EAiE |
Imi i Nazwisko: 1. Tomasz Gadaj 2. Leszek Hoda |
|
ROK I |
GRUPA 2 |
ZESPÓ 11 |
Pracownia fizyczna I |
TEMAT: Absorbcja promieniowania gamma
|
|
|
|
Nr wiczenia 92
|
Data wykonania:
|
Data oddania:
|
Zwrot do poprawy:
|
Data oddania:
|
Data zaliczenia:
|
OCENA
|
Cel wiczenia:
Zapoznanie si z wasnociami promieniowania i jego oddziaywaniem z materi, wyznaczenie krzywej absorbcji i pomiar liniowego wspóczynnika absorbcji dla rónych materiaów.
Wprowadzenie:
Promieniowaniem nazywamy promieniowanie elektromagnetyczne powstajce w wyniku przejcia jdra ze stanu wzbudzonego na niej pooony stan wzbudzony lub do stanu podstawowego. Liczba masowa A i liczba porzdkowa Z jdra nie ulegaj przy tym zmianie. Zazwyczaj promieniowanie towarzyszy rozpadom i .Wynika to std, e w rezultacie emisji czstki lub nowo powstae jdro jest przewanie wzbudzone i powraca do stanu podstawowego przez emisj kwantu
Promieniowanie charakteryzuje si znaczn przenikliwoci, ale oddziaywanie kwantów z materi prowadzi do stopniowej absorbcji wizki. Oddziaywanie to zachodzi na drodze trzech procesów elementarnych: zjawiska fotoelektrycznego, zjawiska Comptona i zjawiska tworzenia par.
Zjawisko fotoelektryczne polega na oddziaywaniu kwantów z elektronami atomów, w wyniku którego kwant zostaje cakowicie pochonity. Energia kwantu idzie na pokonanie energii wizania elektronu i nadanie mu znacznej energii kinetycznej. Proces ten nie moe zachodzi dla elektronów swobodnych, gdy nie jest wtedy spenione prawo zachowania pdu. Dlatego te zjawisko fotoelektryczne zachodzi najwydajniej dla silnie zwizanych elektronów wewntrznych (nadmiar przejmuje jdro atomowe). W zwizku z tym prawdopodobiestwo zjawiska bardzo silnie zaley od liczby atomowej absorbenta i szybko maleje ze wzrostem energii kwantu.
Zjawisko Comptona polega na rozpraszaniu kwantów na elektronach swobodnych.
Strat energii kwantu oraz energi rozpraszanego elektronu oblicza si z praw zachowania energii i pdu. Zjawisko Comptona zachodzi z najwiksz wydajnoci dla elektronów walencyjnych (elektrony zwizane na powokach zewntrznych mona traktowa jako swobodne, gdy ich energia wizania jest bardzo maa w porównaniu z energi kwantu )
Prawdopodobiestwo zajcia efektu Comptona jest w przyblieniu proporcjonalne do Z/E. W zakresie energii rzdu 0,5-5 MeV udzia tego zjawiska w cakowitej absorbcji jest dominujcy.
Zjawisko tworzenia par polega na cakowitej absorbcji fotonu i pojawieniu si pary elektron - pozyton
W reakcji tej nie mog by jednoczenie spenione prawa zachowania energii i pdu (pd jest zawsze wikszy od pdu pary e+, e-), zatem proces tworzenia par zachodzi w silnym polu elektrycznym jdra, które przejmuje nadmiar pdu. Zjawisko tworzenia par zachodzi dla kwantów o energii wyszej od wartoci progowej równej 1,02 MeV, gdy energia kwantu musi by wysza od energii spoczynkowej pary elektron-pozyton.
E>2mec2
W wyniku kadego z wymienionych procesów kwant jest usuwany z wizki w jednym akcie, a nie traci stopniowo swojej energii, jak w przypadku cikich czstek naadowanych. Prawdopodobiestwo usunicia kwantu z wizki na jednostk gruboci absorbenta nazywamy liniowym wspóczynnikiem absorbcji. Omawiane 3 efekty mona uwaa za niezalene zjawiska losowe, wic cakowity wspóczynnik absorbcji jest sum wspóczynników na zjawiska : fotoelektryczne, Comptona i tworzenia par.
=f+c+p
Prawo absorbcji
Z definicji wspóczynnika absorbcjji wynika, e prawdopodobiestwo pochonicia kwantu na dugoci dx wynosi dx, a odpowiednia zmiana liczby kwantów w wizce wyniesie:
-dN=N dx
cakujc t zaleno uzyskujemy prawo absorbcji
N=Noe-x
gdzie N0 jest liczb czstek (kwantów) padajcych na absorbent (w dowolnej jednostce czasu), n - liczb czstek przechodzcych przez warstw absorbenta o gruboci x.
Poniewa liczba zlicze impulsów pochodzcych z detektora mierzona przelicznikiem (I, Io) jest proporcjonalna do liczby czstek (kwantów) padajcych na detektor(N,No), mona zapisa:
I=Ioe-x
a po zlogarytmowaniu otrzymamy
lnI=lnIo-x
Masowy wspóczynnik absorbcji
W miejsce liniowego wspóczynnika absorbcji wygodnie jest stosowa masowy wspóczynnik absorbcji, okrelony wzorem
; - gsto absorbenta
Wspóczynnik mas nie zaley od gstoci ani stanu fizycznego absorbenta. Ponadto w zakresie energii, w którym dominuje efekt Comptona (o,5-2MeV), masowy wspóczynnik absorbcji jest w przyblieniu niezaleny od rodzaju pierwiastka. Pomiar absorbcji w tym, zakresie energii umoliwia zatem zdalny pomiar masy substancji. Przykadem moe by cigy pomiar masy materiau na poruszajcym si transporterze (waga izotopowa).
Pomiary i obliczenia:
Absorbent |
Grubo kolejnej pytki [cm] |
czna grubo absorbenta [cm] |
Liczba zlicze
|
Czas
[s] |
Liczba zlicze (w t = 50s) Ns |
Liczba zlicze ta (w t = 50s) Nt |
Efektywna liczba zlicze N |
Ln N |
to |
- |
- |
484 |
500 |
48,4 |
48,4 |
- |
- |
ródo |
0 |
0 |
492 |
50 |
492 |
48,4 |
443,6 |
6,094923 |
|
0,321 |
0,321 |
484 |
50 |
484 |
|
435,6 |
6,076724 |
|
0,521 |
0,842 |
446 |
50 |
446 |
|
397,6 |
5,985446 |
Al |
1,020 |
1,862 |
784 |
100 |
392 |
48,4 |
343,6 |
5,839478 |
|
2,017 |
3,879 |
641 |
100 |
320,5 |
|
272,1 |
5,60617 |
|
0,521 |
4,4 |
613 |
100 |
306,5 |
|
258,1 |
5,553347 |
|
0,642 |
5,042 |
562 |
100 |
281 |
|
232,6 |
5,44932 |
|
0,304 |
0,304 |
387 |
50 |
387 |
|
338,6 |
5,824819 |
|
0,396 |
0,7 |
601 |
100 |
300,5 |
|
252,1 |
5,529826 |
Pb |
0,445 |
1,145 |
441 |
100 |
220,5 |
48,4 |
172,1 |
5,148076 |
|
0,487 |
1,632 |
551 |
200 |
137,75 |
|
89,35 |
4,492561 |
|
0,487 |
2,119 |
923 |
500 |
92,3 |
|
43,9 |
3,781914 |
Przykadowe obliczenia:
N = Ns - Nt = 484-48,4 = 435,6
Ln(435,6)= 6,076724
Wykres zalenoci logarytmu liczby zlicze od gruboci absorbenta dla aluminium
Wykres zalenoci logarytmu liczby zlicze od gruboci absorbenta dla oowiu
Warto liniowego wspóczynnika absorbcji dla oowiu i aluminium odczytujemy z parametrów prostej odczytanych z wykresu :
= - tg
al = - tg al = 0,1272
pb= - tg pb = 1,1433
masowy wspóczynnik absorbcji dla tych materiaów :
- gsto absorbenta
Na podstawie obliczonych wartoci masowych wspóczynników absorbcji z wykresu umieszczonego w skrypcie moemy znale energi promieniowania gamma która wynosi
dla aluminium: 1,6 MeV
dla oowiu: 0,8 MeV
Wnioski:
Dowiadczenie to potwierdza zaoenia teoretyczne, i oddziaywanie kwantów z materi zachodzi na drodze trzech procesów elementarnych : zjawiska fotoelektrycznego, zjawiska Comptona i zjawiska tworzenia par.