LAB74A, Ladoratorium z fizyki Piotr Pazdan


Laboratorium z fizyki Piotr Pazdan

Ćwiczenie nr 74. Inżynieria Œrodowiska

POMIARY MIKROSKOPOWE

1. Cel ćwiczenia:

2. Podstawy teoretyczne:

Mikroskop jest przyrządem optycznym umożliwiającym obserwację drobnych szczegółów pod większym kątem niż w przypadku obserwacji okiem nieuzbrojonym z odległoœci dobrego widzenia. Wartoœć tego kąta w stosunku do rzeczywistego jest najważniejszą cechą mikroskopu zwaną powiększeniem.

Zasadę działania przyrządu można zinterpretować geometrycznie rozpatrując bieg promieni:

Ok

D

Ob

L

a b 

A

OK OB BI OB

BII

B

AI

AB - obserwowany przedmiot;

AI BI - obraz rzeczywisty, odwrócony, powiększony;

AII BII - obraz pozorny powiększony w stosunku do AI BI

Ob - obiektyw mikroskopu;

OB - ogniskowa soczewki obiektywu;

Ok - okular mikroskopu;

AII OK - ogniskowa soczewki okularu;

Na podstawie graficznego opisu biegu promieni w mikroskopie można wyprowadzić wzór na jego powiększenie:

P = OK * OB = =

Stosując teraz odpowiednie przybliżenia: b " l;

a " OB ;

 " OK ;

D = 0.255 m - odległoœć dobrego widzenia;

otrzymujemy ostateczny wzór na powiększenie mikroskopu:

P =

Geometryczna teoria odwzorowania obrazu mikroskopowego jest jednak niewystarczająca dla bardzo małych szczegółów przedmiotowych, ze względu na dyfrakcję œwiatła. Okazuje się bowiem, że powiększenie jest ograniczone przez zdolnoœć rozdzielczą mikroskopu, tzn minimalną odległoœć między dwoma punktami dla której są one obserwowane jako odrębne przedmioty. Zdolnoœć rozdzielcza mikroskopu wyraża się wzorem:

Sgr = ;

A = n * sin(u) - apertura numeryczna obiektywu;

n - współczynnik załamania œwiatła;

u - kąt aperturowy obiektywu;

3. Przebieg doœwiadczenia:

3.1. Wyznaczanie powiększenia mikroskopu:

Na stoliku umieszczamy płytkę ze skalą mikrometryczną i ustalamy ostry obraz płytki. Następnie zakładamy na okular pryzmat Abbego, który umożliwia jednoczesną obserwację skali mikrometrycznej i ustawionej obok mikroskopu w odległoœci dobrego widzenia skali milimetrowej. W celu wyznaczenia powiększenia mikroskopu odczytujemy wartoœci z jednej skali i odpowiadające im wartoœci ze skali drugiej.

Wyniki:

N1 [mm]

100

80

40

77

41

96

N2

51

40

25

44

26

50

N1 - iloœć całkowitych działek podziałki milimetrowej;

N2 - iloœć całkowitych działek podziałki mikrometrycznej;

a = 0.01 mm - jednostkowa działka podziałki mikrometrycznej;

D = 0.255 mm - odległoœć dobrego widzenia;

N1 œr = N2 œr =

P =

Błąd pomiaru powiększenia mikroskopu:

P = = 0.01782 * 100% = 1.7824%

dP = P * P = 0.01782 * 181.59 = 3.2368

3.2. Skalowanie okularu mikrometrycznego:

Wyznaczamy wartoœć elementarnej działki okularu mikrometrycznego

N2 [mm]

65

85

36

45

N3

69

87

40

50

N2 - iloœć całkowitych działek podziałki mikrometrycznej;

N3 - iloœć całkowitych działek podziałki mikrometrycznej okularu;

a = 0.01 mm;

N3sr = N2sr =

k = = 9.3902 * 10-3 mm

Błąd pomiaru wielkoœci k:

k = %

dk = k * k = 0.01643 * 9.3902 * 10-3 = 1.5428 * 10-4 mm

3.3. Wyznaczanie odległoœci między kreskami testu:

Pod mikroskopem obserwujemy ( przez okular ze skalą mikrometryczną ) płytkę testową i odczytujemy iloœci kresek różnych testów dla wybranego przedziału podziałki. Na tej podstawie wyznaczamy odległoœć d między kreskami testu.

n - iloœć podziałek skali mikrometrycznej okularu;

m - iloœć podziałek testu;

k = 9.3902 * 10-3 mm - wartoœć działki elementarnej okularu mikrometrycznego;

Wyniki:

pomiar

1

2

3

n

34

35

26

m

9

17

9

d [mm]

0.03547

0.01933

0.02712

d

11.13 %

5.91 %

11.14 %

dd

0.004

0.001

0.003

d - odległoœć między kreskami testu;

Przykładowe obliczenia:

d = ;

d =

dd = d * d = 0.1113 * 0.03547 = 0.004;

3.4. Wyznaczanie gruboœci folii metalowych za pomocą mikroprzesuwu pionowego:

Przez mikroskop obserwujemy metalową płytkę, na której wyfrezowano uskoki różnej gruboœci. Ustawiając ostry obraz dwóch sąsiednich uskoków przy kontroli obrotów œrubą mikrometrycznego przesuwu pionowego obliczamy gruboœć uskoków:

d - różnica działek na œrubie mikrometrycznej;

a = 0.001 mm - elementarna działka œruby;

h - gruboœć uskoku;

h = d * a;

Wyniki:

pomiar

uskok

d

h [mm]

wyniki œrednie

1.

6 - 7

152

0.152

dsr = 101.8

2.

7 - 8

77

0.077

3.

8 - 9

78

0.078

hsr = 0.1018

4.

9 - 10

112

0.112

mm

5.

10 - 0

90

0.09

Przykładowe obliczenia:

h = d * a = 152 * 0.001 = 0.152;

Błąd w okreœlaniu gruboœci uskoków wynika z niedoskonałoœci wzroku osoby prowadzącej doœwiadczenie, a także z niejednoznacznoœci okreœlenia ostroœci obrazu folii. Ostre

widzenie powierzchni płytki występowało na przedziale ok 5 do 8 obrotów œruby mikrometrycznej.

4. Wnioski:

Obserwacja szczegółów przy pomocy mikroskopu optycznego jest bardzo wygodną, aczkolwiek nienowoczesną metodą analizy obiektów. Podstawową wadą mikroskopu optycznego jest niedoskonałoœć soczewek okularu i obiektywy polegająca na abreacji sferycznej i chromatycznej jakiej ulega œwiatło przy przejœciu przez układ optyczny mikroskopu. Zjawisko dyfrakcji œwiatła jest także przyczyną ograniczenia zdolnoœci rozdzielczych mikroskopu optycznego niezdolnego do rozróżnienia elementów mniejszych niż 0,2m.

Dokonana przez nas charakterystyka układu optycznego mikroskopu opierała się na wyznaczeniu powiększenia i zdolnoœci rozdzielczych. Metody wyznaczania charakterystyki obarczone są jednak dużymi błędami, czym można wytłumaczyć rozbieżnoœć między powiększeniem nominalnym, a wyznaczonym doœwiadczalnie. Wynika to z trudnoœci jednoznacznego okreœlenia płaszczyzny ostrego obrazu badanego szczegółu, co miało szczególne znaczenie w wyznaczeniu gruboœci metalowej folii na podstawie badania wielkoœci mikroprzesuwu pionowego. Poza tym duże znaczenie dla poprawnoœci pomiarów ma dobre oœwietlenie badanego preparatu. Chodzi tu głównie o uzyskanie dużego kąta aperturowego obiektywu i zapewnienie dużej luminacji szczegółu



Wyszukiwarka