Ekologia - nauka, która zajmuje się oddziaływaniem między biocenozą (częścią ożywioną środowiska), a biotopem (częścią ożywioną).
PODZIAŁ EKOLOGII
Autekologia - zajmuje się wymaganiami życiowymi poszczególnych osobników (badania skrzynkowe - zmieniono warunki glebowe, stosunki wodne, nawozy).
Ekologia populacji - zajmuje się badaniem populacji (zbiorowiska osobników) jednego gatunku. Populacja odgrywa ważną rolę- podstawowa jednostka ekologiczna, ma strukturę genetyczną, płciową, wiekową, następuje dobór naturalny i przedłużanie populacji.
Synekologia - zajmuje się poznawaniem biocenoz występujących w ekosystemach, poczynaniami powodującymi zmiany liczebności osobników, wzajemnych powiązań i zależności pomiędzy populacjami itp. (wszystkie populacje, wszystkich gatunków), oddziaływaniem organizmów na organizmy.
Agroekologia - zajmuje się ekologią terenów rolniczych (70% pożywienia na kuli ziemskiej pochodzi z gruntów ornych stanowiących 12%).
Xyloekologia - terenów leśnych, ustalić współzależność pomiędzy drzewostanami a właściwościami gleby, mniejszymi roślinami.
Hydroekologia - obszarów wodnych, oddziaływanie środowiska wodnego na żyjące w nim organizmy roślinne i zwierzęce (71% kuli ziemskiej to obszary zajęte przez wodę).
TERMINOLOGIA BIOLOGICZNA
Czynniki abiotyczne - część nieożywiona środowiska (gleba, woda, atmosfera).
Antropopresja - nacisk człowieka na środowisko (oddziaływanie negatywne).
Autotrofy - organizmy samożywne.
Biocenoza - wszystkie organizmy żywe (rośliny i zwierzęta). Fitocenoza -rośliny, zoocenoza -zwierzęta.
Biogeny - składniki pokarmowe, mineralne niezbędne do życia roślin i zwierząt (14 -np. C,H,N,O,P,K,S).
Bioindykacja - organizmy żywe, które mają właściwości wskaźnikowe do określania zanieczyszczeń np. 0,01 mg SO2/m3 powietrza- porosty źle się rozwijają; 0,02 mg SO2/m3 powietrza- rośliny naczyniowe (mieczyki); 0,02-0,04 mg SO2/m3 powietrza- łysienie sosny.
Biosfera - przestrzenie od gleby do atmosfery w których istnieje życie, głównie na powierzchni ziemi.
Biotop - część nieożywiona środowiska naturalnego (atmosfera, hydrosfera, litosfea).
Edafon - organizmy związane z glebą (grzyby, dżdżownice, skąposzczety, gryzonie).
Ekosystem - 1) biotop+biocenoza.
naturalna, całość przyrodnicza (las, użytek zielony, woda) w której dokonują się procesy obiegu materii i przepływu energii przez poszczególne łańcuchy troficzne.
Ekoton - strefa na styku dwóch różnych ekosystemów (leśny-łąkowy), strefa pośrednia między dwoma ekosystemami, znacznie bardziej bogatsze w biocenozy niż dalsze części ekosystemu.
Ekotop - część środowiska jaką stanowi gleba (siedlisko) - mniejsze w którym występują rośliny.
Ekotyp - widoczny wpływ czynników środowiskowych na morfologię gatunków roślinnych, które na tej przestrzeni występują (gleby na rośłiny).
Fenotyp - oddziaływanie środowiska na pewne typy roślin (rośliny stepów, tundry, tajgi itp.).
Genotyp - zbiór genów, genetyczne warunkowanie dziedziczenia.
Habitat - część środowiska przyrodniczego gdzie panują najbardziej korzystne warunki środowiskowe, organizmy występują w większych zagęszczeniach.
Heterotrofy - organizmy zwierzęce, nie mają zdolności do asymilacji, energię pobierają od autotrofów.
Homeostaza - stan równowagi, ekologia dąży do tego aby poznać warunki, kiedy będzie równowaga.
Nisza ekologiczna - część środowiska, w którym warunki troficzne są bardziej korzystne niż w pozostałej części ekosystemu.
Populacja - osobniki jednego gatunku, podsawowa jednostka ekologiczna.
Recykling - obieg materii i przepływ energii w obrębie ekosystemu.
Reducenci - organizmy (drobnoustroje) powodujące rozkład obumarłej materii organicznej do biogenów.
Symbioza - współżycie organizmów, każdy z organizmów korzysta.
Taksja - ruch organizmów żywych w kierunku jakiś czynników środowiskowych.