WIADUKTY DROGOWE TYPU A

Konstrukcje typu A bez nasypu ziemnego w pozycji roboczej konstr. składa się z dwóch belek wolno podpartych ze wspornikami, do których są przymocowane połowy prząsła środkowego pracującego również jako belka wolno podparta. W pozycji transportowej w obrębie kopalni lub placu budowy przęsło zasadnicze opiera się na dwóch pontonach, a przęsło środkowe, jak również pomost wjazdowy łączący wiadukt z podłożem, są podwieszone na prząśle głównym. W pozycji transportowej na drogach utwardzonych zamiast pontonów mogą być przyczepione zestawy kołowe (można przewozić bez demontażu całej konstrukcji). Wiadukt dzieli się na dwie bliźniacze połowy, z których każda umieszczona jest na oddzielnym podwoziu i zawiera połowę jego konstrukcji wraz z jezdnią. Pomosty wjazdowe oraz półprzęsła środkowe są mechanicznie podnoszone i opuszczane za pomocą ściągów śrubowych lub urządzeń hydr. Scalanie wiaduktu przeprowadza się przez współosiowe ustawienie dwóch jego połówek po obu stronach przeszkody, na wyrównanym podłożu gruntowym. Następnie naprowadza się dolne przeguby półprzęseł, a po ich złączeniu zwalnia się urządzenia podtrzymujące, następuje samo naprowadzenie przegubów górnych, które następnie łączy się łożyskami tarczowymi. Konstrukcja w zależności od nośności podłoża i morfologii, może być transportowana z nawierzchnią lub bez. Jeżeli wiadukt przetransportowano z nawierzchnią, to po złączeniu jego półprzęseł wystarczy połączyć pomosty wjazdowe z nawierzchnią drogi przed i za wiaduktem. Gdy teren jest przejezdny dla środków transportu, to wystarczy nawierzchnię wiaduktu połączyć bezpośrednio z terenem. Wiadukt A może być przeznaczony dla pojazdów kołowych i gąsienicowych. Stosowane nawierzchnie typu TD lub TDP. Jeżeli przewidziany jest ruch poj. gąsienicowych to na nawierzchni żelbetowej konieczne jest ułożenie warstwy ochronnej (drewniana podłoga lub kilka warstw taśmy gumowej). Stosowane są w obrębie dużych zakładów, placów budów, kopalń odkr. Zastosowanie: dwupoziomowe skrzyżowanie drogi z przenośnikiem lub z rurociągiem, przekraczanie dwóch lub więcej ciągów przen. taśm. , zastosowanie połowy wiaduktu jako rampy dojazdowej na poziom stacji przenośnika, jako objazd górą nad prowadzonymi robotami drogowymi, skrzyżowania dróg z torami kolejowymi.

WIADUKTY DROGOWE TYPU B

Konstrukcje typu B z nasypami ziemnymi W pozycji roboczej wiadukt składa się z dwóch bliźniaczych połówek połączonych przegubowo nad osią przeszkody. W pozycji transportowej w obrębie kopalni każda połowa konstrukcji opiera się na dwóch pontonach, na których może być przesuwana analogicznie jak na płozach. Inne sposoby transportu: -do pontonów można dołączyć zestawy kołowe i przewieźć na nich połowy wiaduktów,

-jeżeli konstrukcja jest za wysoka zdemontowanie podpór kratowych, położenie konstrukcji na przyczepie i przewiezienie jej, -gdy przekroczone gabaryty poziome i pionowe to: zdemontowani styków montażowych poprzecznic i podpór oraz przetransportowanie ich oddzielnie na środkach transportu. Każda połowa konstrukcji umieszczona jest na oddzielnym podwoziu pontonowym(2 pontony połączone ze sobą poziomym kratowaniem). Pomosty wjazdowe podnoszone za pomocą siłowników hydr., mech., lub ściągów śrubowych i służą do łączenia wiaduktu z nasypem ziemnym. W zależności od warunków konstr. nośna w pozycji roboczej może stanowić łuk kratowy, ramę kratową lub belkę wolno podpartą. Ważnym elementem wiaduktu jest jego ruchoma podpora korekcyjna przeguby specjalnej konstrukcji ułatwiające samonaprowadzanie łączonych elementów. Scalanie wiaduktu polega na połączeniu dwóch jego połówek między sobą oraz oparciu pomostów wjazdowych na wykonanym nasypie lub podłożu gruntowym. Stosowane nawierzchnie typu TD lub TDP. Jeżeli przewidziany jest ruch poj. gąsienicowych to na nawierzchni żelbetowej konieczne jest ułożenie warstwy ochronnej (drewniana podłoga lub kilka warstw taśmy gumowej). Stosowane są w obrębie dużych zakładów, placów budów, kopalń odkr. Zastosowanie: przekroczenie przen. taśm. lub rurociągu, przekroczenie 2 przenośników, dwupoziomowe skrzyżowanie dróg z drogą o szer. 0,6m lub torami kolejowymi, dwupoziomowe skrzyżowanie drogi z przenośnikami.

SCHARAKTERYZOWAĆ KONSTRUKCJĘ PRZESUWNYCH TORÓW DROGOWYCH

A)Rodzaje konstrukcji

- awaryjne nawierzchnie drogowe, - tory drogowe przesuwne. Rodzaje konstr.: TDP: -nawierzchnie wykonana ze stalowych płyt ażurowych i podwalin pontonowych lub drewnianych,

- nawierzchnie wykonane z płyt zespolonych i podwalin żelbetowych lub drewnianych, - nawierzchnie wykonane z płyt i podwalin drewnianych,

- nawierzchnie wykonane z prętów zbrojeniowych i szyn kolejowych na podwalinach drewnianych lub przesuwnych.

Awaryjne nawierzchnie drogowe -przeznaczone do montażu w b. krótkim czasie(kilka h), bezpośrednio na pdłożu gruntowym co umożliwia natychmiastowy dojazd do obiektu lub urządzeń w przypadku wystąpienia awarii, do otworu wiertniczego itp. Nawierzchnie awaryjne różnią się od przesuwnych tym, że nie mają elementów umożliwiających ich przesuwanie. Nawierzchnie przesuwne zapewniają możliwość systematycznego przesuwania poprzecznego. W związku z tym ich podwaliny są zbudowane w kier. przemieszczania drogi. Na zabudowanym końcu, podwaliny są wyposażone w szynę kolejową przytwierdzoną przegubowo wg systemu Ruderth'a lub Nebelung'a. Szyna umożliwia mech. przesuwanie drogi oraz zapewnia stabilizację ich elementów w czasie ich przesuwania. Cechy: lekkość i prostota montażu oraz demontażu, małe i równomierne naprężenia wywierane na podłoże gruntowe, zapewnia możliwość poprzecznego wyginania pasów jezdni(niezbędne podczas poprzecznego przesuwania), likwidacja odrywania elementów oddziałujących na podłoże gruntowe w czasie obciążenia drogi. Podstawowe elementy nawierzchni: TDP- płyta jezdna, podwalina, szyna, łącza. Do przesuwania TDP służą: przesuwarka gąsienicowa, ciągnik kołowy lub gąsienicowy, ciągnik gąsienicowy wyposażony we wciągarkę linową.

OMÓWIĆ OBLICZENIOWY SPOSÓB OKREŚLENIA WIELKOŚCI SIŁY KOŁNIERZA NA PRZYKŁADZIE KOTWI PRZEMIESZCZALNEJ

-parametry siły kotwienia(wielkośc naprężeń normalnych, wielkość geometryczna kotwy, parametry gruntu ścinanego przez kotwy), - charakter realizacji ścinania gruntu przez kotwy

• Siła kotwienia zależy od obciążenia kotwi, dł. powierzchni ścinania, od rodzaju podłoża i parametrów gruntu.

P₁- jest realizowana od cięzaru kotwi

P₂- jest realizowana od parametrów wytrz. gruntu.

Charakter ścinania gruntu przez kotwię

T=G*tgϕ+c*l

T-siła ścinania na kotwi

P₁

P₂

P

---