20030829113558, Wykład nr 6


Największe światowe przedsiębiorstwa(roczny obrót).

1. korporacje przemysłowe:

2. Banki:

3. Firmy ubezpieczeniowe:

4. Firmy handlu detalicznego:

Oprócz Roberta Taylora przedstawicielami naukowego zarządzania było m. in. małżeństwo: Frank i Litian Gilbert. Osoby te zajmowały się naukowym podejściem do wykonywania prac murarskich(ograniczyli ilość ruchów murarza przy układaniu cegły z 18 do 7). Gilberthowie opracowali techniki zmniejszania nieefektywności pracy.

Zarządzanie administracyjne.

Przedstawicielem tego nurtu był francuski przemysłowiec Henri Fayol. Zarządzanie administracyjne koncentruje się na zarządzaniu całą organizacją. Fayol jako pierwszy usystematyzował praktykę zarządzania , określił specyficzne funkcje kierownicze polegające na planowaniu, organizowaniu, przewodzeniu i kontrolowaniu. W 1930 r wydał książkę „Administracja przemysłowa i ogólna”, w której zawarł 14 zasad sprawnego zarządzania. Zasady te są aktualne do dzisiaj.

1. Podział pracy

Wysoki stopień specjalizacji przynosi wzrost efektywności . Specjalizacji podlega zarówno praca techniczna jak i kierownicza.

2. Autorytet

Do wypełniania obowiązków kierowniczych niezbędne są autorytety: formalny - wynikający ze stanowiska , oraz osobisty-wynikający z wiedzy i doświadczenia.

3. Dyscyplina

Członkowie organizacji muszą przestrzegać praw tą organizacją rządzących.

4. Jedność rozkazodawstwa

Oznacza to, że każdy pracownik powinien otrzymywać polecenia tylko od jednego przełożonego.

5. Jedność kierownictwa

Podobne czynności w organizacji powinny być zgrupowane i podległe tylko jednemu kierownikowi.

6. Podporządkowanie interesu osobistego interesowi ogółu

Interesy jednostek powinny być podporządkowane interesom ogółu - organizacji.

7. Wynagrodzenie

Wynagrodzenie powinno być sprawiedliwe zarówno dla pracowników jak i dla organizacji.

8. Centralizacja

Władze i autorytet powinny być możliwie silnie skoncentrowane na wyższych szczeblach organizacji.

9. Hierarchia

Linia władzy powinna zawsze przebiegać z góry na dół i należy tego zawsze przestrzegać.

10. Ład

Zasoby rzeczowe i ludzkie powinny być tak koordynowane, aby zawsze znalazły się we właściwym miejscu o właściwym czasie.

11. Sprawiedliwość

Menadżerowie powinni być sprawiedliwi i uprzejmi w stosunku do podwładnych.

12. Stabilizacja personelu

Należy unikać dużej fluktuacji pracowników.

13. Inicjatywa

Podwładni powinni mieć swobodne inicjatywy.

14. Harmonia

Oznacza to, że w organizacji powinny być popierane i podtrzymywane takie działania,jak:

Zarządzanie naukowe oraz administracyjne tworzą tzw. klasyczne podejście do zarządzania. Największy rozwój podejścia klasycznego był w latach 1885 do 1930. Podejście klasyczne stworzyło podstawy do dalszego rozwoju teori zarządzania. Skoncentrowano uwagę na zarządzaniu jako przedmiocie badań naukowych. Podejście klasyczne daje dobre efekty gdy struktura organizacji jest prosta, a otoczenie stabilne.

Zarządzanie behawioralne.

Koncentruje się ono na zachowaniu pracownika w kontekście organizacyjnym. Zarządzanie to stało się dominujące w latach 30-tych i 40-tych XX w. Głównymi twórcami tej teorii byli: Elton Mayo, Abraham Maslow, Douglas McGregor. Rozwój tego typu zarządzania przyniósł ważne wnioski w zakresie motywacji pracowników, dynamiki grupowej i procesów interpersonalnych oraz sprawił,że pracownicy przestali być postrzegani jako narzędzie, a zostali„zakwalifikowani” do cennych zasobów organizacji. Douglas McGregor opracował dwie teorie podejścia do pracowników organizacji:

1. Teoria X

2.Teoria Y

Zarządzanie klasyczne jest bardziej zbliżone do teorii X, natomiast behawioralne do teorii Y.

Zarządzanie ilościowe.

Zarządzanie to rozwinęło się głównie w czasach II Wojny Światowej w USA i w Angli. Opiera się ono na wykorzystaniu w zarządzaniu modeli i procesów matematycznych. Zarządzanie to nosi również nazwę operacyjnego. W czasie II Wojny Światowej na podstawie analiz matematycznych rozmieszczano sprzęt, wojska, lokalizację magazynów itd.

Zarządzanie ilościowe znalazło zastosowanie od lat 40-tych do chwili obecnej. Jedną z technik tego zarządzania jest np. programowanie liniowe wykorzystywane przez takie firmy jak: United Air Lines. Ograniczeniem możliwości stosowania tego zarządzania jest brak możliwości przewidywań zachowań pracowników w określonych sytuacjach oraz brak pewności, czy w konstruowanych modelach matematycznych uwzględniono wszystkie możliwe założenia.

Podejście integrujące.

Zarządzania klasyczne: behawioralne i ilościowe powinny się wzajemnie uzupełniać. Nowoczesne podejście do zarządzania powinno uwzględniać tzw. schemat integrujący, który zawiera w sobie wszystkie rodzaje zarządzania.

Podejście systemowe Spojrzenie sytuacyjne

- uznanie wewnętrznych zależności - uznanie sytuacyjnego charakteru zarządzania

- uznanie wpływów otoczenia - reakcja na szczególne sytuacje

Schemat integrujący opiera się na założeniu, że traktujemy organizację jako system (zasoby, proces transformacji, wyniki i cele) działający w określonym otoczeniu. System zgodnie z teorią zarządzania powinien mieć cechy tzw. systemu otwartego to znaczy reagującego na wpływy otoczenia. Organizacja traktowana jako system może składać się z podsystemów, których współdziałanie powinna cechować synergia (efekt działania dwóch współpracujących ze sobą podsystemów może być większy niż jakby pracowały indywidualnie).

Brak organizacji synergii oraz brak otwartości systemu na otoczenie może doprowadzić do entropii (upadku systemu).

Nowoczesne teorie w podejściu do zarządzania.

Po II Wojnie Światowej można wyróżnić 2 typy zarządzania bazujące na schemacie integrującym.

Zarządzanie typu J - (japońskie) i zarządzanie typu A - (amerykańskie). Zarządzanie typu J opiera się na przywiązaniu pracownika do jednego zakładu pracy na kolektywnym podejmowaniu decyzji na opracowanie typowej ścieżki kariery. Zarządzanie typu A to krótkoterminowe kontrakty, indywidualny tryb podejmowania decyzji, szybkość oceny i awansu. Te dwa typy zarządzania zostały badane przez Wiliama Onchi i opracował on zarządzanie typu Z, które łączy najlepsze cechy zarządzania J i A, a więc: przywiązanie pracownika do jednego stanowiska, kolektywne podejmowanie decyzji, stabilność pracy i właściwe umiejscowienie odpowiedzialności. Nowoczesne podejście do zarządzania obejmuje tzw. Troskę o doskonałość, która obejmuje następujący zestaw prac:


Wyszukiwarka