KP-3, KP-3


KP-3.

Poniżej przedstawiono schematy oraz preparaty stosowane w HRT. Wskaż prawidłowy porządek, uwzględniając wpływ podanych preparatów na gęstość mammograficzną sutka (GMS), poczynając od leku/schematu mającego największy wpływ na GMS.

Prawidłowa odpowiedź:

  1. terapia sekwencyjna EP>t.ciągła EP>E>tibolon>raloksyfen

  2. E>t.ciągła EP>t. sekwencyjna EP>raloksyfen>tibolon

  3. E>t.sekwencyjna EP>t.ciągła EP>tibolon>raloksyfen

  4. t.sekwencyjna EP>E>t.ciągła EP>raloksyfen> tibolon

  5. t.ciągła EP>t.sekwencyjna EP>E>tibolon>raloksyfen

Odp. prawidłowa E

Uzasadnienie:

Wpływ hormonalnej terapii zastępczej na gęstość mamograficzną gruczołu sutkowego obserwuję się głównie podczas stosowania złożonych schematów estrogenowo-progestagenowych. Najsilniejszy wpływ na GMS ma terapia ciągła EP (wzrost o ok. 50%), następnie w kolejności terapia sekwencyjna EP (6-20%). Stosowanie samych estrogenów powoduje wzrost gęstości mammograficznej o ok. 10-20%.Nieznacznie słabszy wpływ na GMS ma tibolon, a zupełny brak wpływu wykazują leki z grupy SERM.

Największa GMS, podczas stosowania schematów złożonych EP, może wynikać z dwufazowego wpływu progestagenów na cykl komórkowy (pro i antymitotycznego ich działania w zależności od czasu trwania terapii).

Pytanie sprawdza wiedzę praktyczną, niezbędną w planowaniu i monitorowaniu hormonalnej terapii zastępczej u kobiet w okresie okołomenopauzalnym.

Żródło: ”Przegląd menopauzalny”, nr.2 , 2005 r.

Pytanie o średniej skali trudności.



Wyszukiwarka