Zaimki osobowe w funkcji dopełnienia
Los pronombres personales en función de complemento

Zaimki osobowe w funkcji dopełnienia mogą być poprzedzone w zdaniu przyimkiem w celu podkreślenia danej informacji:

A él le gusta ir de paseo. (Jemu się podoba chodzenie na spacery.)
A nosotros nos parece raro su comportamiento. (Jego zachowanie wydaje się nam dziwne.)
Les compro las entradas a ellos. A ti no. (Im kupię wejściówki. Tobie nie.)

Zaimki osobowe występujące po przyimkach to tzw. formy mocne. Używane są w funkcji
dopełnienia dalszego. Formy mocne zaimków osobowych są następujące:

(yo)	mí
(tú)	ti
(él)	él
(ella)	ella
(usted)	usted
(nosotros / nosotras)	nosotros / nosotras
(vosotros / vosotras)	vosotros / vosotras
(ellos)	ellos
(ellas)	ellas
(ustedes)	ustedes

Zdarza się, że zaimek osobowy w funkcji dopełnienia bliższego i drugi w funkcji dopełnienia dalszego występują w zdaniu obok siebie. Zaimki dopełnienia dalszego występują przed zaimkami w funkcji dopełnienia bliższego.

¿Me puedes devolver el dinero? (Możesz mi oddać pieniądze?)
No, no te lo puedo devolver todavía. (Nie, nie mogę ci ich jeszcze oddać.)

¿Nos compras las entradas para el cine? (Kupisz nam wejściówki do kina?)
Sí, os las compro. (Tak, kupię wam je.)

W przypadku trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej zaimki dopełnienia dalszego zmieniają swoją formę na se. Zmiana ta wynika ze względów fonetycznych, aby uniknąć występowania koło siebie zaimków brzmiących podobnie. Zaimki dopełnienia dalszego le, les nie mogą występować bezpośrednio przed zaimkami dopełnienia bliższego lo, los, la, las.

¿Le has dado el libro a Juan? (Dałeś książkę Juanowi?)
Sí, se lo he dado. (Tak, dałem mu ją.)

¿Les vendes la casa a ellos? (Sprzedajesz im dom?)
Sí, se la vendo. (Tak sprzedaję im go.)

¿Le dejas tu rebeca a Blanca? (Pożyczysz Blance swój sweterek?)
Sí, se la dejo. (Tak, pożyczę go jej.)

W Hiszpanii panuje tendencja niewłaściwego używania niektórych zaimków, czyli tzw. leísmo i laísmo. Polega ona na nieodróżnianiu zaimków dopełnienia bliższego oraz dalszego w trzeciej osobie liczby pojedynczej i mnogiej. Zanika zaimek lo, natomiast forma le jest używana zawsze dla rodzaju męskiego oraz la zawsze dla rodzaju żeńskiego. W przypadku rodzaju męskiego zasada ta zaczyna być akceptowana, ale w przypadku rodzaju żeńskiego jest ona zdecydowanie nie do zaakceptowania. Ta tendencja przedstawia się w zastosowaniach typu:

*Le conozco. (*Znam jego.)	Zamiast: Lo conozco. Znam go.
*La presto el libro. (*Pożyczam ją książkę.)	Zamiast: Le presto el libro. Pożyczam jej książkę.

Należy pamiętać, że użycia te są niewłaściwe i błędne, chociaż często się z nimi spotykamy w języku potocznym, a nawet w prasie czy telewizji.

---