"Oda do młodości" - cechy klasyczne i romantyczne

Cechy klasyczne:

• użycie gatunku wywodzącego się ze starożytności - ody,

• nawiązanie do mitologii greckiej (np. młodość przybiera postać bogini Hebe, za wzór młodych stawia się mitologicznego Heraklesa),

• hasła braterstwa, przyjaźni, jedność wiary w wykształcenie;

• należy walczyć ze swoją słabością, dążyć do doskonałości;

• podporządkowanie jednostki zbiorowości;

• wiara w możliwości ulepszenia świata;

Cechy romantyczne:

• apoteoza młodości,

• "serce" i "duch" - jako wartości, których brak "starym"; ulubione pojęcia romantyków, przeciwstawiane rozumowi i wiedzy,

• wiara w możliwość irracjonalnego działania ("tam sięgaj gdzie wzrok nie sięga, łam, czego rozum nie złamie"),

• siła uczuć, bezpośredniość wypowiedzi, gorąca wiara w zwycięstwo - odległe od klasycznego umiaru i harmonii,

• motto z Schillera - "Stare formy padają w ruinę";

• gwałtowność wezwań do przemiany świata;

• patriotyzm, rewolucjonizm;

• egoizm i wyrachowanie starych przeciw altruizmowi (mądrości z zapału) młodych;

• wyjście poza racjonalizm;