Temat kompleksowy: Co otrzymujemy ze zboża?
Temat dnia: Wiatr czy wietrzyk?
1. Pokaz ziaren zboża oraz mąki
Oglądanie oraz dotykanie przyniesionych produktów, nazywanie ich, określanie cech charakterystycznych. Próba odpowiedzi „W jaki sposób z ziarna powstaje mąka?” (burza mózgów).
2. Opowieść ruchowa „Od ziarenka do bochenka”
W tle słychać spokojną muzykę, nauczycielka opowiada, wykonuje ruchy, a dzieci ją naśladują:
Najpierw rolnik sieje zboże, potem deszczyk je podlewa, potem rośnie i złociste długo na polu dojrzewa. Słońce grzeje całe lato, złote kłosy w nim się mienią, a z tych kłosów, z tego ziarna chlebek będziesz jeść jesienią. Młynarz we młynie ziarna zmiele, z ziaren tych mąka powstanie, a z mąki piekarz nocą w piekarni, upiecze chlebek na śniadanie.
3. Oglądanie ilustracji młyna, omówienie jego wyglądu oraz zabawa przy piosence „Młyn”
Podczas zwrotek dzieci po 3,4 tworzą „koła-wiatraczki” i obracają się. Gdy zabrzmi refren, puszczają swoje ręce, obracają się twarzą do środka koła i wykonują rękami „młynki”.
1. Zwiędła już leszczyna 2. Młynarz się ubielił 3. Na stawie listeczki
Liść na stawie świeci białym mącznym pyłem jesienna godzina
Jedzie wóz do młyna Piękną dziś - powiada młynarskie piosneczki
Jeden, drugi, trzeci robotę zrobiłem wylatują z młyna
Ref: A młyn miele zboże nasze
To na mąkę, to na kaszę (x2)
4. Rozmowa na temat pracy wiatraka we młynie
- Na co mieli młyn zboże? (na mąkę, kaszę)
- Co pomaga pracować młynom? (wiatr, woda, prąd)
- Jaki może być wiatr? (silny-mocny, słaby-delikatny; próby naśladowanie wraz z odgłosami)
5. Zabawa ruchowo-naśladowcza przy piosence „Wietrzyk” (wg Śpiewające Brzdące dla najmłodszych)
Dzieci naśladują kołyszące się drzewa z intensywnością określoną w tekście piosenki:
Gdy mały wiatr wieje to listek się chwieje,
Gdy duży wiatr wieje, to gałąź się chwieje.
A gdy jest wichura to drzewo się buja,
A gdy jest wichura to drzewo się buja.
6. Zabawa ruchowa z woreczkami „Przewożenie zboża do młyna”
Dzieci chodzą miedzy rozłożonymi woreczkami, a nauczycielka gra na tamburynie. Gdy dźwięki są umiarkowane idą wolno, gdy gra przybiera na tempie - dzieci zaczynają obracać się dookoła, jak wiatraczki (ręce unoszą w górę). Cisza oznacza zatrzymanie, każdy kładzie sobie woreczek na plecach i na czworakach chodzi z nim po sali, uważając, by go nie zrzucić.
7. Wykonanie papierowych wiatraczków
Rozdajemy rulony po papierze toaletowym, paski brązowego papieru, klej, małe białe kwadraciki papieru oraz kredki. Dzieci kolorują skrzydła swojego wiatraka, przy pomocy nauczyciela odpowiednio je nacinają i składają. Następnie przypinają je pinezką do obklejonej na brązowo rolki po papierze toaletowym.