Ogniwo galwaniczne. Jest to układ pozwalający na zmianę energii chemicznej lub innej na elektryczną, składający się z 2 przewodników metalicznych lub węglowych zanurzonych w roztworze elektrolitu. W każdym ogniwie na anodzie następuje utlenienie, na katodzie redukcja i ruch elektronów w obwodzie zewnętrznym odbywa się w kierunku od anody do katody.
Chemiczna analiza jakościowa - to zespół technik umożliwiających poznanie składu chemicznego badanego związku. Zazwyczaj wiąże się to z wykorzystaniem charakterystycznych reakcji chemicznych dla poszczególnych grup związków. Klasyczna chemiczna analiza jakościowa związków nieorganicznych to przede wszystkim analiza jonów występujących w roztworze. Do roztworu dodaje się różnych odczynników i obserwuje się zmiany koloru roztworu, wytrącanie osadów, oraz inne charakterystyczne reakcje, które świadczą o obecności pewnych jonów oraz grup jonów.
Chemiczna analiza ilościowa - jej celem jest ustalenie ilościowego składu substancji - np. udział procentowy poszczególnych składników w mieszaninie bądź stężenie wybranego składnika.
Korozja żelaza. Korozję def. Jako proces niszczenia metali pod wpływem chemicznych lub elektrochemicznych reakcji z otaczającym środowiskiem
Korozji metali, która zachodzi zarówno w powietrzu atmosferycznym jak i wodzie (pitnej, przemysłowej. morskiej), w glebie, w warunkach beztlenowych (instalacje podziemne) oraz w agresywnych środowiskach chemicznych ulegają praktycznie wszystkie materiały metalowe, z różną szybkością i w różnej postaci. Jak zapobiegać. 1) Niemetaliczne powłoki ochronne. Zadaniem powłok niemetalicznych jest izolowanie powierzchni metali od dostępu tlenu i wilgoci. Konstrukcje stalowe (np. mosty) maluje się farbami olejnymi i lakierami, a niekiedy nakłada minę, smołę lub asfalt. Naczynia z blachy stalowej i żeliwa pokrywa się emaliami. Narzędzia i trące o siebie części maszyn można chronić jedynie przez nałożenie warstwy smaru. Skuteczną, lecz drogą metodą jest pokrywanie wyrobów metalowych cienką warstwą tlenku oksydowanie. 2) Metaliczne powłoki ochronne z metali o niższym od żelaza potencjale standardowym. Przez zanurzenie w ciekłym metalu, natryskiwanie lub osadzanie elektrolityczne uzyskuje się powierzchnię ochronną, izolującą metal od wpływu wilgoci i powietrza. Powłoki wykonane z metali stojących w szeregu elektrochemicznym przed żelazem (cynk, chrom) spełniają również rolę anody w ogniwie i nawet jeśli powłoka ulegnie uszkodzeniu mechanicznemu, do roztworu nie będzie przechodziło żelazo, lecz metal tworzący powłokę. Korozja cynku przebiega bardzo powoli dzięki tworzeniu się powierzchniowej warstwy trudno rozpuszczalnych związków. Z tego względu stosuje się blachy ocynkowane do pokrywania dachów, wyrobu rynien, wiader itp. 3)Metaliczne powłoki ochronne z metali o wyższych od żelaza potencjale standardowym. Działanie powłoki wykonanej z miedzi, cyny lub niklu jest czysto mechaniczne i powłoka spełnia swoje zadanie tylko wtedy, gdy jest zupełnie szczelna. Z chwilą jej uszkodzenia proces korozji staje się intensywniejszy niż bez powłoki. 4) Ochrona katodowa. Elementy konstrukcji narażone na korozję łączy się z ujemnym biegunem źródła prądu stałego o napięciu rzędu 1 - 2 V. Dodatni biegun łączy się z grafitową płytą przylegającą 5) Ochrona protektorowa. Do chronionego rurociągu lub kadłuba okrętu przytwierdza się tzw. protektory
bloki z metalu o niższym od żelaza potencjale normalnym (np. z magnezu,
cynku). Protektor stanowi anodę zwartego ogniwa i
sam zużywa się, przechodząc
do roztworu (wody gruntowej lub morskiej). 6) Ochrona inhibitorów. W kotłach parowych (np. centralnego ogrzewania) i instalacjach chłodniczych np. samochodowych) ciecz znajdująca się w zamkniętym obiegu stanowi środowisko sprzyjające korozji. Dodanie niewielkich ilości substancji silnie adsorbujących się na powierzchni metalu i blokujących dostęp jonów wodorowych opóźnia znacznie procesy korozyjne