Kalendarz

UWAGA: Poniższy tekst pochodzi z nieistniejącej już strony Bayushi Anjin

"Byli kochankami rozdzielonymi przez zdradę. Ale raz w roku mogą przekroczyć Rzekę Gwiazd" - Doji Shizue

Kalendarz Rokguański:

- rok składa się z dwunastu miesięcy. Miesiące w Rokuganie to miesiące lunaryczne więc, mają po 28 dni. Piętnastego dnia każdego miesiąca jest pełnia księżyca. Nów przypada ostatniego dnia każdego miesiąca. Rok rozpoczyna się razem z wiosną, w miesiącu który jest odpowiednikiem naszego kwietnia.

Miesiące			Pory roku
Nazwa potoczna	Nazwa oficjalna	Nasz odpowiednik	.
Zająca	Słońca	Kwiecień	Wiosna
Smoka	Księżyca	Maj
Węża	Hantei	Czerwiec
Konia	Akodo	Lipiec		Lato
Owcy	Doji	Sierpień
Małpy	Shiby	Wrzescień
Koguta	Bayushiego	Październik		Jesień
Psa	Shinjo	Listopad
Świni	Hidy	Gródzień
Szczura	Togashiego	Styczeń		Zima
Wołu	Fu-Lenga	Luty
Tygrysa	Dziesiątego Syna	Marzec

Festiwale Szmaragdowego Cesarstwa:
- Rokugańczycy w ciągu roku świętują wiele festiwali i ważnych wydarzeń. Często, festiwale te zwracają uwagę na zmieniające się pory roku bądź upamiętniają bitwy i bohaterów przeszłości. W najbardziej popularnych festiwalach każdego roku uczestniczą tysiące ludzi, przybywając do głównych miast Rokuganu z każdego zakątka prowincji Cesarstwa. Wiele z tych festiwali liczy sobie setki lat i symbolizuje najbardziej święte tradycje i ideały mieszkańców Rokuganu. Poniższa lista nie jest kompletna - w ciągu roku świętuje się tysiące innych festiwali, niektóre tylko lokalnie w kilku klanach, rodzinach czy wioskach.

Nazwa Festiwalu	Uwagi	Data
Oshogatsu	Nowy Rok	1 Zająca
Festiwal 7-5-3	Festiwal Pechowych Dzieci	13 Smoka
Festiwal Kwiatu Wiśni	Celebracja Wiosny	23 Smoka
Festiwal Lalek (Latawców)	Dzień Dziecka	25 Węża
Festiwal Chryzantem	Dzień pojawienia się Kami na ziemi	6 Konia
Festiwal Kanto	Najcieplejszy dzień lata	2 Owcy
Festiwal Setsuban	Rozpoczęcie Jesieni	8 Koguta
		lub Celebracja Jesieni	8 Psa
Festiwal Bon	Święto Zmarłych	28 Psa
Festiwal Rzeki Gwiazd	Dzień Zakochanych	9 Świni
Festiwal Gniewu Księżyca	Rozpoczęcie zimy i Zimowych Dworów 7 Szczura
Dzień Krzyków	.	4 Tygrysa
Toshi no Ichi	Sylwester	28 Tygrysa
Festiwale Kami	Na cześć założycieli Wielkich Klanów	różnie

Uwagai:
Uważny i dociekliwy czytelnik może zauważyć pewne niezgodności z Winter Court: Kayuden Seppun. Śpieszę rozwiać wątpliwości. Festiwal Kanto w oryginale odbywa się 2 dnia miesiąca Koguta i jest określony jako najcieplejszy dzień lata. Jednak miesiąc Koguta to pierwszy miesiąc jesieni, dlatego przesunęłam festiwal Kanto na miesiąc Owcy (nasz lipiec).
Druga niezgodność dotyczy dnia, w którym odbywa się Festiwal Setsuban. W Winter Court: Kyuden Seppun podany jest 8 dzień miesiąca Małpy, lecz miesiąc ten jest jak nasz sierpień, dlatego przesunęłam Festiwal Setsuban - święto jesieni na 8 dzień miesiąca Koguta. Można jednak przesunąć go na 8 dzień miesiąca Psa, wtedy będzie to 8 dzień i 8 miesiąc, a liczba osiem jest uważana za szczęśliwą. (Natomiast według "Kodeksu Bushido" Festiwal Setsuban odbywa się na zakończenie jesieni, pokrywając się czasowo z Festiwalem Gniewu Księżyc - przyp. Bayushi Anjin)
Ostatnia niezgodność wiąże się z podręcznikiem głównym i w/w książką. W podstawce napisano, że miesiące w Rokuganie mają po 29 dni (nieparzyste) lub 30 dni (parzyste). Jednak w WC:KS napisano, że ostatni dzień miesiąca ma numer 28. Proponuję przyjęcie 28-dniowych miesięcy, to ułatwi między innymi wyznaczanie tygodni.
Na tym kończą się wprowadzone przeze mnie zmiany, choć musze zaproponować jeszcze jedną. Festiwal 7 - 5 - 3 moim zdaniem powinien odbywać się 8 dnia, a nie 13, z tego prostego powodu, że podczas Festiwalu błogosławi się dzieci, które narażone są na pecha, ze względu na ich wiek (7, 5, 3 to liczby pechowe).

Oshogatsu
Cztery Świątynie znajdują się w pobliżu Kyuden Seppun i są centrum religijnym Rokuganu. Mnisi z tej świątyni nie są zwolennikami poglądu jakoby oświecenie można było osiągnąć poprzez odcięcie się od świata. Często opuszczają swoją świątynię i służą jako doradcy. W związku z tym znają się na etykiecie, dyplomacji i innych umiejętnościach godnych. W świątyniach tych przechowywanych jest wiele artefaktów i reliktów, a najsławniejszymi spośród nich są cztery święte dzwony. Dzięki temu, że utrzymują kontakty ze światem zewnętrznym reprezentują całe Bractwo Shinsei na zewnątrz i są uważani za przywódców Bractwa.

Festiwal 7-5-3
Festiwal ten obchodzony jest 13 dnia miesiąca Smoka w intencji dzieci Cesarstwa. O świcie tego dnia wszyscy pięcioletni chłopcy i siedmio- i trzyletnie dziewczynki idą do pobliskich świątyń, gdzie mnisi Shintao błogosławią je i modlą się za ich przyszłość. Liczby te są uważane za pechowe, więc dzieci w tym wieku, mogą być podatne na wpływ złych duchów i pecha. Mnisi palą kadzidła, dzwonią dzwonami i zapalają świece, by modlić się za ich bezpieczeństwo i zdrową przyszłość.
Dzieci ubrane w swoje najlepsze ubrania, prowadzone są przez rodziny, które na twarzach mają białe welony. Welony odwracają uwagę przodków i dobrych duchów od członków rodziny, by te widziały tylko dzieci. Oprócz wizyty w świątyni szczęście przynosi także zakup chitose-ame (cukierka tysiąca lat), dzięki któremu przodkowie z ostatniego tysiąclecia również zostają włączeni w obrządek.

Festiwal Kwiatu Wiśni
W Szmaragdowym Cesarstwie kwiaty, trawa czy drzewa są postrzegane jako symbole życia, a nie jako przedmioty materialne. W związku z tym wiele rokugańskich festiwali ma nazwy na cześć kwiatów, takich jak chryzantemy, irysy czy białe orchidee. W kwiatach rokugańczycy dostrzegają uniwersalne prawa natury, niekończący się cykl Niebiańskiego Porządku: narodziny, śmierć, odrodzenie. Wydarzenia te świętowane są każdej wiosny od niepamiętnych czasów. Na przykład, pierwszy zapisek o oglądaniu kwiatów wiśni pojawia się w "Historii Genji", historycznej opowieści napisanej w drugim stuleciu by uczcić życie najstarszego syna Pierwszego Hantei. Cały rozdział tej pracy poświęcony jest opisowi przyjęcia oglądania kwiatów wiśni, na którym członkowie dworu Cesarza Hantei zebrali się pod drzewem wiśni, by zabawiać się jedzeniem, muzyką i poezją aż do późnej nocy. To właśnie wtedy Genji "Promienisty Książę" poznał swoją wieczną miłość, Oborozukiyo - "Panią Zamglonego Księżyca". Festiwal Kwiatu Wiśni odbywa się dwudziestego trzeciego dnia miesiąca Smoka.
Podziwianie kwiatów wiśni ma długą i doniosłą tradycję od czasu, gdy pierwszy Hantei i jego panna młoda posadzili drzewo wiśni w ogrodach Otosan Uchi, by uczcić narodziny swojego syna. Jamausuki, główna wyspa Wysp Jedwabnych i Korzennych, jest uważana za najwcześniejsze centrum wiary w Cesarstwie. Po dziś dzień drzewa wiśni rosną we wszystkich zakątkach wyspy. Według legendy o Daikaihime, córce Kuroshina (kami rolnictwa, przedstawianej ją jako bogini wiosny i wiosennej obfitości) jej duch może wcielić się w drzewo wiśni dzięki czemu Daikahaima może odwiedzać Rokugan. Od wieków ludzie zbierają się pod drzewami wiśni, modląc się do Kuroshina o obfite zbiory, wierząc przy tym, iż jego córka zaniesie ich modły na jego dwór.

Festiwal Lalek (Latawców)
Dwudziestego piątego dnia miesiąca Węża urządzany jest Festiwal Lalek. Początkowo przeznaczony tylko dla dziewczynek, niedawno wszedł zwyczaj dopuszczania do niego również chłopców. Kiedy dziewczynki pokazują swoje lalki, chłopcy puszczają sportowe latawce o lśniących kolorach i wspaniałych kształtach. Dzieci często dostają bardzo drogie prezenty od swych rodzin. Prezenty te mają się przydać dzieciom, w ich przyszłym dorosłym życiu. Młode dziewczęta pouczone przez dworzan i najlepsze służące ze swoich rodzin, zakładają zielone kimona i ustawiają lalki w wejściowym holu swoich domostw, tak jakby lalki były cesarskimi dyplomatami. Budują też warstwowe podwyższenia, na których układają najpiękniejsze i najdroższe lalki, przedstawiające Cesarza, Cesarzową, osoby towarzyszące i muzyków w dworskich ubraniach. Następnie dziewczynki odwiedzają domy przyjaciółek, by okazać szacunek dla piękna lalek.

Festiwal Chryzantem
Szóstego dnia miesiąca Konia, uważanego za dzień zstąpienia Kami na ziemię, w całym Szmaragdowym Cesarstwie odbywa się pełen przepychu Festiwal Chryzantem. Choć jest to najpopularniejszy z festiwali, jego popularność, nie wynika z jego ważności, ale ze sposobu w jaki jest obchodzony. Na siedem dni (cztery przed i trzy po) wszystkie prace zostają wstrzymane i nawet wieśniacy nie mogą wziąć do rąk swoich narzędzi. Gdy wszelka praca ustaje, Cesarstwo świętuje dynastię i długowieczność Hantei. Tylko w dniu samego Festiwalu można podjąć pracę, lecz nawet wtedy tylko w celu uczczenia Kami.
Chryzantema jest symbolem cesarskiej rodziny, ich starożytnych powiązań z Matką Słońce i wszystkich Kami, które zeszły na ziemię z Niebiańskiego Porządku. Jest to święto nie tylko Cesarskiego Domu, ale również założycieli Siedmiu Wielkich Klanów.
Mówi się, że czwartego dnia po święcie stwory z Krain Cienia ustawiają ogromne, krwawe ognisko, w które wrzucają jeńców i innych nieszczęśników. Rokugańczycy wierzą, że świętują dzień Powrotu Mrocznego Boga, legendarny dzień, w którym Fu Leng powstanie ze swej Plugawej Otchłani i ukradnie moc Cesarskiego Domu. Z tego powodu, dziesiątego dnia miesiąca Konia, wielu rokugańczyków pozostaje za zamkniętymi drzwiami - tak na wszelki wypadek.

Festiwal Kanto
Podobnie jak Festiwal Chryzantem czy Irysów, Festiwal Kanto wywodzi się z pradawnych okresów rokugańskiej historii. W rzeczywistości nazwa i cel tego festiwalu pochodzi z legend starożytnych plemion Isawa, które wierzyły, że "podczas lata ogarnia nas senność wywołana gorącem i intensywną pracą od czego można zachorować na chorobę snu"
Tak więc drugiego dnia miesiąca Owcy, podczas najgorętszej części lata, mieszkańcy Rokuganu wznoszą kanto, wielkie słupy z drewna i odłamków różowego kwarcu, wieszają na nich latarnie, które świecą w dzień i w nocy przez trzy następne dni. Rokugańczycy mają nadzieję, że dzięki temu odpędzą sen i staną się bardziej wydajni i aktywni. Kanto przypominają także kłos ryżu, co ma zapewnić obfite plony w nadchodzącym roku.

Festiwal Setsuban
W trakcie wielu festiwali, włączając w to słynne święto Setsuban, składa się ofiary z kwiatów, by zabezpieczyć się przed chorobami i kataklizmami. Tak jak kwiaty drzewa wiśni są czczone jako symbol wiosny, tak kolorowe liście od dawna są symbolem jesieni. Od zamierzchłych czasów ludzie zbierali się, by podziwiać jesienne barwy drzew. Rokugańskie zamiłowanie do robienia wycieczek w celu podziwiania jesiennych liści znajduje swe ujście podczas Festiwalu Setsuban. Świętuje się wtedy zmianę roku z wiosennego i letniego czasu wojny na długie miesiące pokoju podczas śnieżnej pory roku. Z tego powodu Festiwal Setsuban odbywa się ósmego dnia miesiąca Koguta, lub według innych źródeł ósmego dnia miesiąca Psa. Żaden człowiek nie może tego dnia przelać krwi, egzekucje są wstrzymywane, drobni więźniowie uwalniani, a Cesarstwo świętuje nadchodzący pokój.

Festiwal Bon
Ostatniego dnia miesiąca Psa rokugańczycy świętują Festiwal Bon. Podczas tego święta oddają cześć zmarłym, uspokajając dusze swych przodków. Jest to również czas wspomnień, gdy ludzie mówią do dawno zmarłych przyjaciół i bliskich, poszukując zrozumienia tajemnicy śmierci. Festiwal Bon jest bardzo honorowym świętem, podczas którego przodkowie słyszą prośby swoich rodzin i poszukują dla nich pomocy w nadchodzącym roku.
Ulice Otosan Uchi (podobnie jak większości innych miast Rokuganu) wypełniają się wyobrażeniami Wielkich Kami, mitycznych Smoków, duchów o białych twarzach i zjaw przeszłości. Podczas Festiwalu Bon dusze przeszłości zbliżają się do swych potomków. Przodkowie oceniają każde działanie z przeszłości i nakazują pokutę za każdy błąd. W zamian przodkowie powinni okryć przed swymi potomkami wiedzę potrzebną im w przyszłości i patrzeć przychylnie na tych, którzy stosownie czczą pamięć o nich.
Festiwal ten wyróżniają sztuczne ognie, wraz z paradami, muzyką, tradycyjnymi tańcami i długimi wijącymi się serpentynami. Ciastka zrobione z białego ryżu i pokryte brązowym cukrem, przypominają ludziom, że śmierć (symbolizowana przez biel) jest częścią całego życia niezależnie od tego, gdzie się skrywa. Festiwal święci zarówno życie jak i śmierć i ludzie czczą dwoje życie, bawiąc się w wielkich paradach, przemierzających ulice miasta.
Zwyczajowo koniec festiwalu wyraża się przez zapalenie małych, kolorowych papierowych latarni, na których zapisano imiona duchów tych, którzy odeszli w ciągu minionego roku. Dusze, które nie mogą przejść przez Most Gwiazd do Jigoku mogą podążyć za zapalonymi latarniami i odnaleźć drogę do spokoju. Latarnie mogą również oświetlić duchom przodków, które pojawiły się na festiwalu, powrotną drogę do krainy zmarłych.

Festiwal Rzeki Gwiazd
Ponad pałacami i wioskami Rokuganu znajduje się gruba, jasno świecąca część nieba określana mianem "Rzeki Gwiazd" bądź "Naszyjnikiem Amaterasu". Po obu stronach naszyjnika znajdują się dwa ogromne, jasne klejnoty, znane jako Tkaczka i Pasterz. Mówi się, że gwiazdy te są kochankami, którzy mogą spotkać się tylko dziewiątej nocy dziewiątego miesiąca. Do czasu, gdy Rzeka Gwiazd nie wyleje z brzegów, kochankowie mogą przekroczyć niebo, by spędzić razem jedną noc w roku.
Nazwa pierwszej z gwiazd pochodzi od Isawa Tanata, wziętej od swej rodziny, gdy Shinjo wyruszyła na Płonące Piaski. Legenda mówi, że Tanata była tak wspaniałą tkaczką, że Fortuny błagały Shibę, by pozwolił jej żyć wiecznie i tkać dla nich ubrania. Drugą gwiazdą jest Akodo Ujihata. Był on pomniejszym członek domu Akodo, prostym pasterzem. Gdy nie dostali zgody na ślub, modlili się do fortun by te dały im możliwość bycia razem. Gdy umarli Fortuny wzięły ich do niebios i umieścili ich na końcach Rzeki, by mogli patrzeć na siebie przez gwiezdną drogę, nie plamiąc honoru swych rodzin. I tak, raz każdego roku, dwoje kochanków może być razem.
Ludzie w całym Rokuganie gromadzą się tej nocy, by przyglądać się dwójce niebiańskich kochanków. Święto to jest najbardziej romantycznym dniem w roku. Kochankowie spotykają się w tajemnicy, podczas gdy ich przyjaciele i rodzina są na festiwalu. Dodatkowo rokugańczycy piszą życzenia i miłosne marzenia na długich, cienkich tasiemkach kolorowego papieru, zawieszając je na bambusowych gałązkach, udekorowanych niewielkimi ozdobnikami.

Festiwal Gniewu Księżyca
Rokugańczycy świętują zimowe festiwale, takie jak Festiwal Gniewu Księżyca, w czasie Zimowych Dworów. Śnieg jest oczywiście symbolem zimy i swym białym kocem okrywa wszystko, co możemy zobaczyć podczas innych pór roku. W tym samym czasie, jednak, zimowy krajobraz pozornie pozbawiony czegokolwiek, oferuje cień nowego życia, czy to poprzez kwiat śliwy, wschodzący w pączku, czy maleńki listek trawy - zwiastuny tego, co nadchodzi. W ten sposób śnieg stał się symbolem Zimowych Dworów, czasu, gdy rodziny z całego Cesarstwa spotykają się, by w pokoju przedyskutować stary rok i początek nowego. Układane są nowe plany, podpisywane traktaty i nadchodzi nowa nadzieja na pokój - zarodek nowego życia w świecie zimy. Z tego właśnie powodu śnieg jest ulubionym tłem dla Rokugańskich dramatów, szczególnie w przedstawieniach teatru Kabuki. Śnieżny krajobraz ukazuje kontrast pomiędzy całkowitą bielą, która pokrywa całe życie, a zarodkiem nadziei w obliczu śmierci. Zważywszy, że kwiaty i listowie odsłaniają siłę życia natury, tak śnieg jest symbolem świata zimy, ciemności i śmierci, ale jest również zapowiedzią zbliżającego się życia.
Bezpiecznie otoczeni przez przyjaciół i rodziny, dyplomaci wstrzymują wszystkie przemowy od zachodu słońca siódmego dnia miesiąca Szczura do wschodu słońca dziewiątego dnia tego samego miesiąca, w celu złożenia daniny Księżycowi. Rokugańczycy świętują Festiwal Gniewu Księżyca w całkowitej ciszy, bez żadnego słowa wypowiedzianego przez dwa dni. Mówi się, że każdy kto zakłuci ciszę, naraża się na gniew Pana Księżyca.
Księżyc zawsze obecny na nocnym niebie obserwuje ziemie Szmaragdowego Cesarstwa zawistnym okiem. Rokugańczycy wieżą, że księżyc jest domem Onnotangu, ojca Kami i męża Amaterasu Omikami, Matki Słońce. Tam spoczywa cała nienawiść, której Ojciec Księżyc nie szczędzi ludziom mieszkającym poniżej, pogarda i złość jaką czuje do swoich dzieci, które próbował zniszczyć, gorycz z powodu oszukania go przez żonę tak wiele lat temu. Księżyc zawsze pozostaje na nocnym niebie, nie ważne jak daleko człowiek odejdzie, do jakiegokolwiek miejsca by nie podróżował. Ojciec patrzy zawsze gotów zniszczyć to, co utracił przez najstraszliwszą zdradę.
Dlaczego w takim razie istnieje Festiwal ku czci Księżyca? Po części, by odwrócić jego gniew i spędzić bezpiecznie kolejny rok pod jego uśpionym okiem. Jednak księżyc jest nie tylko samotnym istnieniem, ukazuje się wszędzie i zawsze w idealnej formie. Ukazuje się jako odbicie w pojedynczej kropli wody w czyjejś dłoni, bądź jako kropelka rosy na listku trawy. Wbrew tej podzielonej i wielorakiej widocznej mocy, księżyc sam w sobie jest niezmienny, jest jednością, która nigdy nie odejdzie.

Dzień Krzyków
Dzień Krzyków, chłopski festiwal świętowany czwartego dnia miesiąca Tygrysa, jest świętem podczas, którego rokugańczycy z niższych klas zbierają się, by wyzbyć się nagromadzonych w ciągu roku stresów i lęków, dzięki krzyczeniu z całych sił na Osano-Wo. Samurajowie zazwyczaj unikają tego święta (to poniżej ich godności). Wiele wiosek czyni z Dnia Krzyków konkurs, w którym sprawdza się głośność, czas trwania i treści okrzyków. Okrzyki dotyczą poprzednich zbiorów, niegrzecznych dzieci i nieodpowiedniego zachowania żon.
Największe święto Dnia Krzyków odbywa się w Mura Sabishii Toshi, gdzie został wymyślony festiwal. Początki święta znaleźć można, gdy wiele lat temu ogromne tsunami zniszczyło nabrzeżną wioskę. Całoroczne plony zostały zniszczone i wielu wieśniaków zabitych. Cała wioska była w nieładzie. Starszy chłop imieniem Iochi uważał tsunami, za niczym nie zasłużony atak Osano-Wo. Stanął na ogromnym kamieniu i zaczął krzyczeć z całych sił, wygrażając pięściami niebu. Gdy ludzie z wioski usłyszeli jego krzyki, dołączyli się do jego protestów. Słońce wyjrzało zza chmur, oświetlając ocalonych mieszkańców wioski, krzyczących i wygrażających niebu. Wieśniacy przesunęli kamień do wioski i aktualnie korzystają z niego jako z platformy do corocznego święta. Nie ma nic dziwnego w wielodniowych podróżach, tych, którzy chcą wziąć udział w oryginalnym Dniu Krzyków.

Toshi no Ichi
Rok kończy się festynem, o nazywie Toshi no Ichi, odbywającym się tuż przed Festiwalem Nowego Roku (dwudziestego ósmego dnia miesiąca Tygrysa), który ma przygotować Cesarstwo na nadchodzący rok. Uczestnicy przygotowują się na wizytę na ziemi Kami i Matki Słońce. Uważa się, że patrzą oni na ten dzień życzliwie. Domy są wysprzątane, ulice zamiecione, a daymio zwyczajowo dają chłopom nowe ubrania.
Podczas festynu rokugańscy chłopi wieszają w swoich domach liny zrobione ze słomy, zwane shimenawa, by złe duchy starego roku nie mogły wejść. Gdy festiwal się kończy taśmy słomy są palone wraz z festiwalowymi ubraniami, by odesłać stare duchy. W domach rodziny tworzą specjalne ołtarze, zwane toshidana i kładą na nich ciasteczka ryżowe, sake i inne jedzenie, by uhonorować duchy Nowego Roku.
O zmierzchu w dniu poprzedzającym Nowy Rok, mnisi Shintao odprawiają wielki rytuał, by oczyścić świątynie. W całym Rokuganie świątynie pustoszeją, ich ściany i podłogi są szorowane świeżą wodą, a dzwony dzwonią. Gdy dzwony zagrzmią czterdzieści dziewięć razy (siedem razy siedem, dla życzliwych i gniewnych aspektów Siedmiu Fortun), mnisi ponownie witają chłopów i szlachtę w świątyniach.

Festiwale Kami
Świętowane w ciągu całego roku Siedem Festiwali Kami rzadko odbywają się poza klanami, ku czci których są odprawiane.
Smoki świętują dzień swojego założyciela siedemnastego dnia miesiąca Zająca.
Jednorożce natomiast dwudziestego dnia miesiąca Konia.
Skorpiony świętują mądrość Bayushiego dwudziestego ósmego dnia miesiąca Owcy.
Dziwnym zbiegiem okoliczności Feniksy oddają cześć swemu Kami następnego dnia, pierwszego dnia miesiąca Małpy
Potomkowie Żurawia organizują piękny festiwal pierwszego dnia Koguta (również znanego jako miesiąc Żurawia)
Kraby zaświadczają o odwadze Hidy w konkursie chełpliwości trzeciego dnia miesiąca Świni.
Lwy organizują festiwal ku czci Akodo odbywa się piętnastego dnia miesiąca Tygrysa, gdyż mówi się, że tego dnia odważne serca są szczególnie pobłogosławione.

---