Prawo Międzynarodowe Publiczne, Prawo Międzynarodowe Publiczne


5. Struktura i charakter norm współczesnego prawa międzynarodowego

A. normy powszechne i partykularne

W związku na dowolność zatwierdzania i zawierania umów międzynarodowych, prawo międzynarodowe nie jest zamkniętym systemem norm jednakowym dla wszystkich podmiotów. Charakter powszechny ma międzynarodowe prawo zwyczajowe. Wyróżniamy więc:

  1. normy o charakterze powszechnym

  2. normy o charakterze partykularnym, wielostronne

  3. normy o charakterze dwustronnym

B. sprzeczne prądy w prawie międzynarodowym

Równoczesne obowiązywanie norm z różnych okresów, zawieranych w innych systemach, na innym poziomie sił wytwórczych i przy innym stanie techniki, poprzez rozmaite często rozbieżne interesy różnych państwprowadzi do pewnej destabilizacji. Takie zjawisko nazywamy sprzecznymi prądami w prawie międzynarodowym.

C. Ius cogens

W związku z tym, że państwa same tworza normy prawa międzynarodowego same mogą je też zmieniać, jednak obecnie uznaje się, że niektóre normy PM uważa się za bezwzględnie wiążące - ius cogens.

D. hierarchia norm prawa międzynarodowego publicznego

Wszystkie normy PM mają w zasadzie równy stopień ich hierarchia opiera się na szczegółowości i uchwalenia w czasie. Pierwszeństwo maję też normy ius cogens i karta narodów zjednoczonych.

1. Pojęcie źródeł prawa międzynarodowego

1. Różne znaczenia terminu

Źródła prawa Międzynarodowego w znaczeniu:

2. Artykuł 38 Statutu międzynarodowego trybunału sprawiedliwości a źródła prawa międzynarodowego

W tym artykule wymienione są źródła wyrokowania MTS, które jednocześnie sa oczywiście źródłami prawa międzynarodowego. Punkt a i b stanowi o umowach i zwyczaju natomiast punkt c mówiący o ogólnych zasadach prawa uznanych przez narody cywilizowane nasuwa pewne trudności(ogólne zasady PM czy ogólne zasady ogólnie). Ogólnie przyjęło się rozumieć ten punkt jako ogólne zasady w ogóle(chodzi tu przede wszystkim o pdstawowe zasady oprawa rzymskiego jak nikt nie morze przekazać więcej praw niż sam posiada czynikt nie morze wynieść korzyści z własnego bezprawia). Natomiast wymienione w punkcie d judykatura i doktryna mają mieć tylko charakter pomocniczy

3. Współczesne źródła prawa międzynarodowego

Źródłami prawa międzynarodowego są przede wszystkim umowa i zwyczaj. Wiąże się to z zasadą suwerenności, każde państwo jest związane tylko tym prawem na które wyraziło zgodę, przy czym morze być to jak w zwyczaju zgoda domniemana.

Czasami wyraża się pogląd, że nie wszystkie umowy międzynarodowe są źródłami prawa, co wiąże się z ich podziałem na umowy prawotwórcze i umowy kontrakty, pogląd ten jednak nie ma większego zastosowania praktycznego gdyż zazwyczaj umowy są i umowami kontraktami i umowami prawotwórczymi

Ostatnio za źródła prawa międzynarodowego zaczęto uważać uchwały prawotwórcze organizacji międzynarodowych.

4. Środki pomocnicze do stwierdzenia istnienia norm prawa międzynarodowego

Judykatura(orzecznictwo) i doktryna(nauka prawa międzynarodowego) nie są źródłami prawa międzynarodowego mimo, że niektórzy naukowcy wyrażali inne poglądy, nie mogą za takie być uznane bo nie są wyrażeniem woli państw. Mogą natomiast służyć jako dodatkowy dowód istnienia takiej normy.

2. Umowa międzynarodowa

1. Uwagi ogólne

Podstawową przewagą umowy międzynarodowej nad zwyczajem jest to, że jej postanowienia są z reguły bardziej jasne i precyzyjne w porównaniu z normami zwyczajowymi.

2. Zawieranie umów międzynarodowych

3. Obowiązywanie umowy międzynarodowej

4. Zakres czasowy obowiązywania i stosowania umowy międzynarodowej

Umowa międzynarodowa obowiązuje od momentu jej uprawomocnienia się do jej wygaśnięcia.

Umowa obowiązuje od momentu jej uprawomocnienia się, od czasu, w którym konstrachenci definitywnie wyrazili zgodę na związanie się umową i kiedy dokonano wszelkich czynności niezbędnych do uprawomocnienia sięumowy.

Umowa wchodzi w życie od momentu kiedy jest stosowana.

Umowa jest stosowana do czasu jej wygaśnięcia, w niektórych jednak sytuacjach może ona ulec zawieszeniu, mimo że sama umowa nie wygasła.

Załatwianie sporów międzynarodowych

9. Środki odwetowe



Wyszukiwarka