Metody intensyfikujące

Intensyfikacja- umiejętność wykorzystywania czasu zajęć na ruch i ćwiczenia.

Polega na całolekcyjnej aktywności ucznia, który powinien być jak najczęściej w ruchu. Wysoka intensywność ćwiczeń wykonywanych podczas trwania zajęć pozwala na utrzymanie odpowiedniej aktywności psychoruchowej ucznia, to znaczy, aby w czasie lekcji było jak najmniej przerw pomiędzy zadaniami ruchwymi.

Metoda obwodowa:

-kształtuje zdolności motoryczne

-zadania obwodowe odbywają się na obwodzie koła

-czas na ćwiczenie: określony jest czas lub ilość powtórzeń

-czas na przerwe- przejście do następnego stanowiska

-na sygnał zaczyna się ćwiczenie i na sygnał kończy sie ćwiczenie

-metoda ta może być w formie stacyjnej lub w formie obwodowej

Forma obwodowa- wyznaczenie na pewnej przestrzeni zamkniętego obwodu złożonego z kilku stanowisk ćwiczebnych na których uczeń kolejno wykonuje wyznaczone zadania ruchowe, określona ilość razy lub w określonym czasie, mając z góry wyznaczoną długość przerwy na przemieszczenie i odpoczynek.

Metoda stacyjna:

-w tej metodzie odbywa się doskonalenie umiejętności ruchowych

-na danej stacji wykonuje się prace na daną grupę mięśniową

-na danej stacji jest określona liczba powtórzeń ćwiczenia

-występuje tutaj odpoczynek- przejście do kolejnej stacji

Forma stacyjna- uczniowie ćwiczą strumieniem na wielu stacjach, które składają się na obwód stacyjny, stosuje się wówczas, gdy zadaniem jest utrwalenie umiejętności i nawyków lub doskonalenie zdolności motorycznych

Metoda stacyjno- obwodowa:

-połączenie metody stacyjnej z metodą obwodową

-następuje w tej metodzie kształcenie umiejętności ruchowych i zdolności motorycznych

-metoda ta tworzy proste struktury

-polega na wyznaczeniu kilku punktów od 6 do 12 na których umieszcza się przybory, przyrządy

-w każdym z punktów uczeń wykonuje dane zadanie ruchowe

-stacje umieszczone są w układzie kolistym

-stosując je należy określić ilość i kolejność poszczególnych stacji, ilość powtórzeń bądź czas

-stosuje się tutaj zasade zmienności pracy mięśniowej

Metoda torów przeszkód:

-polega na pokonywaniu strumienia określonej przestrzeni na której znajdują się ustawione lub określone przez nauczyciela przeszkody, w jeden zorganizowany ciąg

-można stosować przeszkody naturalne (w terenie), sztuczne (sala gimnastyczna), kombinowanie (ścieżka zdrowia)

-metoda która pozwala podnieść swoją sprawność

-przeszkody na torze powinny być wszechstronne i dostosowane do możliwości i sprawności ćwiczących

-tor przeszkód może być na powietrzu lub w sali

-musi być precyzyjnie określony kierunek poruszania się

-ustawienie przeszkód tak by można było je pokonać bezpiecznie

Metoda zadań dodatkowych:

-metoda w której wykonywane są ćwiczenia ruchowe przez uczniów w przerwach pomiędzy zadaniami głównymi

-celem tej metody jest podnoszenie stopnia intensywności lekcji wychowania fizycznego przez wypełnienie nimi czasu oczekiwania na wykonanie zadania głównego

-przy programowaniu zadań dodatkowych powinno się uwzględnić ćwiczenia uruchamiające ze zespoły narządów, które są obciążone przy wykonywaniu zadania głównego

-zadania dodatkowe służą przede wszystkim zdolnościa motorycznym

-powinny być to proste i znane ćwiczenia

Metoda małych obwodów ćwiczebnych:

-istotą tej metody jest, że we fragmencie lekcji wychowania fizycznego (najczęściej w głównej części) podzieleni na grupy uczniowie wykonują ćwiczenia na 3-4 stanowiskach (obwodach ćwiczebnych)

Metody przekazywania i zdobywania wiadomości:

-pokaz

-opowiadanie

-wykład

-pogadanka

-dyskusja

-praca z książką

-opisywanie i rysowanie postaci

-wywiad

-wykonywanie zadań ruchowych

1

---