REPORTAŻ
obecność podmiotu mówiącego w świecie przedstawionym.
opiera się na : dziennikarstwie, literaturze, socjologii.
Teoria gatunku reportażowego w latach 60-tych XX wieku:
Jacek Maziarski : „Anatomia reportażu” 1966
Melchior Wańkowicz : „Karafka LaFontaine'a””Prosto od krowy” „ O poszerzenie konwencji reportażu”
Według Wańkowicza reportaż to odnoszenie wrażenia ze zdarzenia do świadomości ludzi, którzy tego nie widzieli.
Kazimierz Koźniewski
Jerzy Lowell
1. Linia rozwoju reportażu:
Pisma starożytne i średniowieczne :
- Juliusz Cezar
- Pliniusz Młodszy
-Gall Anonim
-Wincenty Kadłubek
-Jan Długosz
Literatura podróżnicza
-istniejąca już od antyku (Grecja i Rzym)
-pisanie w pierwszej osobie liczby pojedynczej - „ja” reporterskie-sensualizm narracji reporterskiej.
-itinerarium
-periegeza opisy podróży zwłaszcza do miejsc świętych - bedekery.
Czas wielkich odkryć
-1492 odkrycie ameryki (szereg pism)
-Marco Polo - słynne opisy świata
-wyprawy misjonarzy do Chin
-relacja Casco da Gamy
Rewolucja przemysłowa, przełom XIX i XX wieku
-nowoczesne technologie
-nowoczesna prasa informacje przekazywane szybciej , zmiana myślenia linearnego na asocjacyjnego
-triumf literatury z gatunku realizmu i naturalizmu:Zola, Balzak, Dostojewski.
-uczyła faktu, szukania, penetracji autorskiej zwrotu w stronę rzeczywistości.
Lata 20,30-te XX wieku.
-szał literatury faktu
-Rosja radziecka - grupa Lef i Nowy Lef
-podpatrywanie ciężkiej pracy proletariatu
-Niemcy Sachbuch, Sachschrift, Sachliteratur
-Wielka Brytania -Wen-fiction
-powstawanie biografii autobiografii, literatury autentyku
-zapotrzebawanie na opis nowych czasów
W Polsce pojawiają się dwie grupy literackie , środowiska autorskie dzięki którym dotarła do Polski literatura autentyku.
Zespół literacki „Przedmieście”- czyli margines, peryferia.
Przedstawiciele : J.Kornacki i W.Boguszewska
Popularyzacja pojęcia „literatura faktu” Pojęcia tego po raz pierwszy użył Aleksander Wat w 1929 r. w „wiadomościach literackich”.
Biografie, autobiografie,dzienniki,konkursy na wspomnienia
Wydają „pamiętnik bezrobotnych, chłopów, robotników”
Tygodnik „Wiadomości literackie” założony i kierowany przez Mieczysława Grydzewskiego,oskarżanego o faszyzm.
-Nakład 10 tysięcy egzemplarzy.
-odbiorcy są burżuazją, inteligencją.
-po raz pierwszy powstała w gazecie rubryka reportażu( Wiersz Tuwima „ Czterowiersz na warsztacie” o łódzkich tkaczach.)
Autorzy :
Miron Mironowicz „ Więzienie w Baranowiczach”
Ewa Szalburg -> Zarembina „Myjcie owoce”- tytuł zaczerpnięty z plakatu więziennego, opisała więzienne realia czasów sanacji.
Wanda Melcer - podczas wojny pracowała jako tłumaczką np. w procesie norymberskim, pisała o środowiskach żydowskich np. o obrzezaniu. Autorka „Polskich Gejszy”, „Miasto w mroku”, „Czarny ląd- warszawa”.
Rebin Rant „ Reportaż ze szkoły specjalnej -podrzutki czystej i nieczystej rasy” - ukazanie odmienności kulturowej.
Konrad Wrzos -tematyka Niemiec faszystowskich
Irena Krzywicka - „proces gorgomowy”
Wańkowicz
Koźniewski
Reportaż zagraniczny
Brazylia A.Słonimski, Umiłowski, Wańkowicz, Prószyński, Fiedler.
ANTOLOGIA
-Koźniewski i Ewa Sabelarka- „7599 dni II RP.”jest to portret tego co działo się w 20-leciu międzywojennym.
-„Wstęp” K.Koźniewski pisze że reportaż to kopciuszek polskiej publicystyki w latach 20-tych.W kolejnych latach był już primadonną, oraz że reportaż przypomina cebulę o wielu łuskach.
EWOLUCJA REPORTAŻU
Nowe środki przekazu - surowość opisu np. u Różewicza.
1945 -1949 przyjęcie socrealizmu
pisma „Odrodzenie” i „Kuźnica” „Tygodnik powszechny” „Dziś i jutro” „ Nowiny literackie”
Edmund Osmańczyk, Ogrodziński, Mercel, Patroment, Jasienica, Tyrman, Koźniewski.
Tematy reportaży :
Opis życia w rujnowanej stolicy
Doświadczenia repatryjańskie
Reforma rolna ,industrializacja
Zapisa podnoszenia się gruzów państwa po wojnie
Stosunek do nowych terenów ziem odzyskanych.
1949-1955 -okres zapaści polskiego reportażu.
Opis budowy Nowej Huty
Edukacja chłopów
Bohater reportażu to chłop, pracownik PGR, oborowy lub oborowa.
J.Andrzejewski jako autor.
1956 - cenzura
Czasopismy „Po prostu” z 1955
Koniec epoki, jesień 1957
Wolność
Powstanie, rewolucja
Obecność Niemców, Ukraińców
Tolerancja
Doświadczenia więźniów stalinowskich
Kondycja ludności na ziemiach odzyskanych
Podróże zagraniczne
Lata 60-te.
Do głosu dochodzi Gomułka
Okres stabilizacji
Kapuściński, Kąkolewski, Strońska, Krall, Seidler, Lowel,.
Tytuły: „ Tygodnik kulturalny” „Polityka „ „Tyg. Powszechny” „Życie literackie” „Argumenty”
Penetracja prowincjonalnych zaciszy
Temat wielkiej budowy np. budowa Nowej Huty
Cykl reportaży Kapuścińskiego „ Busz po polsku”
1964 -list 34 przeciwko polityce rządu. Proces. Skazani na 3 lata więzienia.
Lata 70-te- złote lata reportażu
Literalizacja cenzury
Wykrystalizowanie się doktryny , propaganda sukcesu,
Zakłamanie w sferze publicznej
Od 1973 reportaż trzeba czytać , szukając tam drugiego dnia.
Lowel, Koźniewski, Seidler, Krall, Chlebowski
Reportaż- przypowieścią, groteską, metafora.
Lata 80-te
Cenzury reportażu pojawiają się wraz z cenzurami politycznymi
Liberalizacja cenzury zniesionej w 1991.
Sierpień 80.
Stan wojenny 13 grudnia 1981
1989 obrady okrągłego stołu
zwycięskie wybory , ukazuje się pierwszy numer „Gazety Wyborczej”
reportaż ma ubogą formę artystyczną.
Nurt Rozliczeniowy :
rozliczenie z betonem partyjnym, dygnitarzami
spowiedź grona dziennikarskiego o lojalkach
nadmiar egzaltacji w reportażu
nie pogłębiony intelektualnie
Po stanie wojennym:
polaryzacja polskiego środowiska dziennikarzy
wydania antologii reportaży
pisma „reporter” redaktora Pieleckiego
„Tygodnik kulturalny” „Przegląd tygodniowy” „Polityka” „Odra” „Kultura” „Literatura”
Krytyka :
PGR-ów -przez Brykalskiego
Wilkiej budowy Nowej Huty
Skompromitowana propaganda sukcesu