Michał Knychalski Wojciech Koćwin
wydz. Elektryczny wydz. Elektryczny
rok I , semestr II rok I , semestr II
gr. VI nr alb. 77835 gr VI nr alb. 77838
ĆWICZENIE NR 114
Wyznaczanie dekrementu logarytmicznego
drgań tłumionych.
Ocena :...............
A. Wahadło torsyjne.
1.Metoda pomiarów.
W ćwiczeniu tym dokonywaliśmy wyznaczenie dekrementu logarytmicznego za pomocą wahadła torysjnego. Wahadło to jest zbudowane z dysku zawieszonego na długiej stalowej nici. Dysk ten jest zanużony w cieczy która powoduje tłumienie drań. Wyprowadzaliśmy dysk z położenia równowagi a następnie mierzyliśmy czas kilku pełnych okresów drgań.
2.Wyniki pomiarów.
Wzory.
Wzór na wyznaczenie dekrementu logarytmicznego drgań tłumionych.
Wartości wychyleń.
Woda |
|
w lewo |
78 |
73 |
70 |
65 |
62 |
57 |
Woda |
|
w prawo |
80 |
75 |
71 |
66 |
63 |
58 |
Ciecz |
|
w lewo |
60 |
45 |
35 |
25 |
15 |
- |
Ciecz |
|
w prawo |
73 |
54 |
42 |
31 |
20 |
- |
Wartości dekrementu logarytmicznego i współczynnika tłumienia.
|
|
|
|
|
|
|
Woda |
0.06624 |
0.04196 |
0.07410 |
0.04725 |
0.05737 |
0.00573 |
Ciecz |
0.28768 |
0.25137 |
0.33647 |
0.51082 |
0.34632 |
0.03395 |
Przykładowe obliczenia.
A.Dla wody.
Dekrement logarytmiczny.
Współczynnik tłumienia.
B. Dla cieczy.
Dekrement logarytmiczny.
Współczynnik tłumienia.
Ostateczne wyniki obliczeń dekrementu logarytmicznego.
A. Dla wody.
B. Dla cieczy.
B.Kamerton.
1.Metoda pomiarów.
Przy wykonywaniu ćwiczenia pobudzaliśmy do drgań kamerton za pomocą młoteczka. Czuły mikrofon mierzył natężenie dźwięku wydobywającego się z pudła rezonansowego kamertonu. Do mikrofonu był przyłączone miernik na którym obserwowaliśmy zmiany natężenia dźwięku.
2.Wyniki pomiarów.
Wzory.
Dekrement tłumienia.
Współczynnik tłumienia dragań.
Wyniki otrzymane w ćwiczeniu.
Czasy opadania natężenia dźwięku w ustalonych granicach.
Ao |
A |
t |
f |
V |
V |
s |
Hz |
2.0 |
0.5 |
9 |
440 |
2.0 |
0.5 |
8.7 |
440 |
2.00.594402.00.58.84402.00.59.34402.00.58.84402.00.59.24402.00.58.94402.00.58.94402.00.59.1440Czasy opadania natężenia dźwięku w różnych granicach.AoAttVVs2.5212.51.52.82.515.22.50.59.32.50.313.6Obliczony współczynnik tłumienia.t90.15408.70.159390.15408.80.15759.30.14908.80.15759.20.15068.90.15578.90.15759.10.1523Średni współczynnik tłumienia wynosi. Ostatny wynik współczynnika tłumienia. Wartość lrytmicznego dekrementu tłumienia wynosi. 3.Dyskusja wyników. W wykonanym ćwiczeniu najczęściej spotykanym błędem będzie błąd odczytu. Błędy te mogły powstać z niedokładności podziałki miernika ,skali wahadła. Szybka zmiana położenia i zwrotu strzałki wahadła nie pozwalała na dokładne odczytanie wartości maksymalnego wychylenia. W ćwiczeniu z kamertonem duża prędkość opadania wskazówki miernika mierzącego natężenie dźwięku mogła przyczynić się do niedokładnego odc
zytania wskazania. Opóźnienie reakcji obserwatora operującego stoperem powodowało powstawanie błędu odczytu czasu wychyleń wahadła ,ruchu wskazówki miernika który był podstawą do obliczeń wyników pomiarów. Duże natężenie dźwięku w pomieszczeniu w którym było przeprowadzone ćwiczenie z kamertonem powodowało zakłócenie ruchu wskazówki miernika który był podłączony do czułego mikrofonu odbierającego dźwięk z kamertonu. Przy wykonywaniu ćwiczenia z wahadłem torysjnym drgania stołu powodowały zakłócenia ruchu wskaźnika. Zastosowanie złączy kontraktonowych wyeliminowało by jak że ważny błąd odczytu czasu ,który odbywał by się automatycznie. Zastosowanie stabilniejszej podstawy wahadła zmniejszyło by błąd odczytu wartości z podziałki. Zmiana mikrofonu na ściśle kierunkowy a także zaekranowanie stanowiska do ćwiczenia z kamertonem przyczyniło by się do dokładniejszych pomiarów. ¤‚.ĄĆA¦‰§‰¨‰©‰Ş z : U
¸ Ü
Wyszukiwarka