Pytania na Chemię:
1. Wymień niefotolityczne mechanizmy rozkładu zw. org. w środowisku wodnym. Opisz jeden z tych mechanizmów. W jakich warunkach (oksydoredukcyjnych, redukcyjnych, utleniających) on zachodzi?
Rozkład niefotolityczny -abiotyczny (mające charakter czysto chemiczny)
-biotyczny (większość zachodzi przy udziale mikroorganizmów)
Mechanizmy rozkładu:
hydroliza
utlenianie
redukcja
Ad. 1 W tym procesie powstają związki pośrednie, które są mało lub wcale nie toksyczne. Dotyczy związków mniej złożonych. Jest to reakcja, w której cząsteczka wody oddziałuje z cząsteczką substratu zastępując część cząsteczki grupą OH. Powstają związki mniej szkodliwe. Zachodzi ona w warunkach oksydoredukcyjnych, ponieważ bilans elektronowy i masowy tej reakcji równa się zero.
RX + H2O → ROH + HX
np. hydroliza amid
O
║ kw. karboksylowy
R - C - NH - R' + H2O → RCOOH + R'NH2
amina
hydroliza karbaminianów
O
║ alkohol
R - NH - C - O - R' + H2O → RNH2 + R'OH + CO2
amina
1. Co to są dioksyny, WWA, CFC? Do jakiej grupy zw. org. należą? Podaj źródło pochodzenia tych związków i rodzaj ich szkodliwości.
Organiczne substancje szkodliwe:
chlorowane pochodne węglowodorów alifatycznych (np. freony = CFC)
chlorowane pochodne węglowodorów aromatycznych (np. dioksyny)
wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA)
Ad. 1 CFC (chlorofluorowęglowodory) charakteryzuje je:
bierność chemiczne i biologiczna
są nielotne i niepalne
wykazują dużą prężność par w niskich temp. (podczas spalania przechodzą w ciecz, jak ustąpi ciśnienie przechodzą w gaz przy dużym poborze ciepła - dlatego używane do celów chłodniczych)
cięższe niż inne składniki powietrza
w troposferze wykazują bierność chemiczną (nie są szkodliwe), gdy przejdą do stratosfery podlegają rozpadowi fotolitycznemu na skutek promieniowania nadfioletowego
Fotoliza CFCl3 + hv (λ<290mm) → °CFCl2 + °Cl °(rodnik)
°Cl + O3 → ClO° + O2
ClO° + O → °Cl + O2
cykl katalityczny (rozbijanie ozonu na tlen cząsteczkowy) O + O3 → 2 O2
Pochodzenie:
- środki porotwórcze np. w polimerach piankowych
- rozpuszczalniki w przemyśle chemicznym
Ad. 2 Dioksyny
Podstawa: dibenzo-p-dioksyna (rys.)
- ciała stałe o niskiej lotności
- hydrofobowe
- odporne na działanie czynników fizycznych i chemicznych
- powstają w wyniku spalania w niskich temperaturach <1200°C
Dioksyny są jednymi z najbardziej toksycznych związków, jakie otrzymano w wyniku syntezy. Istnieją jednak na Ziemi w śladowych ilościach. W niezamierzony sposób powstają w śladowych ilościach podczas różnych reakcji chemicznych prowadzonych w przemyśle bądź samorzutnie np. w trakcie spalania drewna i wszelkich związków organicznych.
Ad. 3 WWA
- występują w środowisku jako naturalne formy (składnik ropy naftowej, kopalin)
- są produktem działalności człowieka (energetyka)
Źródła:
ogrzewanie i wytwarzanie energii elektrycznej 51%
produkcja przemysłowa 20%
spalarnie na wolnym powietrzu 28%
transport 0,9%
- zbudowane z 3-15 pierścieni benzenowych, ich szkodliwość wzrasta wraz ze wzrostem ilości pierścieni w cząsteczce
- nie mają grup funkcyjnych - trudna destrukcja, unieszkodliwienie
- strukturą przypominają ludzkie hormony, po pochłonięciu przez organizm zaburzają równowagę hormonalną
2. Co to jest stała podziału oktanol-woda, co charakteryzuje wartość tego współczynnika?
Kow = Co/Caq
Co - rozpuszczalność molowa w oktanolu w stanie równowagi
Caq - rozpuszczalność w wodzie
Stała ta umożliwia przewidywanie podziału hydrofobowej substancji organicznej na postaci rozpuszczalne w wodzie i ulegające sorpcji na stałej materii organicznej w wodzie. Oktanol jest to rozpuszczalnik amfifilowy, tzn. ma charakter hydrofilowy jak i hydrofobowy. Woda rozpuszcza się w nim w pewnym stopniu, podczas gdy oktanol w wodzie bardzo słabo.
Na podstawie wartości Kow można przewidzieć właściwości wielu zw. org. Małe wartości Kow są charakterystyczne dla substancji o małej masie molowej i zawierających atom tlenu. Związki takie mają tendencję do rozpuszczania się w fazie wodnej. Węglowodory lub zw. o dużej wartości Kow i jednocześnie o dużym stosunku C do O w cząsteczce i o dużej masie molowej mają tendencję do asocjacji z materia organiczną w zawiesinie lub osadzie.
3. W jaki sposób tworzą się substancje humusowe? Podaj krótką charakterystykę tych związków i ich wpływ na jakoś wody pitnej.
Substancje humusowe - występują w wodach naturalnych, subs. pochodzenia naturalnego (gleba, tereny torfowe, z rozkładu szczątek roślinnych). Zaliczamy do nich:
kw. huminowe - słabe kw. organiczne, odczyn ich roztworu zawsze kwaśny, koloidy o ładunku ujemnym, trudno rozkładalne mikroorganicznie, zw. refrakcyjne (nie rozkładają się biologicznie, tylko pod wpływem silnych utleniaczy), trwałe w środowisku wodnym, pH=3,5
kw. fulwonowe - mają dużo mniejsze cząsteczki, dość dobrze rozp. się w wodzie tworząc roztwory rzeczywiste, wyższa stała dysocjacji więc pH ok. 2, mają zdolność kompleksowania metali, tworzą kompleksy z metalami
kw. hymatomelanowe - rozpuszczają się w alkoholu, masy cząsteczkowe małe, zbliżone fulwokwasów, tworzą koloidy, ich obecność w wodach zależy od wielu czynników (rodzaj złoża przez które przepływa, pH wody)
Wszystkie substancje pochodzenia roślinnego przekształcają się w humus (glebowy lub wodny). Najpierw tworzą się zw. org. proste, jak cukry (sacharozy, pektyny, ligniny), białka, tłuszcze, woski, zw. aromatyczne. Powstają one w wyniku rozkładu cz. org., a potem tworzy się humus w wyniku syntezy, polimeryzacji i koagulacji.
Wpływ na jakoś wody pitnej:
- wpływają na smak i barwę wody (żółta, specyficzna barwa) - szczególnie wody na terenach leśnych, wody te mają ograniczenia technologiczne
- nadają kwasowość wodzie
- niepożądane w wodach do picia, same w wodzie nie są toksyczne
- szkodliwe są produkty utleniania tych kwasów, które powstają w wyniku dezynfekcji - tzw. organiczne chloro pochodne (TRICHALOMETANY rakotwórcze)
4. Wymień grupy substancji powierzchniowo czynnych. Jaki wpływ na środowisko wodne powoduje ich obecność?
Grupy:
mydła
saponiny
syntetyczne zw. powierzchniowo czynne
Wpływ:
- powodują powstawanie piany
- tworzą emulsje tłuszczów i olejów na wodzie
- zwiększają rozpuszczalność np. WWA
- same w sobie działa też toksyczne
- zakłócają procesy samooczyszczania wód
- utrudniają mechaniczne i biologiczne oczyszczanie, np. gdy stężenie detergentów wynosi około 5-12g/m3 obserwuje się wzrost oporów na filtrze piaskowym, zakłócenie procesu koagulacji
5. Wymień formy jonowe azotu nieorganicznego w wodach powierzchniowych. Scharakteryzuj krótko na co wskazuje ich obecność w wodzie. Podaj w jaki sposób są szkodliwe dla org. żywych.
amoniak (NH4+) - jon amonowy, jeśli pochodzenia odzwierzęcego jest wskaźnikiem zanieczyszczenia (m.in. patogenami zwierzęcymi), ma zwiększoną utlenialność, zawartość chlorków, mętność na skutek obecności koloidów i zwiększoną zawartość bakterii. Jeśli pochodzi z rozkładu białek roślinnych, to woda ma tylko zabarwienie i zwiększoną utlenialność. Tylko amoniak jest toksyczny, postać zdysocjowana do formy jonowej już nie. Jony amonowe przechodzą w amoniak w wodach o środowisku zasadowym (pH 9-10)
azotyny (NO2-) - jon azotynowy, jest formą nietrwałą. Mogą powstać w procesach uzdatniania wody w przewodach wodociągowych na skutek działania bakterii nitryfikacyjnych. Wody naturalne zawierają tysięczne części g/m3.
azotany (NO3-) - jon azotanowy. W znacznych ilościach są wypuszczane z oczyszczalni po biologicznym oczyszczaniu ścieków w warunkach tlenowych. Dla wód zanieczyszczonych przyjmuje się do 50 g/m3. Ta forma jest bardzo szybko zużywana przez rośliny do produkcji biomasy, dlatego w wodach powierzchniowych zawartość ok. 1 g/m3. Powodują eutrofizację. Mogą zakłócać u ludzi czynności bakterii w przewodzie pokarmowym. Reagują z hemoglobiną, są niebezpieczne dla noworodków i dzieci, ponieważ powodują trwałe blokowani hemoglobiny. Dorosł człowiek ma enzymy, które mogą odwrócić ten proces. E.coli redukuje w jelitach azotany do azotynów.
cyjanki (CN-) - jon cyjankowy
cyjaniany ([OCN]-) - jon cyjanianowy
rodanki ([SCN]-) - jon rodankowy
Ścieki przemysłowe są głównym źródłem toksyn (takich jak sole miedzi, niklu, cynku, ołowiu i chromu, chlor, amoniak, cyjanki) w wodach powierzchniowych.
6. Do jakiej grupy związków należą: ligniny, celuloza, dekstryny, mannoza, glikogen, woski, pektyny, fenole? Jakie jest pochodzenie tych związków?
węglowodany (sacharydy, cukry):
- celuloza - materiał budulcowy tkanki szkieletowej oraz substancja zapasowa roślin
- dekstryny - w przemyśle dekstryny są produkowane w wyniku katalitycznej hydrolizy skrobi pochodzącej z ziemniaków. Dekstryny powstają w jamie ustnej w czasie wstępnego trawienia skrobi i innych cukrów złożonych pod wpływem enzymów obecnych w ślinie, m.in. amylazy.,
- mannoza - rzadko występuje w przyrodzie w stanie wolnym. Cząsteczki mannozy stanowią mery w wielocukrze mannanie (występującym w chlebie świętojańskim i w pestkach daktyli). Składnik glikoproteidów i glikolipidów.,
- glikogen - substancja zapasowa w organizmach zwierzęcych,
- pektyny - występuje w owocach jagodowych, jabłkach, niedojrzałych owocach np. agrest
zw. aromatyczne:
- ligniny - pochodzą z rozkładu roślin (proces naturalny) oraz ze ścieków celulozowo-papierniczych, są składnikiem budulcowym ścian komórkowych roślin, stanowią 20-35% drewna
- fenole - są syntetyzowane przez żywe organizmy, powstają na skutek rozkładu tych organizmów lub rozkładu związków humusowych i lignin w glebie, są składnikami żywic naturalnych i niewielkim składnikiem w ropie naftowej
lipidy (tłuszcze):
- woski - mogą występować w organizmach roślinnych i zwierzęcych, pełnią rolę budulcową lub ochronną np. lanolina, wosk pszczeli, wosk na owocach
7. Dlaczego stopy żelaza należy pokrywać metalem o bardziej elektroujemnym potencjale standardowym? Podaj przykład.
Główny typ zjawisk korozyjnych w przypadku metali i ich stopów stanowi korozja elektrochemiczna. Jest to niszczenie metalu w wyniku procesów elektrodowych zachodzących na granicy faz metal - elektrolit. ELEMENTARNY PROCES UTLENIANIA ANODOWEGO (KOROZJA ZAWSZE W ZACHODZI W OBSZARZE ANODOWYM) i KATODOWEJ REDUKCJI DEPOLARYZATORA
ANODA: METAL Z OBSZARU ANODOWEGO ODDAJE ELEKTRONY I PRZECHODZI DO ROZTWORU ELEKTROLITIU W POSTACI JONÓW (UTLENIANIE), ELEKTRONY MIGRUJĄ W METALU DO OBSZARU KATODOWEGO Me - ne- = Men+
KATODA: ELEKTRONY MIGRUJĄCE Z OBSZARU KATODOWEGO ŁĄCZĄ SIĘ Z DEPOLARYZATOREM (JONEM LUB ATOMEM MAJĄCYM ZDOLNOŚĆ PRZYŁĄCZANIA ELEKTRONÓW (np.: H+ LUB O2) - REDUKCJA
Metaliczne powłoki ochronne z metali o niższym od żelaza potencjale standardowym (mniej szlachetnych, bardziej elektroujemnych). Przez zanurzenie w ciekłym metalu, natryskiwanie lub osadzanie elektrolityczne uzyskuje się powierzchnię ochronną, izolującą metal od wpływu wilgoci i powietrza. Nawet jeśli powłoka ulegnie uszkodzeniu, do roztworu nie będzie przechodziło żelazo, tylko metal tworzący powłokę.
np. W przypadku blachy żelaznej ocynkowanej, nawet jeśli powłoka ochronna zostanie uszkodzona, to w utworzonym ogniwie lokalnym Zn|elektrolit|Fe anodą będzie bardziej elektroujemny cynk. W tym przypadku nastąpi rozpuszczanie cynku i ochrona żelaza.
(rys.)
anoda: Zn → Zn2+ + 2e- E0 (Zn2+/ Zn) = -0,763 v
katoda: Fe2+ + 2e- → Fe E0 (Fe2+/ Fe) = -0,44 v
8. Wyjaśnij na czym polega korozja betonu. Jakie składniki betonu wywołują korozję i w jaki sposób?
(można dopisać reakcje???)
Rodzaje korozji betonu:
k. ługowania - zachodzi pod wpływem wód miękkich (opadowych, roztopowych). Polega na rozpuszczaniu i wymywaniu rozpuszczalnych komponentów (np. wodorotlenku wapnia, glinianu wapnia, krzemianu wapnia). Najbardziej podatny na korozję jest wodorotlenek wapnia i ten składnik posiada największe znaczenie dla zachowania trwałości betonu, gdyż pozostałe składniki stwardniałego zaczynu cementowego mogą trwale egzystować tylko w środowisku zasadowym.
k. kwasowa - następuje pod wpływem kwasu: HCl, H2SO4, HNO3, H2S, octowego, mlekowego, kw. organicznych, kw. humusowych. Kwasy te tworzą łatwo rozpuszczalne sole ze składnikami spoiwa jak wodorotl. wapnia, gliniany, krzemiany (łatwo hydrolizują i są wypłukiwane z betonu co powoduje zwiększenie porowatości i zmniejszenie wytrzymałości)
k. węglanowa - zachodzi w środowisku wodnym zawierającym agresywny CO2, jest to odmiana korozji kwasowej, Działanie agresywnego CO2 polega na tym, że jego część w wodach naturalnych znajduje się przeważnie w równowadze chemicznej z Ca(HCO3)2, co powoduje specyfikę procesów korozji węglanowej lub kwasowęglowej. Przy niewielkich dla wód naturalnych stężeniach kwasu H2CO3 (jonów H ), ilości Ca(OH)2 rozpuszczone chemicznie są znikome w porównaniu z ilościami Ca(OH)2 wyługowanego fizycznie.
k. magnezowa i k. amonowa - zachodzi głównie w wodzie spowodowana obecnością chlorków magnezu i amonu. Powstające sole wapnia np. CaCl2 i inne mogą być następnie wymywane przez wodę, inne sole jak np. CaSO4 mogą tworzyć gips. Wodorotlenek magnezu występuje w postaci koloidu (żelu) nie posiadającego własności wiążących, następuje więc osłabienie wytrzymałości betonu. Wskutek zmiany wodorotlenku wapnia na nierozpuszczalny wodorotlenek magnezu, zasadowość roztworu w porach betonu zmniejsza się, co wpływa na rozpad krzemianów i glinianów wapnia.
k. siarczanowa - stanowi zagrożenie dla betonu i zapraw cementowych, wywołuje ją i wolny kw. siarkowy pochodzący od kwaśnych deszczy oraz sole (NH4)2SO4, Na2SO4, MgSO4, K2SO4, Al2(SO4)3. Powstające związki mają większą objętość, wywołują znaczne naprężenia w porach, co powoduje rozsadzenie stwardniałego betonu ( tworzą się pęknięcia i rysy).