Do wykonania pomiaru logarytmicznego dekramentu tłumienia l , współczynnika tłumienia b i czasu relaksacji t użyłem urządzenia zwanego kamertonem. Do wyznaczenia powyższych wielkości posużyłem się wzorami:

(1)

(2)

(3)

L.p.	A0[V]	A[V]	t[s]	f[Hz]
1	0,7	0,6	2	440
2	0,7	0,5	2,5
3	0,65	0,4	3,2
4	0,65	0,3	4
5	0,7	0,2	6,1
6	0,71	0,18	7
7	0,73	0,1	10

liniowa zależność Ln[A(t)] od czasu t wynosi

Ln[A(t)] = -0,2165 t - 0,1921

gdzie:

a0 = -0,1921

a = -0,2165

współczynnik tłumienia b wyznaczyłem z zależności liniowej, gdzie a = - b

czyli b = 0,2165 w przybliżeniu:

b = 0,2

czas relaksacji t obliczam ze wzor (3)

t = 5 s

logarytmiczny dekrement tłumienia l obliczam ze wzoru (1), gdzie T = 1/f

T= 0,003

l= 0,0006

odczytany z wykresu czas relaksacji t wynosi:

t = 6 s

Rachunek błędów:

błąd bezwględny współczynnika tłumienia Db obliczam ze wzoru:

gdzie:

Da błąd współczynnika kierunkowego a, obliczonego metodą najmniejszych kwadratów Da = 0,003

Db = 0,003

błąd wartości czasu relaksacji t obliczam ze wzoru

Dt = 0,075 s

błąd wartości logarytmicznego dekramentu tłumienia l obliczam ze wzoru:

Dl= 0,00002

WYNIKI KOŃCOWE:

b = (0,022 0,003)

t = (5,1 0,1) s

l = 0,00061 0,00002

WNIOSKI:

Czas relaksacji obliczony ze wzoru (3) wynosi t = 5 s , natomiast czas odczytany z wykresu

wynosi t = 6 s.

Przyczynami błędów systematycznych i przypadkowych , które miały wpływ na przebieg doświadczenia są:

- niedokładność pomiaru czasu

- wystąpienie zakłóceń spowodowanych wykonywaniem innego doświadczenia na sąsiednim stanowisku.