Wykonujący: Oddano: 27.10.2005 r. Wrocław
Grupa 4 /D
Magdalena Pleszczyńska
Jerzy Przystajko
Jędrzej Rogoziński
Agnieszka Skorys
Jakub Warzecha
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 7
Koloidy i emulsje
Koloidy
Ćwiczenie 1:
Otrzymywanie roztworów koloidalnych.
Wprowadzenie roztworu kalafonii w etanolu do wody destylowanej.
Obserwacje:
Powstał mlecznobiały, półprzezroczysty, opalizujący roztwór koloidalny - tworzenie się koloidu metodą zmiany rozpuszczalnika.
Do 100 ml. wrzącej wody wlewamy kroplami 5-10 ml. 2% FeCl3
Obserwacje:
Powstał rdzawy roztwór z kłaczkowatym osadem. Po pewnym czasie uległ
sedymentacji.
Do kolby stożkowej wlewamy 20ml. 0,1mol/l AgNO3 ,a następnie 40ml. 0,1mol/l roztworu KI.
Obserwacje:
Po dodaniu roztworu KI powstaje koloidalny roztwór barwy mlecznożółtej.
1g skrobi wsypujemy do zlewki i dodajemy 100ml. H2O. Zlewkę podgrzewamy stale mieszając.
Obserwacje:
Powstaje biały koloidalny roztwór skrobi.
Ćwiczenie 2:
Wyznaczanie punktu izoelektrycznego roztworu żelatyny.
Cel ćwiczenia: Wyznaczenie punktu izoelektrycznego żelatyny na podstawie wykresu η=f(pH)
W 5 zlewkach o pojemności 100 ml sporządzono roztwory buforowe przez zmieszanie roztworu kwasu octowego o stężeniu 1 mol/dm3 i octanu sodu o stężeniu 1 mol/dm3 w nastepujących objętościach:
Tabela 1.
Numer zlewki |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
CH3COOH/ml/ |
60 |
60 |
34 |
8 |
2 |
CH3COONa/ml/ |
2 |
8 |
30 |
60 |
60 |
Na podstawie równania Hendersona- Hasselbacha obliczono pH otrzymanych roztworów:
pH1= 3,27
pH2= 3,87
pH3= 4,70
pH4= 5,62
pH5= 6,23
Przygotowano 150 gram 5% żelatyny odważając 7,5 grama żelatyny, rozpuszczając w wodzie destylowanej i dopełniając w zlewce do objętości 150 ml. Podczas rozpuszczania roztwór ogrzewano i mieszano bagietką.
Do kolbek nr 1-5 odmierzano po 25 ml roztworów buforowanych ze zlewek 1-5 oraz po 25 ml roztworu żelatyny, po czym zawartość kolbek dokładnie wymieszano.
By wyznaczyć lepkości sporządzonych roztworów, każdorazowo przepuszczano po 50 ml każdego z nich przez wiskozymetr Englera. Roztwory zbierano do cylindra miarowego o pojemności 50 ml umieszczonego pod wiskozymetrem i odmierzano czas, w jakim z wiskozymetru spływało 30 ml danego roztworu. Każdy pomiar powtórzono dwukrotnie. Woda destylowana posłużyła jako ciecz wzorcowa.
Tabela 2.
|
woda |
Roztwór żelatyny |
||||
|
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
g. 298kg/m3 |
997 |
1003 |
1006 |
1010 |
1016 |
1018 |
średni czas przepływu [s] |
9,64 |
11,58 |
11,16 |
11,11 |
11,49 |
11,58 |
η298(N*s*m2-) |
834 |
1007,87 |
974,22 |
973,71 |
1013,00 |
1022,94 |
pH |
7,00 |
3,27 |
3,87 |
4,70 |
5,62 |
6,23 |
Na podstawie danych z tabeli 2. wykreślono zależność η=f(pH)
Na osi odciętych odczytano wartość pH, dla której krzywa η=f(pH) przyjmuje minimum. Znaleziona wartość pH odpowiada punktowi izoelektrycznemu roztworu żelatyny, ponieważ roztwory koloidalne wykazują w tym punkcie najmniejszą lepkość η.
Punkt izoelektryczny sporządzonego roztworu żelatyny wynosi pI=4,70
Emulsje
Ćwiczenie 1:
Metoda elektroprzewodnictwa.
Obserwacje:
Po uruchomieniu galwanometru i włożeniu miernika do wody wodociągowej obserwujemy znaczne wychylenie wskazówki, w oleju nie ma wychylenia. Przy pomiarze emulsji, wskazówka drgnęła znacznie. Emulsja jest więc typu O/W, czyli woda w oleju.
Wyjaśnić, kiedy emulsja przewodzi prąd.
Emulsja przewodzi prąd wówczas, kiedy faza rozpraszająca jest elektrolitem. Tak też było w powyższym doświadczeniu.
Ćwiczenie 2:
Metoda barwnikowa.
Porównać polarność obu faz emulsji.
Metoda barwnikowa polega na stosowaniu barwników rozpuszczalnych w tłuszczach ( np. Sudan III, oraz w wodzie np. oranż metylowy) i na obserwacji pod mikroskopem wybarwionych emulsji.
Obserwacje:
Po zmieszaniu badanej emulsji z barwnikiem Sudan IV i umieszczeniu kropli roztworu na szkiełku podstawowym- obserwujemy pod mikroskopem wybarwione krople fazy rozproszonej na bezbarwnym tle fazy rozpraszającej. Z kolei po zmieszaniu emulsji z oranżem metylowym-pod mikroskopem obserwujemy wybarwione krople fazy rozpraszającej na tle niewybarwionej fazy rozproszonej.
Ćwiczenie 3:
Metoda zlewania się kropel.
Metoda ta polega na umieszczeniu kropli emulsji na szkiełku, a następnie obok kropli emulsji umieszczamy z jednej strony kroplę wody, a z drugiej kroplę oleju.
Obserwacje:
W przypadku badanej przez nas emulsji, zlewa się ona z kroplą wody, z kolei z olejem się nie miesza, tworząc wyraźną granicę. Jest to więc emulsja typu O/W- czyli fazą zdyspergowaną jest olej, a fazę dyspersyjną stanowi woda.
2
Wyszukiwarka