4


Formy organizacyjno - prawne przedsiębiorstw

Elastyczność cenowa - bada jak zmieni się popyt pod wpływem ceny.

Elastyczność dochodowa - bada jak zmieni się popyt pod wpływem dochodu.

Elastyczność mieszana - bada jak zmieni się popyt pod wpływem zmiany cen innych dóbr.

Podmioty gospodarcze (jednostki organizacyjne, które podejmują samodzielne decyzje i działają na własne ryzyko):

Przedsiębiorstwo - samodzielna jednostka gospodarcza wyodrębniona pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomicznym.

Przedsiębiorca - osoba, która we własnym imieniu wykonuje w ciągły i zorganizowany sposób zarobkową działalność wytwórczą, handlową lub usługową.

0x01 graphic

Spółki:

  1. Osobowe:

  1. Kapitałowe

Spółki osobowe opierają swą działalność na osobistej pracy wspólników w przedsiębiorstwie spółki.

Spółka jawna - osobowa spółka prowadząca przedsiębiorstwo pod własną firmą i nie będąca inną spółką handlową. Spółka jawna posiada ułomną osobowość prawną. Posiada swój majątek, który stanowią wkłady wniesione do spółki oraz mienie nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Spółka partnerska - typ spółki osobowej wprowadzony do systemu prawa z dniem 1 stycznia 2001 r. przez ustawę Kodeks spółek handlowych. Spółkę partnerską tworzą wspólnicy (partnerzy) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Wobec czego niedopuszczalne jest tworzenie spółek partnerskich w innym celu niż wykonywanie wolnego zawodu, a także w celu wykonywania jakiejś działalności gospodarczej, np. produkcyjnej czy handlowej, obok wykonywania wolnego zawodu.

Spółka komandytowa (od wł. accomanditaria) - spółka osobowa mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli odpowiada w sposób nieograniczony co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika jest ograniczona (komandytariusz).

Spółka komandytowo-akcyjna - spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki.

Komandytariusz - wspólnik spółki komandytowej, który za zobowiązania spółki odpowiada tylko do wysokości zadeklarowanej w umowie spółki sumy komandytowej, z zastrzeżeniem, że pozostaje wolny od odpowiedzialności do wysokości rzeczywiście wniesionego wkładu. Istnieją jednak sytuacje, gdy komandytariusz ponosi pełną odpowiedzialność za zobowiązania spółki.

Komplementariusz jest to wspólnik spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, który za zobowiązania spółki odpowiada, subsydiarnie, co oznacza iż, jeżeli nie można pokryć długów wynikających ze zobowiązań z majątku spółki kapitałowej lub spółki komandytowo-akcyjnej, to w drugiej kolejności, nastąpi egzekucja długu z majątku komplementariusza. Egzekucja ta może przebiegać bez żadnych ograniczeń (czyli z całego majątku osobistego komplementariusza).

Przedsiębiorstwo jednoosobowe - wyłącznym właścicielem jest jedna osoba:

- może, ale nie musi zatrudniać pracowników

- właściciel prowadzi przedsiębiorstwo , reprezentuje je i odpowiada za nie całym swoim majątkiem

- konieczne jest dopełnienie formalności urzędowych (rejestracja w Urzędzie Gminy, Urzędzie Skarbowym, ZUS).

Spółka - związek osób, które wspólnie prowadzą działalność gospodarczą

0x01 graphic

Akcja - papier wartościowy, świadczący o nabyciu praw w spółce

Teoria produkcji:

Produkcja - polega na łączeniu różnych czynników produkcji w celu uzyskania określonej ilości produktów.

Proces wytworzenia lub ogół tego, co zostało wytworzone.

Funkcja produkcji:

Analiza krótkookresowa:

Prawo malejących przychodów (kserokopiarki).

Okres krótkotrwałej funkcji produkcji.

0x01 graphic

Prawo Malejących Przychodów - Całkowity produkt pracy TPL (Total product of latour) - łączna wielkość produkcji zrealizowana przy danym nakładzie pracy.

TPL, APL, MPL - wzajemne związki.

0x01 graphic

Uc = P * Q - utarg

Zc = Uc - Kc - zysk

Kc - koszt całkowity

Kc = Ks + Kz

Ks - koszty stale

Kz - koszty zmienne

Kpc = Kc/Q

Kps = Ks/Q

Kpz = Kz/Q

Kk (KM) = ΔKc/ΔQ

Kk - koszt krańcowy

0x01 graphic

0x01 graphic

Optimum ekonomiczne

Kk = Uk

Koszt krańcowy = utarg końcowy

0x01 graphic

Uk = ΔUc/ΔQ

Δ - wzrost

Uk - utarg końcowy

Gospodarka:

Barterowa - polega na bezpośredniej wymianie jednych towarów i usług na drugie

Pieniężna - pozwala ominąć niewygody związane z bezpośrednią wymianą dzięki użyciu pieniądza

Trudności wynikające z barteru:

0x01 graphic

Podwójna zgodność potrzeb

Pieniądz - ogólnie przyjęty środek wymiany - wszystko, co będzie akceptowane przez każdego człowieka w wymianie dóbr i usług. Powszechnie akceptowany towar, za pomocą którego dokonujemy płatności za dostarczane dobra lub wywiązujemy się z zobowiązań. Inaczej mówiąc jest to środek wymiany. Towar pełniący funkcję powszechnego ekwiwalentu.

Geneza pieniądza:

Najwcześniej stosowany pieniądz posiadał samoistna wartość. Oprócz pełnienia roli pieniądza posiadał ekonomiczne zastosowanie.

Jako pieniądz wykorzystywano:

Właściwości pieniądza:

Rodzaje pieniądza:

Siła nabywcza - ilość dóbr i usług jakie za dana jednostkę monetową możemy kupić.

5 funkcji pieniądza:

Równanie wymiany (Równanie Fishera):

MxV = PxY

M - ilość pieniądza (w ujęciu nominalnym)

V - szybkość obiegu pieniądza

P - poziom cen

Y - ilość towarów (ilość transakcji)

Popyt na pieniądz:

Czynniki zmian popytu na pieniądz:

0x01 graphic

Podaż pieniądza:

Płynność pieniądza:

Denominacja - reforma pieniężna polegająca na anulowaniu obowiązującej jednostki pieniężnej i stanowienie nowej o wyższej sile nabywczej.

1995r. - ostatnia denominacja w Polsce

Dewaluacja - spadek wartości pieniądza w stosunku do obcych walut

Rewaluacja - wzrost wartości pieniądza w stosunku do obcych walut

Deprecjacja - spadek siły nabywczej pieniądza

Aprecjacja - wzrost siły nabywczej pieniądza

System bankowy państwa:

Kreacja pieniądza - banki mogą powiększyć ilość pieniędzy w gospodarce za pomocą udzielanych kredytów (pieniądz bezgotówkowy).

0x01 graphic

Stopa dyskontowa - stopa procentowa stosowana przez Bank Centralny przy udzielaniu kredytów bankom komercyjnym.

Instrumenty BC

Polityka restrukcyjna BC (obniżenie podaży pieniądza)

Polityka ekspansywna BC (wzrost podaży pieniądza)

Stopa rezerw obowiązkowych

0x01 graphic

0x01 graphic

Stopa dyskontowa

0x01 graphic

0x01 graphic

Operacja otwartego rynku

sprzedawał

kupował

Balcerowicza plan, program stabilizacji gospodarki i przekształcenia polskiego systemu gospodarczego opracowany w 1989 przez ówczesnego ministra finansów i wicepremiera L. Balcerowicza. Głównymi celami planu Balcerowicza było doprowadzenie do wewnętrznej wymienialności złotego, zrównoważenie budżetu państwa i sprawowania kontroli polityki monetarnej, utrzymanie stabilnego kursu wymiany walut, zwalczanie inflacji i szybka prywatyzacja.

Pomimo początkowych olbrzymich kłopotów związanych ze zmianą ustroju gospodarczego (recesja gospodarcza, bezrobocie, problemy z budżetem państwa i duży przyrost wydatków na świadczenia społeczne) udało się w latach 1990-1998 doprowadzić do znacznej poprawy jakości polskich wyrobów, uzyskać dobre wyniki w handlu zagranicznym, obniżyć inflację, usprawnić system bankowy, osiągnąć i utrzymać bardzo duży wzrost gospodarczy oraz rozpocząć zmianę systemu podatkowego. W ciągu dwóch lat powstało około 600 tys. przedsiębiorstw prywatnych, co oznaczało 1,5 mln nowych miejsc pracy. Wynegocjowano korzystne warunki kredytowe w europejskich i światowych instytucjach finansowych.

Tzw. drugi plan Balcerowicza (ogłoszony w 1998 w czasie pełnienia przez niego funkcji wicepremiera w rządzie J. Buzka) zakłada: podwojenie dochodu Polaków w ciągu 10 lat, obniżenie inflacji do 5% i obniżenie bezrobocia o 30% do roku 2000, przy tworzeniu jednocześnie gospodarki przychylnej dla środowiska naturalnego. Poza tym zmiany miały objąć szkolnictwo, opiekę zdrowotną, wymiar sprawiedliwości, obronę narodową itd. W związku z odejściem L. Balcerowicza z rządu J. Buzka realizacja drugiego planu Balcerowicza stoi pod znakiem zapytania.


Wyszukiwarka