WYKŁAD 11 25.05.2006.
Dystrybucja wina.
rodzaje opakowań:
kiedyś wino było sprzedawane w beczkach (całymi beczkami)
obecnie wino sprzedawane jest w butelkach
wśród nowoczesnych opakowań znalazły się opakowania kartonowe (wino sprzedawane podobnie jak mleko w kartonikach; niezłe wyjście i bardzo oszczędne - niski koszt produkcji)
wina do rozlewu muszą być stabilne:
koloidalnie (chemicznie) → w celu zapobiegania tworzeniu się zmętnień
biologicznie → w celu zapobiegania rozwojowi zakażeń (wtórnej fermentacji alkoholowej)
stabilizacja win:
w wyniku usunięcia mikroorganizmów lub ich zniszczenia
przez filtrację
tłoczenie wina przez filtry o porach, których średnica jest mniejsza od średnicy drobnoustrojów
w końcowym etapie rozlew wina do butelek na zimno w warunkach sterylnych
najbezpieczniejsza i najkorzystniejsza metoda oczyszczania
przez pasteryzację
każde działanie wysokiej temperatury na wino jest niekorzystne, stąd lepiej oczyszczać wino innymi sposobami
najczęściej stosuje się delikatną pasteryzację (50-55°C) przez kilka minut (ok.2 min.) → ostateczność przy stosowaniu wyższych temperatur
na koniec rozlew sterylny z zachowaniem środków ostrożności
czasem stosuje się rozlew na gorąco, który odbywa się jeszcze przed pasteryzacją → napełnienie butelek, zamykanie i delikatna pasteryzacja (po pasteryzacji produkt jest pewny i się nie zakazi)
przez dodatek antyseptyków
antyseptyki: kwas sorbowy, SO2
metoda niekorzystna, bo substancje te wpływają niekorzystnie na smak
przykładem jest siarkowanie tanich win
na koniec rozlew do butelek na zimno
butelki do win są na ogół barwne (zielone lub oranżowe), co zabezpiecza wino przed naświetleniem, które szkodzi produktowi (podobnie jest przy piwie)
zamykanie butelek
przez dostosowanie zamknięcia do wewnętrznego profilu szyjki = przez korkowanie
dobre korki
wytwarzane z kory dębu korkowego (dąb ten rośnie w cieplej strefie - Europa, Hiszpania, Portugalia; z drzewa tego zdejmuje się co jakiś czas korek, który odrasta ponownie po jakimś czasie)
wystarczająca przepuszczalność
nie wpływają ujemnie na jakość wina
odpowiednio zabezpieczają wino przed środowiskiem zewnętrznym
stosowane są do win wysokiej jakości
korki te są drogie
przez preparowanie korków z odpadów kory dębu korkowego przez różne zastępcze materiały (włącznie z plastikiem)
stosowane do win zwykłych i tanich oraz do szampanów
przez dopasowanie zamknięcia do zewnętrznego profilu szyjki
mogą to być: kapsle koronowe lub zakrętki
tanie (niedrogie)
nie wymagające wysiłku
łatwe do zamykania i otwierania
stosowane dla win popularnych i produktów winopodobnych
etykieta butelki
każda butelka musi ją posiadać (jest konieczna według normy z 1994 roku)
powinna zawierać komplet następujących informacji:
nazwa wyrobu (np. wino białe, wino owocowe)
nazwa firmowa (np. „Zagłoba”)
nazwa i adres producenta (kto i gdzie wyprodukował)
nazwa zakładu rozlewającego (jeśli producent wysyła w opakowaniach zbiorczych wino do rozlewu gdzie indziej, np. piwo bułgarskie rozlewane w Polsce; jest to zazwyczaj wyjście tańsze, m.in. ze względu na transport - w cysternach tańszy niż w butelkach)
pojemność opakowania (zwykle jest to 0,7 lub 0,75 l)
moc trunku (w % objętościowych - liczba ml alkoholu na 100 ml cieczy)
Rodzaje win i produktów pochodnych.
wina zwykłe produkowane z owoców (omawiane już wcześniej)
wina ziołowe - wermuty
pochodzą głównie z Włoch
na ogół stosowane jako dodatki, np. do koktajli
niezbyt nadają się do bezpośredniej konsumpcji
wina wysycane CO2
musujące
nasycone CO2 w czasie produkcji (przy nagrzewaniu zachodzi fermentacja prowadzona przez drożdże i wydzielany jest dwutlenek węgla)
cukier jest również dofermentowywany przez drożdże w butelkach (po rozlewie), a drożdże usuwa się później specjalnymi metodami, które nie powodują ulatniania się CO2 (uciekania gazu z wina)
proces jest pracochłonny i kosztowny
drogie szampany
gazowane
nasycone CO2 nie fermentacyjnym
nasyca się je dwutlenkiem węgla z butli (jak w syfonach)
tanie szampany (produkowane powszechnie w niektórych krajach z win gronowych, np. w Woli Wielkiej koło Bułgoraja)
miody pitne
również jeden z napojów fermentowanych i jeden z typowych polskich produktów
były wytwarzane w dalekiej przeszłości w krajach germańskich, słowiańskich, na Litwie
najpierw powstawały na bazie miodu pszczół dzikich, a potem miodu pszczół hodowlanych
są efektem fermentacji brzeczki miodowej
miód rozcieńcza się wodą lub sokiem owocowym
czasem dla poprawy smaku dodaje się chmiel, zioła lub przyprawy korzenne
maja różne nazwy w zależności od typu produkcji, a dokładnie od proporcji miodu do wody:
półtorak → 1 litr miodu i 0,5 litra wody (kiedyś sprzedawane w Peweksie)
dwójniak → 1 litr miodu i 1 litr wody (jest to jeszcze dobry miód, choć rzadko występuje na rynku, a najczęściej spotykany jest na lotnisku; jego nazwa własna to „babunia”)
trójniak → 1 litr miodu i 2 litry wody (obecnie najpopularniejszy)
czwórniak → 1 litr miodu i 3 litry wody
rodzaje miodów pitnych:
niesycone
otrzymane z brzeczki, kiedy mieszamy miód z wodą na zimno i oddajemy fermentacji
pozostaje w nim posmak świeżego miodu (nie zawsze korzystny) oraz posmak wosku i jest to smak niewyszukany
sycone
brzeczka + woda + miód → gotowanie
podczas gotowania wytracają się niektóre związki chemiczne zawarte w miodzie odpowiadające za posmak świeżego miodu oraz ulatnia się kwas mrówkowy (znajdujący się w niewielkich ilościach w miodzie i działający niekorzystnie na drożdże, co powoduje opóźnienie fermentacji)
miody te lepiej fermentują i lepiej się klarują
cydr
napój fermentowany typu wina
popularny szczególnie we Francji
produkowany z moszczów jabłkowych
na ogół ma niską zawartość alkoholu - moc ok. 4-5% (jabłka bowiem, z których jest on produkowany, zawierają niewielkie ilości cukru w suchej masie i przefermentowując dla poprawy smaku dają niewielką zawartość alkoholu)
podział A
wytrawne półsłodkie słodkie
podział B
zwykłe karbonizowane (gazowane)
dobry napój na letnie i upalne dni
w Polsce jest nadmiar jabłek, stąd próbuję się cały czas rozwinąć produkcje cydru
spirytus, wódka (gorzelnictwo)
napoje uzyskiwane w wyniku dwufazowej fermentacji
proces biologiczny
zamiana cukrów na alkohol przy użyciu mikroorganizmów (najczęściej drożdży)
liczy się uzyskanie nie przefermentowanego surowca, ale alkoholu o wyższym stężeniu niż w napojach fermentowanych
proces fizyczny
destylując wino uzyskiwano z niego „spirytus vini” - duch wina (to, co ucieka podczas destylacji wina; nazwa utrzymała się obecnie w farmacji)
historia
pierwsze opisy wódki pochodzą z III-VII wieku po Chrystusie
dawniej uzyskiwano z destylacji (stosując proste aparaty podgrzewane ogniem):
zboża (głównie ryż)
owoców
XII w. - Europa
zaczęto destylować różne roztwory alkoholu
traktowano je jako lekarstwo i trzymano w apteczkach (tzw. „woda życia” lub „woda paląca”)
do XIV w. produkowano alkohol w sposób rzemieślniczy (każdy dla siebie)
XVII w.
do produkcji gorzelniczej wprowadzono ziemniaki
potem również zaczęto produkcję z melasy (produkt uboczny przy produkcji cukru)