„PRAWDA”
„Prawda. Tygodnik Polityczny, Społeczny i Literacki” - wychodził w Warszawie w 1. 1881—1915. Założony i do r. 1900 redagowany przez A. Świętochowskiego był organem dojrzalej fazy ruchu pozytywistów warszawskich. Próbę utworzenia nowego pisma dla popularyzacji światopoglądu pozytywistycznego podjęto w zespole „Przeglądu Tygodniowego” (L. Mikulski, Świętochowski) w r. 1876; starania o zezwolenie na pismo „Wiedza” zakończyły się jednak niepomyślnie. W 1880 r. po ukształtowaniu się w Rosji sprzyjającej sytuacji w związku z objęciem funkcji ministra spraw wewnętrznych przez M. Lorisa-Melikowa i ministra oświecenia przez A. Saburowa, Świętochowski ponowił starania uzyskując koncesję na tygodnik „Prawda”.
Pismo założone zostało za pomocą subskrypcji, której wyniki zapewniły mu samodzielność finansową, co świadczyło o popularności orientacji reprezentowanej przez ruch pozytywistyczny. Subskrybenci, a następnie stali czytelnicy „Prawdy”, rekrutowali się głównie ze środowisk inteligencji pracującej, młodzieży studiującej, wyższej administracji rolnej i drobniejszego ziemiaństwa. Znaczna liczba odbiorców zamieszkiwała terytorium Rosji.
Rangę periodyku określały nazwiska redaktora i członków zespołu współpracowników, gromadzącego ówczesną publicystyczną, naukową i literacką elitę kierunku postępowego. Należeli do nich m. in.: J. Baudouin de Courtenay, F. Bogacki, P. Chmielowski, J. W. Dawid, S. Dickstein, K. Dunin, A. Dygasiński, J. F. Gajsler, H. Goldberg, W. Gosiewski, Z. Heryng, N. Hirszband (C. Jellenta), A. Inlender, K. Jarochowski, J. Karłowicz, J. Kotarbiński, S. Krzemiński.