Rok akademicki : 1995/96 |
Laboratorium Fizyki |
|||
Nr. ćw. 71 |
Temat: Promieniowanie termiczne.
|
|||
wydz : mechaniczny kier: IZK Gr: k.03 |
BIEGANOWSKI RADOSŁAW |
|||
Data wyk. ćw. 96-04-10 |
|
Ocena |
Data zaliczenia |
Podpis |
|
T |
|
|
|
|
S |
|
|
|
1. Zasada pomiaru.
W doświadczeniu porównywaliśmy moc P wypromieniowaną przez badane ciało z mocą Pc , wypromieniowaną w takich samych warunkach przez sadzę . Sadza w naszym doświadczeniu jest modelem ciała doskonale czarnego i pokrywa dno jednego z naczyń. Wypromieniowana moc absorbowana jest między innymi przez termoparę , wytwarzając w jej obwodzie prąd elektryczny o mocy P1 proporcjonalnej do P.
Zadaniem naszym , było rejestrowanie napięć termopar w pewnych odstępach temperatur .
Schemat układu pomiarowego.
Układ pomiarowy do wyznaczania współczynnika pochłaniania promieniowania.
3.Ocena dokładności pojedynczych pomiarów.
W ćwiczeniu korzystaliśmy z woltomierza cyfrowego , który nie posiadał klasy dokładności . Jako błąd pomiaru tym miernikiem przyjęliśmy ΔU = ±0,02 mV.
Błąd przeciętny obliczmy ze wzoru :
Δa = 0,028
4.Tabela pomiarowa.
t [°C] |
U [mV] |
Uc [mV] |
a |
|
60 |
0,080 |
0,124 |
0,416 |
0,027 |
70 |
0,120 |
0,173 |
0,481 |
0,038 |
80 |
0,136 |
0,200 |
0,462 |
0,019 |
90 |
0,162 |
0,252 |
0,413 |
0,03 |
średnia |
0,124 |
0,187 |
= 0,443 |
Δa = 0,028 |
5. Przykładowe obliczenia wielkości złożonych.
Współczynnik pochłaniania :
Średni współczynnik pochłaniania :
Rachunek błędów.
Przyjęliśmy , że ΔU = ΔUc = ±0,02mV
Błąd przeciętny :
Wnioski.
Podczas wykonywania ćwiczenia należało zwrócić uwagę na fakt , że powierzchnie obu ciał (naczyń) są sobie równe , a także jest jednakowa ich temperatura , gdyż w obiegu wodnym połączone są szeregowo .
Wzór pozwala nam obliczyć współczynnik pochłaniania materiału , z którego wykonane jest dno naczynia ze stosunku napięć (U - dla badanego ciała , oraz Uc - dla ciała , którego powierzchnia poczerniona jest sadzą).
W przypadku naszego doświadczenia a = 0,443.