Budżet zadaniowy- identyfikacja zadań i ile one będą kosztować, istota polega na tym, że przyznaje się pieniądze tzn. planuje się wydanie pieniędzy na przyszły rok, nie mając jeszcze puli tych pieniędzy. Są to tak zwane prospektywne wydatki dochodu z przyszłego roku. Oparte na kryterium podmiotowym. Podmiotowa klasyfikacja nie ma nic wspólnego z zadaniami tych podmiotów. Oddzielenie wydatków publicznych od realizacji konkretnych zadań. To jest element New Public Managment:
- najpierw konstrukcje na kilka lat, a nie, co roczne planowanie
- badanie, co jest zadaniem publicznym, rozstrzygniecie polityczne, następuje selekcja, co jest zadaniem publicznym a co nie, jeśli coś należy do tej sfery to trzeba umieścić ją w rankingu spraw (gospodarka oparta na wiedzy) i podzielić na konkretne podzadania, a konkretne podzadania ocenić z punktu widzenia finansów, czyli ile to kosztuje oraz jaki będzie stosunek efektów w stosunku do nakładu pracy. Ustalamy wyspecyfikowane zadania, ile kosztują i potem społeczno-ekonomiczny ranking tych rzeczy. Od czasu kryzysu finansów publicznych lat 70-tych rodzi się potrzeba rozwoju instrumentu budżetu zadaniowego, spełniającego misję administracji.
- to rzemiosło budżetowe nie powinno leżeć w Ministerstwie Finansów, bo to politykuje zadania administracji (w Hiszpanii programowo to założono). U nas to się dopiero zaczyna.
Kategorie zadań:
Władcze- w zakresie imperium; nakazywanie, zakazywanie, dozwalanie na pewne zachowania podmiotom prawa; wydawanie aktów administracji generalnych i indywidualnych dotyczących spraw administracyjnych, np. zezwolenia na budowę, rozbiórkę, policjant z drogówki itd.
Prestacyjne- z zakresu administracji świadczącej, świadczenie szeroko rozumianych usług społecznych, edukacyjnych, kultury, ochrona zdrowia (zdrowie publiczne); czasem wykracza w sferę imperium np. przez przymusowe szczepienia, zadania z zakresu pomocy społecznej (przymusowe leczenia, przymus szkolny); nie tylko, co się robi, ale i jak? Czyli w obrębie administracji: siłą lub przy pomocy jakichś instytucji.
Władczo-prestacyjne- (NPM); władza odpowiedzialna za zapewnienie takiej usługi, a nie za własnoręczne ich dostarczanie, a wiec mogą być świadczone na zasadzie zlecenia (out-sourcingu), tych zadań podmiotom niepublicznym np. niepubliczne noclegownie dla bezdomnych, niepubliczna szkoła wyższa (po uzyskaniu odpowiednich uprawnień, ma osobowość prawną, zezwolenie kształcenia w określonym zakresie jako szkoła RP, a więc pozostaje za szkolnictwo niepubliczne odpowiedzialny MEN, to jest zadanie publiczne realizowane przez podmiot niepubliczne). Musi być ustalona sieć np. szkolna, to samo względem szpitali, należy zdecydować, które zawsze publiczne, a które realizujące publiczne zadania jako niepubliczne placówki, bo przecież państwo musi finansować, organizować działania tych placówek publicznych. Stąd problemy ze szpitalnictwem publicznym, to samo z bibliotekami, co najmniej jedna w jednostce terytorialnej: w gminie.
Ewidencyjno-rejestracyjna- coraz więcej się rzeczy rejestruje i ewidencjonuje: samochody, ludzi, budynki. 200 rejestrów urzędowych, nieliczne sądowe (Krajowy Rejestr Sądowy). W związku z tym zaświadczenie z rejestru, wypis z ewidencji działalności gospodarczej.
Administracja na rzecz rozwoju (for development) /krajów trzeciego świata- Państwo odpowiada za funkcjonowanie struktury gospodarki rynkowej i infrastrukturę prawną, techniczną i finansową (Bank centralny, formalnie prywatny, ale i państwowe formuły kontroli, Bankowy Fundusz Gwarancyjny). Instytucje zapewniające minimum bezpieczeństwa funkcjonowania gospodarki rynkowej.
Dominium- uprawnienia właścicielskie, żeby wykonywać swoje funkcje administracyjne musi mieć zasoby ludzkie, finansowe(budżet) i informacyjne (gromadzenie, przetwarzanie i dystrybuowanie informacji; ewidencje i rejestry, coraz bardziej zasoby informatyczne), ale i zasoby materialne (własność państwowa, skarby państwa i państwowych osób prawnych, abstrakcyjny podmiot personifikujący państwo). Podmioty publiczne są właścicielami, bo do realizacji zadań muszą mieć określony zasób własności materialnych: nieruchomości, programowanie. Co do tej własności musza wykonywać funkcje właścicielskie, trzeba zarządzać ją, ale i gospodarować.
Rodzaje własności:
dobra wspólne: extra commercum, czyli znajdujących się poza obrotem prawa, podmiot publiczny spełniający funkcje publiczne, czym się nie handluje np. kolumna Zygmunta.
mienie administracyjne: umożliwiającej zrealizowanie zadań administracyjnych: budynek ratusza, służy bezpośrednio, żeby siedzieli w nim przedstawiciele organów, dają się zidentyfikować konkretne zadania. Jest kilka przykładów obciążenia nieruchomości hipotecznych należących do administracji. Ale budynek nie służy jakiemuś dobru wszystkich, tylko jest do konkretnych zadań i można go zastąpić czymś innym. Mienie gospodarcze służy prowadzeniu działalności gospodarczej przez podmioty publiczne, przez jednostki samorządu terytorialnego. Nie wiadomo, w jakich granicach. Gmina może w formie spółek coś robić: miejskie korporacje taksówkowe, ale są i prywatne, wiec, po co publiczne? Nie są do niczego potrzebne. W pewnych zakresach potrzebne publiczne, ale tam gdzie nie potrzebne a prywatne chętne to po co? Problem prywatyzacji własnościowej, funkcjonalnej (podmioty niepubliczne realizują działania publiczne w oparciu o mienie publiczne np. w zakresie ochrony zdrowia)
ADMINISTRACJA PUBLICZNA 14.12.06 (c.d.VIII)