KOMORA ZRASZANIA
Komora zraszania jest wymiennikiem ciepła, w którym zachodzą procesy wymiany ciepła na sposób mokry i na sposób suchy między przepływającym powietrzem a rozpylaną wodą. Stosowane są komory, w których następuje przepływ energii i masy przy bezpośredni kontakcie powietrza z rozpyloną wodą, a także komory o powierzchniach zraszanych oraz komory ze zraszanym złożem (z wypełnieniem).
Komora zraszania składa się z następujących części:
korpusu zwykle prostopadłościennego, z otworami włazowymi i wziernikami,
wanny, stanowiącej dolną część korpusu, w której znajdują się filtry wody, zawory umożliwiające uzupełnienie parującej wody, przelew i otwór spustowy,
urządzenia do rozpylania wody, złożonego z jednego lub kilku zespołów dysz, pompy, instalacji rurociągów z armaturą
kierownicy do wyrównania przepływu strumienia wody i nadania mu odpowiedniego kierunku
odkraplacza, zatrzymującego krople wody unoszone przez powietrze.
W górnictwie stosowane są komory zraszania wykonane ze stalowej blachy oraz komory murowane, wykonane w specjalnie wydrążonych wyrobiskach kopalnianych. Na rys. 10 a i b przedstawione są ideowe schematy odpowiednio pionowej i poziomej komory zraszania. Rys. 10 c stanowi szkic chłodnicy kombinowanej.
Na intensywność wymiany ciepła w komorach zraszania mają wpływ przede wszystkim: wielkość pola powierzchni kontaktu rozpylonej wody i powietrza oraz względna prędkość przepływu powietrza i wody. Największą prędkość względną mają krople wypływające z dysz. Gdy zraszanie następuje w przeciwprądzie, krople tracą swoją prędkość i unoszone są przez przepływające powietrze. Najbardziej intensywna wymiana ciepła zachodzi w sąsiedztwie dysz zraszania i maleje w miarę oddalania się od nich.