Choroba Maedi-Visna u owiec
W 1933 roku zaimportowano na Islandię karakuły z Niemiec
Po raz pierwszy od tysiąca lat (chów wsobny!)
Po 2 latach pojawiły się 2 choroby
Maedi (=duszność) i visna (=wyniszczenie)
Skryty początek, przewlekły przebieg (6 m-cy do lat)
Sigurdsson zaproponował „powolne zakażenie wirusowe”
One potem doprowadziły do śmierci 105 000 owiec
A 600 000 ubito w 1965 roku zwalczając te choroby
Potem odkryto, że choroby też poza Islandią
Potem odkryto, że obie choroby wywołuje ten sam wirus
Wirus Maedi/Visna
Bardzo poważny problem, w Polsce obowiązek rejestracji
Etiologia
Rodzina Retroviridae, rodzaj Lentivirus
Podobny do wirusa NZK, FIV, HIV, BIV, SIV
Prawie identyczny z wirusowym zapaleniem stawów i mózgu kóz, bo w immunodyfuzji krzyżowe reakcje
RNA, odwrotna transkryptaza, latencja, ścisłe powinowactwo do danego żywiciela (owca, koza), wrażliwy (ginie szybko w 56°C)
Dość stabilny w temp 0-4°C, dość oporny na UV
Nie onkogenny i nie immunosupresyjny
Bardzo zmienne glikoproteiny powierzchniowe: ucieczka antygenowa
Po kilku miesiącach od doświadczalnego zakażenia izoluje się też zarazek, który nie jest neutralizowany przez przeciwciała neutralizujące „pierwotny” wirus (wiele pseudogatunków)
Epidemiologia
Zakażenie prawie na całym świecie (nie Australia i Nowa Zelandia)
Islandia i Finlandia zwalczyły
Maedi: bardzo poważny problem krajów Europy, USA, Afryki południowej
W Polsce potwierdzone w 1975 roku, zwłaszcza Wielkopolska, Pomorze - tam średnio 20% owiec serododatnich, tez północny-wschód
A w niektórych stadach zakażonych ponad 75% owiec
Visna: prawie tylko Islandia (kilka przypadków w Holandii)
Owce rezerwuarem (kozy?)
Wydalają zarazek z wydzieliną z nosa, też w ślinie, nasieniu, itp.…, w mleku
Zakażenie chyba głównie kropelkowe (zagęszczenie, owczarnie)
Jagnięta z siarą i mlekiem (rola mleka zbiorczego!)
Rzadko śródmacicznie, jatrogennie czy owady
Patogeneza i zjawiska odpornościowe
Wirus zakaża monocyty (makrofagi) i one we krwi = wiremia
Ale tylko 1 leukocyt na milion jest zakażony
Więc większość zakażeń subklinicznych (latencja i ewentualnie niewielkie ilości wirusa produkowane)
Jeżeli wirus „dysregulacja” i aktywacja makrofagów: powoli rozwijające się limfoproliferacyjne ogniska zapalne w pewnych narządach prowadzące do śmierci
Częściowo wynikające z komórkowej odpowiedzi immunologicznej wokół zakażonych makrofagów
Bo leki immunosupresyjne spowalniają przebieg choroby
Po kilku tygodniach pojawiają się przeciwciała i są na wysokim poziomie aż do śmierci (hipergammaglobulinemia)
Ale zwierzę nie jest w stanie uwolnić się od zakażenia
Bo ucieczka antygenowa + niezwykła oporność lentiwirusa na interferon
Maedi (postępujące zapalenie płuc)
Po okresie inkubacji rzadko krótszym niż 3 lata (do 8!)
Śródmiąższowe zapalenie płuc: naciek limfocytów i makrofagów w przegrodach międzypęcherzykowych
To powoduje ich zgrubienie czasem aż zamknięcie pęcherzyków
Płuca 2-3 razy cięższe, tęgie, gumowate
W płucach pojawiają się skupiska „grudek” chłonnych
Postępujące chudnięcie, duszność początkowo tylko powysiłkowa, lekki wypływ z nosa, kaszel, ewentualnie ronienia
Dobra opieka nieco wydłuża życie
Wtórne zakażenia, stres, ciąża, złe żywienie itp. pogarszają
Śmierć po 3-8 miesiącach
Visna
Czasem inkubacja tylko kilka miesięcy (ale do 9 lat)
Demielinizacyjne ogniska zapalne w OUN, głównie w substancji białej okolicy komór (szczególnie sploty naczyniówkowe) i opon
Początkowo lekka słabość kończyn miednicznych, potem nie nadążają za stadem, przewracają się „bez powodu”, chudną
Drżenia mięśni twarzy i warg
Niedowłady, porażenia, zanik mięśni
Bez gorączki, apetyt jest, przytomność też
To może trwać latami z okresami remisji
Możliwości rozpoznawania i zwalczania
Wywiad, badanie kliniczne, sekcja, histopatologia
Serologia (AGID, ELISA, do potwierdzenia Western Blot)
Izolacja wirusa lub wykazanie RNA metodami RT-PCR
Choroba nieuleczalna, szczepień brak
Gruczolakowatość płuc owiec - Adenomatoza
Ważna choroba owiec (i kóz) o przebiegu podobnym do Maedi
Wykryta w Afryce Południowej (Jaagtsiekte), ale występuje na całym świecie z wyjątkiem Australii (zwalczone w Islandii wybiciem prawie wszystkich owiec)
W Polsce duży problem od 1979 roku, obowiązek rejestracji
Niekiedy jednocześnie w stadzie z Maedi
Deltaretrowirus mało poznany (nie daje się hodować in vitro)
Szerzy się z zakażonymi owcami (wydzielina z dróg oddechowych, ślina) chyba drogą aerogenną
Powoduje gruczolaki i gruczolakoraki w płucach z przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych, dużo wysięku w oskrzelikach
Inkubacja 1-3 lat (jagnięta krócej), skryty początek: męczenie się, duszność, kaszel, wypływ z nosa, wtórne infekcje, śmierć
Rozpoznanie: sekcja i histopatologia, innych metod nie ma
Choroba nieuleczalna, szczepień brak
Choroba graniczna (Border disease)
Wrodzona choroba wirusowa owiec (wyjątkowo bydła, kóz)
Opisana w 1940 roku na granicy Anglii i Walii, potem na całym swiecie
Etiologia
Pestiwirus (BDV) bardzo podobny do wirusa pomoru klasycznego świń i niemal identyczny z wirusem BVD-MDV
Serologiczne różnice między BDV a BVD-MDV nie są większe niż pomiędzy BDV
Chorobotwórczy dla owiec, ale zakaża też bydło, kozy, świnie
Chorobotwórczy dla nich? (Doświadczalnie tak)
Zwykle szczepy niecytopatogenne
Dość wrażliwy (w 56°C ginie po 20 minutach)
Epidemiologia
Mało poznana ze względu na podobieństwo do BVD-MD
Trwałe zakażenie przeżuwaczy po infekcji prenatalnej
Z udziałem bydła
I dożywotnia wiremia i siewstwo wirusa
Wirus wnika chyba różnymi drogami (alimentarnie, aerogennie, jatrogennie, z nasieniem, w szczepionkach?)
Po I zakażeniu stada - do 50% ciąż zaburzonych
Potem mniej i endemicznie w stadzie
Z tego wynikają straty
Ponadto znaczenie w zaciemnianiu diagnostyki pomoru
Patogeneza i zjawiska odpornościowe
Zakażenie noworodka czy dorosłego - subklinicznie (ewentualnie słabszy rozwój jagnięcia)
Zakażenie w I połowie ciąży: wiremia u płodu bez odpowiedzi immunologicznej, tolerancja i trwała infekcja
Zakażenia w II połowie ciąży: odpowiedź immunologiczna i nie choruje lub choruje
Różne skutki dla płodu zakażonego kotnej samicy zależne od stopnia zaawansowania ciąży, od szczepu, jej odporności itp.
Zapalenie łożyska - gorszy rozwój płodu (słabe jagnięta) lub
Obumarcie i mumifikacja płodu, martwo urodzony
Demielinizacja, ogniska martwicowe w OUN - „drżączka” (może po 3-4 m-cach ustąpić), wodogłowie, niedorozwój móżdżku lub inne wady rozwojowe
Zaburzenia rozwoju skóry - nienormalny „karakułowy” włos noworodka („Hairy shaker disease”)
Możliwości rozpoznawania - jak BVD-MD
Możliwości zwalczania - jak BVD-MD
(próbowano tez szczepić owce szczepionkami przeciwko BVD-MD)
Choroba skokowa owiec (Louping ill)
Zakaźne encephalomyelitis owiec na Wyspach Brytyjskich, Hiszpania, Norwegia, Bułgaria, były ZSRR, (Polska?)
Zakażenia też: koza, bydło, koń, dzikie przeżuwacze, ptaki, człowiek (?)
Należące do grupy „odkleszczowych” zakażeń mózgu
Wirus z rodziny Flaviviridae, rodzaj Flavivirus, wrażliwy
Przenoszony przez penetrację Ixodes ricinus (wiosna, lato)
Inne drogi? - mleko?, wdychanie pyłu z kałem kleszczy?
Wiremia często bezobjawowa, lub
Dwufazowa gorączka i przy drugiej: niezborność („skokowe” poruszanie się), drżenia, przeczulica, porażenia
Endemiczne tereny śmiertelność 5-60%, importowane - duża
Infekcje subkliniczne, trwała odporność po nich lub po chorobie
Są skuteczne szczepionki z inaktywowanym wirusem, akarycydy
U ludzi w I fazie gorączki objawy grypopodobne, w II - neurologiczne, zazwyczaj cofają się bez śladu
Różnica na sekcji
Epi37-03
- 1 -