PORTABLE

FREEWARE

http://www.vias.org/simulations/

Przekład

Robert Wiśniewski

Gdy znamy masę cząsteczkową substancji, możemy określić jest skład atomowy, pod warunkiem że masa cząsteczkowa jest znana z dokładnością dostateczną dla rozróżniania cząsteczek o takiej samej nominalnej masie molowej.

Aby to wyjaśnić, spójrzmy na bardzo prosty przykład. Załóżmy, ze wiemy, że substancja ma masę molową równą około 28,.. Szybkie obliczenie (przyjmując tylko nominalne masy większości typowych izotopów węgla (12), wodoru (1), tlenu (16) azotu (14) pokazuje, że istnieją 3 substancje mające takie same masy molowe 28: C₂H₄ (eten), CO (tlenek węgla) i N₂ (azot gazowy).

Teraz nie koncentrujmy się na nominalnych masach. Rzeczywiste masy molowe tych pierwiastków wynoszą:

¹²C = 12.0000

¹H = 1.007825037

¹6O = 15,99491464

¹⁴N = 14.003074

Na tej podstawie można łatwo obliczyć rzeczywiste masy cząsteczkowe tych trzech związków o nominalnych masach molowych równych 28:

• C₂H₄ = 28.031300148

• N₂ = 28.006148

• CO = 27.99491464

Najmniejsza różnica między tymi trzema masami ma miejsce między CO i N₂ i wynosi 0,0112. Inaczej mówiąc, gdy znamy masę molową z dokładnością do 0,0056 (połowa minimalnej różnicy), możemy łatwo rozróżnić między tymi trzema masami molowymi, a masą nominalną 28.

Ten prosty przykład objaśnia zasadę wyszukiwania składu kompozycji za pomocą spektrometrii masowej. Wystarczy szybko wyznaczyć masę molową z dokładnością dostateczną dla zredukowania liczby możliwych kandydatów do jednej cząsteczki. Oczywiście, w praktyce, interesujące nas masy cząsteczkowe są znacznie wyższe i liczba możliwych kandydatów wzrasta wykładniczo gdy będziemy rozpatrywali różne masy cząsteczkowe.

Program MolForm pozwala na obliczanie wszystkich możliwych wzorów cząstek mających określone masy molowe. Użytkownik może ustawiać masy cząsteczkowe i ich tolerancje (dokładności).

Powyższy przykład pokazuje możliwe wzory cząsteczek zawierających atomy nie tylko węgla C, wodoru H, tlenu O i azotu N, ale również atomy chloru Cl.

---