podstawy prawne bhp, dr inż


Dr inż. Marcin Krause

Podstawy prawne bezpieczeństwa i higieny pracy

Literatura

  1. Krause M.: Bezpieczeństwo i higiena pracy. Podstawowe wymagania i wytyczne. Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa w Poznaniu, Poznań 2011.

  2. Ustawa z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy (Dz.U.1998.21.94; z późn. zm.).

  3. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U.2003.169.1650; z późn. zm.).

Bezpieczeństwo i higiena pracy (bhp) oznacza stan warunków pracy i organizacji pracy oraz zachowań pracowników zapewniający wymagany poziom ochrony zdrowia i życia przed zagrożeniami występującymi w środowisku pracy (wg normy PN-N-18001:2004).

Bezpieczeństwo oznacza wyższą potrzebę człowieka, której niespełnienie wywołuje stres, poczucie lęku i stan zagrożenia, a nie tylko brak zagrożenia.

Zdrowie oznacza indywidualny stan dobrego samopoczucia człowieka pod względem fizycznym, psychicznym i społecznym, a nie tylko brak choroby.

Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy (przepisy bhp) oznaczają formalnie określone reguły dotyczące zapewnienia ochrony życia i zdrowia, które są ujęte w aktach prawnych ogólnych, szczegółowych i wewnątrzzakładowych.

Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy (zasady bhp) oznaczają reguły dotyczące zapewnienia ochrony życia i zdrowia, które nie są ujęte w formie przepisów prawa, ale wynikają z wiedzy i doświadczenia życiowego.

Aktualnie obowiązujące definicje dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy obejmują m.in. następujące pojęcia (wg ogólnych przepisów bhp):

W związku z przygotowaniem i przystąpieniem Polski do struktur Unii Europejskiej, polskie prawo zostało w znacznym stopniu zharmonizowane ze standardami unijnymi w zakresie ochrony człowieka w środowisku pracy.

Wdrażanie prawa Unii Europejskiej do polskiego ustawodawstwa jest realizowane głównie przez dyrektywy, które są aktami prawnymi skierowanymi do państw członkowskich i nakładającymi obowiązek wydania własnych przepisów prawnych wprowadzających w życie ich treść. Forma krajowych przepisów prawnych wprowadzających dyrektywy jest dowolna, w Polsce są to najczęściej ustawy i rozporządzenia, a dotychczasowe przepisy krajowe sprzeczne z dyrektywą muszą być wycofane.

Podstawą prawną bezpieczeństwa i higieny pracy w Unii Europejskiej jest dyrektywa 89/391/EWG z dnia 12.06.1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz. Urz. WE L 183 z 29.06.1989).

Dyrektywa 89/391/EWG, zwana ze względu na swój przewodni charakter dyrektywą ramową, zawiera podstawowe wymagania prawne dotyczące obowiązków pracodawcy i pracowników w zakresie ochrony życia i zdrowia człowieka w środowisku pracy oraz odsyła do dyrektyw szczegółowych w zakresie uregulowań dotyczących poszczególnych działów gospodarki narodowej (sekcji i podsekcji działalności), grup szczególnego ryzyka (np. młodociani i kobiety), rodzajów procesów pracy i rodzajów zagrożeń.

Dyrektywa ramowa wprowadziła nowe podejście do problematyki bezpieczeństwa i higieny pracy, m.in. poprzez następujące wymagania:

Postanowienia dyrektywy 89/391/EWG zostały wprowadzone do polskiego prawa począwszy przez zapisy ustawy zasadniczej - ustawa z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy (Dz.U.1998.21.94; z późn. zm.), a skończywszy na wielu ustawach i rozporządzeniach, które stanowią akty wykonawcze do wymagań zawartych w dziale X Kodeksu pracy.

Podstawowe wymagania prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy zawiera dział X Kodeksu pracy, który obejmuje m.in. następujące rozdziały i zagadnienia:

Akty wykonawcze do działu X Kodeksu pracy obejmują m.in.:

Podstawowym aktem wykonawczym do działu X Kodeksu pracy są ogólne przepisy bhp, które obejmują następujące działy i załączniki oraz zagadnienia:

1



Wyszukiwarka