podstawy zarządzania, 1-11


  1. Czym charakteryzuje się nurt klasyczny i jacy byli jego przedstawiciele?

nurt klasyczny(tradycyjny) i neoklasyczny: nurt klasyczny opiera sie na stereotypie człowieka ekonomicznego. W tym stereotypie człowiek ekonomiczny to istota kalkulująca głównie , jeśli nie wyłącznie, korzyści materialne. Należy zatem oddziaływać na niego przede wszystkim za pomocą bodźców materialnych zarówno pozytywnych- nagród jak i negatywnych-kar. Nurt klasyczny i jego przedłożenie zwane nurtem neoklasycznym opiera sie na uogólnieniu doświadczeń praktycznym.

Tym, który zapoczątkował nowy okres w rozwoju organizacji był HENRY TAYLOR. (1865-1915) Był inżynierem, który wierzył, że zastany chaos w planowaniu i organizowaniu pracy, będący wypadkową przyzwyczajeń, tradycji i wiedzy praktycznej da się uporządkować w wiedzę naukową. Sporządził on algorytm pracy fizycznej robotnika z jednoczesną, precyzyjną analizą pracy. Wyniki eksperymentu to 4-krotny wzrost wydajności pracy. Wzrost wskazuje na to, że były rezerwy w organizacji ich pracy. Przyjęto, że jego opracowania mają charakter systemowy.

  1. Czym charakteryzuje się funkcjonalny system zarządzania i jacy byli jego twórcy?

System Taylora to funkcjonalny system zarządzania, którym robotnik podlegał ośmiu kierownikom, majstrom i pracownikom administracyjnym.

Taylor badał metody zarządzania warsztatem wytwórczym i charakteryzował to jako funkcjonalny system zarządzania polegający na rozdzieleniu funkcji przygotowania pracy i kontroli oraz kierowania pracą produkcyjną.

Istotną zasługą Taylora było udowodnienie, że kierowanie i organizacja pracy to działania w których można posługiwać się badaniem opartym a zasadach naukowych oraz ustaleniu zależności między przyczynami i skutkami w zakresie kierowania pracą.

  1. Jaka jest zasługa Henry de Chateriera dla nauki organizacji?

HENRY LE CHATELIER ( 1850-1936 ). Był on twórcą koncepcji organizacji i zarządzania.

Le Chatelier ujął metodę postępowania organizacyjnego Taylora w postaci cyklu organizacyjnego składającego się z pięciu etapów:

Ten cykl organizacyjny będzie występował przy każdym zorganizowanym działaniu niezależnie od jego rodzaju i charakteru.

  1. Jaki wkład w naukową organizację wniósł Karol Adamiecki?

Karol Adamiecki (1866-1933). Zapoznał się z pracami Taylora i Le Chatelieura. Adamiecki stał się gorącym propagatorem ogłoszonych przez nich idei. Jednak Adamiecki wniósł zasługi w rozwój światowej nauki organizacji. Jego prace były szeroko znane i szanowane na całym świecie. Prace organizacyjne prowadzone w myśl poglądów Adamieckiego zyskały na arenie międzynarodowej Polskiej Szkoły Organizacji i Zarządzania. Adamiecki przywiązywał więcej uwagi do wiedzy z zakresu organizacji i kierownictwa a jej przedmiot określał jako następujący sposób:

Pod nauką organizacji i kierownictwa należy rozumieć sposoby postępowania oraz zabiegi techniczne przy kierowaniu działaniem samodzielnych jednostek.

Sam Adamiecki sformułował wiele praw i zasad nauki organizacji, w których najbardziej znane jest prawo harmonii. Prawo to można zdefiniować w następujący sposób.

Jeśli praca wykonywana jest przez kilka jednostek lub zespołów to otrzymuje się tym lepszy skutek ekonomiczny im dokładniej dobrane da do siebie współpracujące jednostki lub zespoły i im dokładniej uzgodnione są czas ich działania.

Zasadę tę realizował Adamiecki przez opracowanie i wprowadzenie do praktyki metodę harmonogramów stanowiących wykresy przebiegów czynności w czasie ich wzajemnego powiązania w pracy maszyn i ludzi.

Adamiecki nazwał tę zasadę produkcją wzorcową jeśli rzeczywista produkcja od produkcji wzorcowej czyli występuje sytuacja nie dociążenia pracowników podnosi koszty i są to koszty utraconych korzyści (utraconego czasu przez robotnika wskutek niskiej jego wydajności). Tracąc czas, tracimy pieniądze ponieważ określiliśmy ile dany robotnik ma wykonać czynności w określonym przedziale. Jeśli tego nie wykonuje to są to koszty.

  1. Wymienić wszystkie usprawnienia wnoszone w działalność organizacji H. Forda

Henry Ford (1863 - 1947) jako właściciel i menedżer zakładów samochodowych stworzył kierunek organizacji i kierowania dużym przemysłowym zakładem, który do dzisiaj nazywa się FORDYZMEM). Posiadał on trzy charakterystyczne właściwości:

Jako szczytowe osiągnięcie procesu produkcyjnego w latach 20 XXw. Taśma produkcyjna Forda była miejscem wycieczek wielu specjalistów nie tylko z Ameryki, ale tez Europy i Japonii.

  1. Wymienić twórców kierunku administracyjnego i co cennego wniosły one do tego kierunku?

FAYOL twórca kierunku administracyjnego. Wyodrębnił on funkcję zarządzania w szerokim znaczeniu, czyli funkcję przedsiębiorstwa, a także w wąskim znaczeniu: funkcję administracyjną, od której zaliczał czynności przewidywania, organizowania, rozkazodawstwa, koordynacje oraz kontrolę. W swoim największym dziele „ Administracja przemysłowa i ogólna” przedstawił 14 zasad zarządzania: 1. Podział pracy; 2. Autorytet; 3.Dyscyplina; 4. Jedność rozkazodawstwa, 5. Jednolitość kierownictwa; 6. Podporządkowanie interesów osobistych interesowi ogółu, 7. Wynagrodzenia; 8. Centralizacja; 9. Hierarchia; 10. Ład; 11. Stałość personelu; 12. Ludzkie podejście; 13. Inicjatywa; 14. Zgranie personelu/harmonia

WEBBER - twórca koncepcji organizacji biurokratycznej (organizacji idealnej; kierunek administracyjny). Według niego model instytucji biurokratycznej wygląda następująco:
1. Formalny system zasad postępowania i procedur;
2. Bezosobowość stosunków w organizacji;
3. Podział pracy;
4. Hierarchiczna struktura organizacyjna;
5. Sformalizowany system przyjmowania i awansowania pracowników;
6. Legalny charakter władzy kierowników.

  1. Na czym polega koncepcja idealnego modelu biurokracji której M. Weber jest przedstawicielem

Zasady biurokracji według teorii M. Webera
Na model idealnej biurokracji składają się m.in. następujące zasady:
a. Rozczłonkowanie celów organizacji na elementarne operacje.
Zadania, które są zbyt trudne dla pojedynczego człowieka, trzeba rozłożyć na elementarne operacje.
b. Standaryzacja metod zarządzania : działalność organizacji jest przewidywalna i niezależna od indywidualnych różnic uczestników organizacji.
c. Bezosobowość. Idealny kierownik nie przejawia żadnych uczuć wobec swoich podwładnych lub klientów. Zarządza w sposób bezosobowy, bezstronny, obiektywny, formalny.
d. Kompetencja. Podstawą do zajęcia stanowiska w organizacji biurokratycznej jest wiedza i kwalifikacje zawodowe. Nie liczą się zasługi, tytuł własności lub inne względy np. wybór demokratyczny.
e. Ciągłość działań organizacji i możliwość ich przewidywania. Funkcje w organizacji przypisane są do pozycji w hierarchii. Ludzie na stanowiskach zmieniają się a funkcje pozostają niezmienione.
f. Hierarchiczna struktura organizacji i zasada jednoosobowego kierownictwa.
g. Oddzielenie prawa własności od funkcji zarządzania. Organizacją biurokratyczną nie powinien zarządzać jej właściciel, gdyż zgodnie z prawem własności właściciel może dysponować swoją własnością według swego uznania, a to właśnie w organizacji biurokratycznej jest niepożądane. W organizacji biurokratycznej władza przechodzi z rąk właściciela w ręce wyspecjalizowanego eksperta będącego najemnym pracownikiem. To zjawisko Burnham określił mianem rewolucji menedżerskiej.

Model biurokracji M.Webera wyróżnia się takimi cechami jak:
a. Mechaniczność. Sam Weber stwierdził, że w pełni rozwinięty mechanizm biurokratyczny ma się tak do innych rodzajów organizacji jak maszyna do ręcznej roboty.
b. Przewidywalność. Ponieważ organizacją rządzą bezosobowe przepisy, a te są znane, wobec tego decyzje podejmowane w organizacji są przewidywalne
c. Obiektywizm. Organizacje są mechanizmem działającym ponad ludźmi i od ich woli niezależnym. Ludzie w organizacji są tylko czynnikiem energetycznym, uruchamiającym mechanizm, który rządzi się ustalonymi regułami. Jest to "organizacja bez ludzi".
d. Kompetencja. Biurokracja jest władzą ekspertów, posiadających wiedzę techniczną. Wykształcenie zastąpiło przywileje jako podstawę do zatrudnienia.
e. Racjonalność. Emocje, motywy osobiste mogą przeszkadzać nawet ekspertom w podejmowaniu racjonalnych decyzji. Dlatego konsekwentne zastosowanie bezosobowości

  1. Jaki efekt jest źródłem efektywności organizacyjnej?

Efektywność organizacyjna - ściśle określona zdolność do strategicznego przystosowania się danego przedsiębiorstwa do zmian w otoczeniu, a także do produktywnego oraz oszczędnego wykorzystania posiadanych zasobów do realizacji przyjętej wcześniej struktury celów.

Efektywność organizacyjna zależy głównie od:

Rezultaty funkcjonowania organizacji

Określenie rezultaty, efekty czy wyniki są bardzo ogólne. Rezultaty funkcjonowania firmy pojawiają się w konsekwencji konwersji zasobów wchodzących do organizacji. Miarą ich jest efektywność organizacji. Rezultaty powinny więc pojawiać się w wyniku osiągnięcia lub nawet przekroczenia przyjętych celów organizacji. Cele organizacji mogą być określone w jednorodny sposób rożny od charakteru organizacji. Wzrost stopy zysku możliwy do osiągnięcia w wyniku obniżenia kosztów, zmniejszenia zapasów, maksymalizacji sprzedaży, zaniechania produkcji wyrobów nierentownych oraz racjonalnego obsadzenia stanowisk pracy. Innym sposobem interpretacji rezultatów może być stały rozwój organizacji do czego można dążyć poprzez nawiązywanie współpracy z innymi organizacjami, ewentualnie przejmowanie słabych organizacji, stałą obserwacją konkurencji i stosowanie zasady jej wyprzedzania.

  1. Co to jest organizacja i z jakich elementów składa się model organizacji?

Organizacja (gr. - uporządkowanie) to celowa grupa społeczna, która funkcjonuje według pewnych reguł i zasad, współpracująca ze sobą - by osiągnąć określony cel. Istotą organizacji jest świadomość zasad, reguł, misji, celów oraz synergia (dopasowanie, wspomaganie działań innych).

Organizacja to uporządkowany system techniczno społeczny. Cechy wspólne organizacji:

  1. Co oznacza pojęcie „ciągłe cele organizacji?”

Cele ciągłe organizacji to cele długookresowe, powinny uwzględniać:

Cele spełniają funkcje:

  1. Jakie zasoby są niezbędne do funkcjonowania organizacji?

Zasoby organizacji to:


Wyszukiwarka