A) jakość mięsa:
Jakość mięsa - wypadkowa wartości surowej surowca, metod przetwarzania i metod przechowywania
- to zespół istotnych cech decydujących o ich wartości dla konsumenta i
spełniających wymagania konsumenta
Czynniki decydujące o jakości mięsa:
czynniki przedubojowe: genetyczne i środowiskowe
gatunek
rasa
typ użytkowy
genotyp
dobrostan
głodówka przedubojowa
wiek
płeć
warunki chowu
żywienie
stan zdrowia
czynniki przybojowe i poubojowe:
oszałamianie
ubój
obróbka poubojowa
chłodzenie
procesy pośmiertne
opakowanie
zamrażanie
podział tusz
rozmrażanie
dystrybucja
zabiegi technologiczne
Cechy zbiorcze decydujące o jakości mięsa:
wartość odżywcza
białko (18%): skład aminokwasowy, ilość białek łącznotkankowych, strawność (97,5%)
tłuszcze i kwasy tłuszczowe (więcej nasyconych w czerwonym mięsie)
związki mineralne
witaminy
mięso jako żywność funkcjonalna (prozdrowotna)
zawartość niektórych składników można modyfikować metodami żywieniowymi
składniki mineralne (Se, Zn, Mg)
skład aminokwasowy
lizyny dużo
dużo innych aminokwasów w porównaniu do wzorca
w mięsie czerwonym jest 2 razy więcej aminokwasów,3 razy więcej aminokwasów siarkowych (met) w porównaniu z białkami roślinnymi
antyoksydanty w mięsie wołowym
wit. E
β-karoten (pasze zielone)
Cu, Zn, Se, Fe, Mn (mieszanki paszowe)
o wartości odżywczej mięsa decyduje skład chemiczny, proporcje między składnikami chemicznymi oraz ich przyswajalność
WSKAŹNIK JAKOŚCI ŻYWIENIOWEJ:
uwzględnia zawartość poszczególnych składników odżywczych i energii zawartych w produkcie w porównaniu z zapotrzebowaniem na dany składnik i energię
zawartość danego składnika w 100 g x norma zapotrzebowania na energię
INQ = ------------------------------------------------------------------------------
wartość energetyczna 100g produktu x norma zapotrzebowania na dany składnik
bezpieczeństwo surowca: mięso powinno być wolne od zanieczyszczeń:
mikrobiologicznych i biologicznych
bakterie chorobotwórcze
Salmonella
Listeria monocytogenes
Staphylococcus ureus
Clostridium botulinum
Yersinia enterocolitica
pleśnie
drożdże
wirusy
pasożyty i ich jaja
toksyny
szkodniki
priony
MIKROBIOLOGIA PROGNOSTYCZNA: przewiduje jakie patogeny znajdują się w mięsie i jaka jest ich
przeżywalność i inaktywacja. Obliczenia matematyczne pozwalają
przewidzieć termin ważności produktu
PREPARATY HAMUJĄCE ROZWÓJ BAKTERII W MIĘSIE: kwas mlekowy i jego sole
b) chemicznych
źródło: pasza, gleba, woda, powietrze, warunki chowu
metale szkodliwe: Pb, Cd, Hg, Ar
pestycydy
antybiotyki, leki
hormony wzrostu
radionuklidy (Cs137 , Str90) doprowadzają do zaburzeń w przemianie białek w mięsie
dioksyny
mykotoksyny
polichlorowane bifenole (PCB) związki rakotwórcze powstałe ze spalania odpadów komunalnych i przemysłowych
wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA)- w spalonym mięsie
środki myjące i dezynfekcyjne
opakowania
produkty utleniania cholesterolu w mięsie długo przechowywanym
odczyn mięsa i wskaźnik- aktywność wody decydują o bezpieczeństwie surowca
c) fizycznych
co można zapewnić stosując dobrą praktykę technologiczną i higieniczną HACCP
wartość sensoryczna
barwa
szara- mięso nieprzydatne do konsumpcji, procesy gnilne
blada- sugeruje PSE
ciemna- sugeruje DFD
frakcja sarkoplazmatyczna włókna mięśniowego zawiera chromoproteiny : MIOGLOBINA, HEMOGLOBINA, CYTOCHROMY, HEMOCJANINY
barwa zależy od:
gatunek
ilość barwników i ich przemian
pH
struktura tkanki mięśniowej
rodzaj mięśnia
typ włókien mięśniowych
zawartość tłuszczu śródmięśniowego
ilość wody
przebieg zmian poubojowych
zakażenie mikrobiologiczne
zabiegi technologiczne
zawartość mioglobiny w mięsie (mg/100g mięsa)
świnie 20-250 owce 450-550 bydło 200-600
smak i zapach = smakowitość:
cecha gatunkowa
za smak odpowiedzialne są substancje nie lotne za zapach substancje lotne
rola naturalnych składników mięsa oraz związków tworzących się podczas dojrzewania, przechowywania oraz obróbki cieplnej
kruchość
opór jaki stawia mięso przy rozgryzaniu
część składowa tekstury mięsa
soczystość zależy od:
białek mięśniowych
grubości włókien mięśniowych
tłuszczu śródmięśniowego
jakości tkanki łącznej
wodochłonność
stężenia pośmiertnego
dojrzałości mięsa
mrożenia
soczyste jest mięso cienkowłókniste i nie mrożone
przydatność technologiczna: cechy technologiczne jakości mięsa
tekstura
barwa
stan białek i tłuszczu
wodochłonność
zawartość tłuszczu
zawartość wody
zawartość tkanki łącznej
pH
B) Zmiany poubojowe w mięsie:
Czynniki pod wpływem których następują zmiany poubojowe:
enzymy własne
czynniki egzogenne:
temperatura
światło
wilgotność
enzymy pochodzenia mikrobiologicznego
Zmiany struktury mięsa:
fizyczne
chemiczne
biochemiczne
Przemianom poubojowym ulegają:
glikogen
związki wysokoenergetyczne
tłuszcze
białka
Fazy zmian poubojowych:
rozkład glikogenu
w mięśniach szkieletowych glikogenu jest ok. 1%
glikogen w mięśniach występuje w sarkoplazmie w postaci ziaren
ilość glikogenu w mięśniach zależy od:
gatunku mięsa
wieku zwierzęcia
typu włókien
pracy przyżyciowej mięśnia
żywienia
postępowania przed ubojem
po rozkładzie glikogenu rośnie ilość kwasu mlekowego w mięśniu, co obniża odczyn mięsa i powoduje denaturację białek zmiany wiązania wody uwalnianie i uaktywnianie katepsyn hamowanie rozwoju drobnoustrojów
zmiany poubojowe powinny być łączone z odpowiednim chłodzeniem; przyspieszenie rozkładu glikogenu można uzyskać poprzez rozdrabnianie, a hamować poprzez chłodzenie i mrożenie
końcowe pH decyduje o:
wodochłonności
barwie
trwałości kruchości
smakowitości
pH przyżyciowe 7-7,2 45 min po uboju 6,2-6,3 24 godz po uboju 5,4-5,5
kwas fosforowy pochodzi z rozkładu ATP
stężenie pośmiertne
zależy od:
gatunku: ryby, drób 0,5-5h trzoda 1-12h bydło 18-24h
rodzaju mięśnia i jego funkcji przyżyciowych
typu włókien mięśniowych
stanu odżywienia
stanu zdrowia
stanu fizjologicznego zwierząt
intensywności przemian glikolitycznych
technologii uboju
intensywności wychładzania tusz
mechanizm histologiczny skurczu pośmiertnego
właściwe dojrzewanie mięsa
3