta - zbiór kart, karta - zbiór śladów, ślad - zbiór kart, ślad - zbiór śladów

6. urządzenia MORPHO-TOUCH, czyli niewielkie urządzenia, które po przyciśnięciu dwóch palców osoby identyfikowanej, łączy się z systemem i porównuje identyfikowany ślad z zawartością bazy,

7. od początku Polski w UE mamy też dostęp do europejskiego system EURODAC, pozwalającego na identyfikację zbioru we wszystkich krajach UE

4. Zbiory zdjęć sygnalitycznych

1. potoczna nazwa „albumy sygnalityczne przestępców

2. tworzone od końca XIX wieku

3. metody zdjęć sygnalitycznych opracował A. Bertillon

4. klasyczne zdjęcie obejmuje zdjęcie en face, prawy profil i półprofil

5. współcześnie uzupełnia się je zdjęciem całej sylwetki

6. zbiory te gromadzone są głównie w zbiorach wojewódzkich

7. zbiór centralny obejmuje tylko sprawców najgroźniejszych przestępstw

5. Krajowy Zbiór Łusek i Pocisków z Miejsc Przestępstw

1. zbiór zawiera odpowiednio sklasyfikowane łuski i pociski znalezione na miejscu przestępstwa, pochodzące z naboi odstrzelonych przez niezidentyfikowaną broń

2. służy ona głównie działaniom porównawczym

6. Centralna kartoteka dokumentów anonimowych

1. gromadzi anonimy, które mogłyby mieć związek z przestępstwem lub taki związek miały.

2. Zawiera także wzory pisma, drukarek, maszyn używanych w przeszłości do pisania anonimów.

7. Centralny Zbiór Kodów Genetycznych

8. Centralna Kartoteka Broni Utraconej

1. zawiera meldunki z jednostek organizacyjnych i wojskowych oraz formacji, na temat sytuacji utracenia broni

2. do takiego meldunku dołącza się 3 łuski odstrzelone z pocisku miotanego przez tę broń w momencie wpisywania tej broni do ewidencji tej jednostki

9. Zbiór Wzorców Broni i Amunicji

1. „muzea broni”

2. Gromadzone w CLK KGP, laboratoriach kryminalistycznych komend wojewódzkich policji, a także niektórych placówkach akademickich

3. Oprócz powodów naukowych działa także dla celów dydaktycznych

---