Przebieg ćw2 z Rozwojówki, Przebieg ćw2 z Rozwojówki


Przebieg ćw2 z Rozwojówki.

Stadialność vs. Ciągłość rozwoju. Ukierunkowanych i nieukierunkowanzch

Ciągłość rozwoju wg Przetacznikowej nie wyklucza ciągłości rozwoju. Rozwój przebiega w sposób ciągłu, ale wyróżnienie stadiów, jest związane z wyodrębnieniem pewnych specyficznych cechy. Pewne struktury mogą wynikać - jedna z drugiej.

Rozwój jako wzbogacanie się i różnicowanie, czyli progresywne zmiany rozwojowe, które bardziej byłyby właściwe dla psych.rozwojowej dzieci i młodzieży.

Przetacznikowa mówi o co najmniej 4 perspektyw patrzenia na rozwój:

  1. świadomościowa,

  2. generatywna - świadome przeżywanie, rozumienie

  3. holistyczna

  4. integracyjna

Zmiany jakościowe i ilościowe, które dotyczą natury rozwoju.

Pryedmiot badan psychologii: filogenetyczne, antropogenetyczne i ontogenetyczne.

Zakresie zmian - indywidualne, uniwersalne i wspólne.

Wg Harvinghursta jest bardzo dużo i bardzo intensywna ilość zmian po adolescencji, we wczesnej dorosłości.

Znaleźć partnera, rozwinąć związek, uzyskać pewien poziom/status= nauczyć się żyć wspólnie, znaleźć grupę wsparcia właściwą dla siebie, potem założyć rodzinę, wychować dzieci ..... itp.

Muszą się rozwinąć pewne struktury poznawcze.

Wobec czego, celem rozwoju w wczesnej dorosłości jest ADAPTACJA - dostosowywać się do tych zmieniających się warunków środowiska. Czasu - ważny czynnik w tym okresie.

Psycholog stara się nie wartościować rozwoju. Jak jednak ocenia się rozwój?

Należy się zastanowić czy zmiana zachowania jest wynikiem zmiany osoby czy zmiany w danej sytuacji.

Czas historyczny jest dość ważny dla rozwoju. Związanych z generacją - ważne jest to podczas badania danych osób.

Pewne wydarzenia w rozwoju w czasie powinny wystąpić. Są to wydarzenia, które powinny wystąpić w określonym czasie rozwoju. Możemy też mówić o przyspieszeniu rozwoju, ale sam rozwój jest też indywidualny.

Tyszkowa mówi o tym, że rozwój jest wyznaczany przez doświadczenie (jednostka rozwoju), mówi ona o doświadczeniu, jako o czynniku, który ma aspekt oceniający to doświadczenie indywidualne.

Istnieje pewien potencjał rozwojowy, a rozwój polega na strukturacji i restrukturacji doświadczenia indywidualnego, przy czym jest to również aspekt ewaluatywny. Są teorie, które zwracają uwagę na to, że trudno mówić o rozwoju bez wartościowania.

Brzezińska mówi o tym, że warto wspomagać rozwój różnych ludzi. Powinniśmy bazować na ich podstawowych doświadczeniach, przeżyciach itp. Nie mniej wydaje się, że będzie to dotyczyło myślenia, gdzie brakuje tego indywidualnego myślenia,rozwoju.

Czasem ludzie wolą uczyć się jednak czegoś nowego niż tego na czym wszyscy się znają. Żeby się człowiek rozwijał musi mieć jakieś zadania! To jest ważne. Np. zapisujemy się do jakiejś grupy mając 80lat to zdobywamy rozwój poprzez stawianie sobie zadań, ale musi być jakiś cel tego działania. Wtedy mogę działać i łączy nas wtedy coś wspólnego.

Ocena rozwojowa u ludzi starszych przebiega tu i teraz. Oceniamy odnosząc się do tego co jest, a nie do tego co było lub co może być.

Gałdowa mówiła, że celem rozwoju w wieku dorosłym jest zdobycie uniezależnienia od zmian fizycznych.

Ważne jest by umieć koncentrować się na własnym rozwoju.

Pietrasiński - rozwój a regres. Wcześniej pojęcie regresu wyluczało pojęcie rozwoju, ale teraz wiemy, że czasem regres jest jedną z cech rozwojowych. Zdaniem niektórych <Labobubi?! > nie da się mówić o rozwoju nie mówiąc o progresie i regresie.

Regres - zmniejszanie zasobów organizmicznych, np. wolniejszym tempem uczenia się.

Co ma wpływ na rozwój? Kultura, środowisko, indywidualne tempo.

Skąd wyszedł? Do czego doszedł? I jakimi sposobami tam doszedł? - SZEWCZUK

Kontekst rozwojowy, czyli skąd człowiek wychodzi. Co było na początku.

Z jednej strony ważne jest to, żeby ten potencjał rozwojowy mógł się od początku szybko i we właściwym kierunku, ale i człowiek dorosły może zacząć rozwijać się od początku samemu będąc już w zaawansowanej fazie rozwoju.

Metafora rośliny-drzewa, domu, motyla- zwierzęcia, biegu rzeki, drogi, schody lub drabina, ziarna.

Levinsona-mówił o metoforze pór roku. Kempiński pisał o tym - rytm życia.

Jung-pór dnia - zwracając uwagę na to, że nie można przenosić bez uszczerbku na duszy......Nie można jednego okresu na rzecz drugiego. Każdy okres powinno się przeżyć.

Doskonalić, ale nie przyspieszać rozwoju.



Wyszukiwarka