36. PROZA WITOLDA GOMBROWICZA
Gombrowicz Witold (1904-1969), jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX w. - prozaik, dramaturg i eseista.
Debiutował zbiorem opowiadań psychologiczno-fantastycznych Pamiętnik z okresu dojrzewania (1933. Wydanie rozszerzone pt. Bakakaj 1957. W innym wyborze 1989 pt. Zbrodnia z premedytacją). Utrzymana w tonie groteski powieść Ferdydurke (1937) zarysowała główne problemy jego twórczości: potęgę formy oraz ról społecznych w stosunkach między ludźmi i w ich psychice.
W 1933 roku wydał PAMIĘTNIK Z OKRESU DOJRZEWANIA, zbiór opowiadań - pełnych humoru, bawiących się formą "literatury niskiej", całkowicie niezrozumiany przez krytykę.
Cztery lata później opublikowana została pierwsza powieść Gombrowicza FERDYDURKE, w której pojawiają się w pełni wątki kontynuowane przez autora także w późniejszych utworach - problem niedojrzałości i młodości; "gęby", maski przybieranej przez człowieka wobec innych; rozważania na temat opresyjności społeczeństwa i kultury - zwłaszcza polskiej, szlacheckiej, katolickiej i zaściankowej.