BIOTERRORYZM I BROŃ BIOLOGICZNA

TERRORYZM

• bezprawne i nielegalne użycie przemocy z zamiarem wymuszenia jakiegoś działania lub zastraszenia określonej społeczności lub rządu dla osiągnięcia celów politycznych, społecznych, religijnych bądź osobistych.

• W rękach bioterrorystów czynnikiem zastraszającym jest groźba użycia biologicznie czynnych substancji toksycznych lub patogennych drobnoustrojów wywołujących choroby zakaźne.

CELE ATAKU
BIOTERRORYSTYCZNEGO

• • ludność

• • zwierzęta hodowlane

• • uprawy roślinne

• • żywność

• • środowisko: ekosystem wodny,

• woda pitna

MOTYWY ATAKÓW BIOTERRORYSTYCZNYCH

• • zemsta za poniesione lub postrzegane krzywdy

• • motywy nacjonalistyczne i seperatystyczne

• • protest przeciwko polityce rządu

• • proroctwa Apokalipsy

• • walka o prawa zwierząt

• • związane z problemem aborcji

• • eko-terroryzm (walka o środowisko naturalne)

• • uzyskanie politycznej kontroli nad określoną społecznością

• • skierowane przeciwko konkretnej organizacji lub firmie

• • zabójstwo

FORMY ATAKÓW BIOTERRORYSTYCZNYCH

• Ataki bioterrorystyczne mogą przybrać różne formy, w zależności od przyjętej przez terrorystów metody działania:

• aerozolowe;

• za pośrednictwem wody i żywności;

• niekonwencjonalne (środki farmaceutyczne, guma do żucia, przesyłki pocztowe itp.);

DLACZEGO CZYNNIKI
BIOLOGICZNE?
• niskie koszty wytworzenia:

• • dostępność

• Wiele czynników zakaźnych ma naturalny rezerwuar w środowisku. Należą do nich: Bacillus anthracis, Francisella tularensis, Clostridium botulinum, wirusy wywołujące gorączki krwotoczne

• • produkcję łatwo jest ukryć

• Namnożenie wielu z tych czynników nie wymaga większej ekspertyzy, może być z powodzeniem przeprowadzone w zwykłym laboratorium lub zakładach przemysłu farmaceutycznego!!!!!!!

• • masowość rażenia

DROGI ZAKAŻENIA
• poprzez skórę - uszkodzenia mechaniczne: otarcia, zadrapania lub ugryzienia.

• Zdrowa skóra stanowi barierę nie do pokonania zarówno dla bakterii, wirusów oraz większości toksyn biologicznych.

• Niebezpieczny może być także kontakt skażonego aerozolu ze śluzówką oka.

• drogą wziewną/kropelkową - wdychanie powietrza zawierającego czynniki zakaźne lub toksyny. Ponieważ ani czynniki zakaźne ani toksyny nie są z natury lotne, muszą być przeprowadzone w stan aerozolu.

• Istotna jest także wielkość cząstek aerozolu - do płuc człowieka trafiają drobinki o średnicy od 1 do 5 µm. Cząstki o większej średnicy bardzo szybko opadną na ziemię lub zostaną zatrzymane przez filtrujący system górnych dróg oddechowych.

• • drogą pokarmową - poprzez skażoną żywność lub wodę.

• Największym zagrożeniem - ze względu na jego skalę - wydaje się być skażenie wody pitnej.

PIĘĆ CZYNNIKÓW CHRONIĄCYCH WODĘ PRZED SKAŻENIEM

• Rozcieńczenie czynnika skażającego

• Inaktywacja przez chlor, ozon lub inne środki używane do dezynfekcji wody

• Inaktywacja przez światło słoneczne, hydrolizę i drobnoustroje

• Filtracja

• Mała ilość wody spożywana bezpośrednio

PROGRAM OGRANICZENIA ZASIĘGU BRONI BIOLOGICZNEJ I LIKWIDACJA SKUTKÓW JEJ DZIAŁANIA

• Uświadomienie zagrożenia bioterrorystycznego

• Ocena charakteru i zasięgu broni biologicznej

• Szybka identyfikacja czynnika biologicznego użytego do ataku

• Szybka likwidacja skutków ataku bioterrorystycznego

• Stały monitoring chorób ludzi i zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych

• Likwidacja lub ograniczenie szerzenia się chorób

Tularemia jest posocznicową chorobą bakteryjną ponad 250 gatunków zwierząt, zarówno domowych (owce, psy, koty, konie, króliki), jak i dzikich (zające, piżmoszczury, bobry), a także ptaków, gadów i ryb. Chorują głównie gryzonie, zajęczaki i człowiek. Jest bardzo niebezpieczną zoonozą i może być wykorzystana jako jedna z najgroźniejszych broni biologicznych.

Tularemia u królików

Zarażenie może nastąpić poprzez kontakt z odchodami chorych zwierząt (np. zanieczyszczającymi paszę, ściółkę lub wodę), a także przez infekcję spowodowaną przez insekty i owady ssące. Śmierć następuje po 1-3 dniach.
Objawy: utrata apetytu, podwyższona temperatura, apatia, w miejscu wniknięcia bakterii pojawiają się owrzodzenia i martwica skóry, węzły chłonne ulegają powiększeniu a dalej zropieniu, na organach wewnętrznych (płuca, wątroba, śledziona, nerki) występują guzki martwicze.
Leczenie: tylko przez lekarza weterynarii; stosuje się silne antybiotyki z grupy tetracyklin oraz sulfonamidy.

---